Als de rommelende schors van uw hond plotseling verandert in een keelgeluid, is de kans groot dat hij last heeft van heesheid - of laryngitis van de hond, wat een ontsteking van het strottenhoofd is. Terwijl sommige gevallen van heesheid op natuurlijke wijze binnen een dag of twee verdwijnen, is veterinaire interventie in andere van cruciaal belang. Daarom variëren de behandelingen voor een schorre hond van ijswater en rust tot veterinaire interventie en medicatie.
Honden die zich vervelen of angstig worden als ze alleen worden gelaten, blaffen soms urenlang om de tijd te doden. Als uw hond hees klinkt als u thuiskomt, kan hij hinderlijk blaffen. Een huismiddeltje voor laryngitis bij honden is om zijn keel te verzachten door hem ijsblokjes aan te bieden om te likken en zijn stem of strottenhoofd te laten herstellen door hem kalm te houden. Voordat je de volgende keer van huis gaat, moet je hem moe maken met een lange wandeling - hem regelmatig laten snuiven stimuleert de hersenen en dit kan net zo vermoeiend zijn als een lange wandeling.
Of, als hij echt veel energie heeft en je hebt de juiste uitrusting, laat hem dan naast een fiets lopen. Houd er echter rekening mee dat dit zonder de juiste fietsriem erg gevaarlijk kan zijn. Puzzeltraktaties kunnen hem bezig houden als je weggaat, waardoor hij minder blaft. Als hij zichzelf hees blijft blaffen, moet je misschien een professionele trainer bellen om hem te helpen zijn lawaaierige gewoonte te overwinnen, vooral als de buren klagen.
Het is mogelijk om een hond te laten ontschorsen, maar dit wordt niet aanbevolen. Als je net je hond uit een opvangcentrum hebt gehaald en ontdekt dat hij niet kan blaffen boven een hees gefluister, hebben zijn vorige eigenaren hem misschien van de grond laten halen. De procedure snijdt weefsels in de stembanden, maar verwijdert ze niet, waardoor de hond een permanent hees piepen krijgt in plaats van een rommelend geblaf.
Ook kunnen medische procedures, zoals gebitsreiniging, sterilisatie en castratie, of andere operaties waarbij uw hond buisjes in zijn keel heeft, hem tijdelijk hees maken. De aandoening corrigeert zichzelf binnen een dag of twee zonder tussenkomst, maar bel uw dierenarts als ademhalingsproblemen gepaard gaan met de heesheid - of als uw hond dagen na de operatie niet kan blaffen en overmatig hoesten.
Als de heesheid van uw hond plotseling optreedt, kan dit komen door een luchtweginfectie zoals kennelhoest. Luchtweginfectie gaat meestal gepaard met hoesten of moeizame ademhaling. Als uw hond niet hoest, kijk dan met een zaklamp in de keel van uw hond en merk irritatie of een laagje op de weefsels langs de keel op.
Luister naar de ademhaling van je hond. Als het raspend is, kan dat duiden op een infectie of verlamming van het strottenhoofd. Bel uw dierenarts en leg de symptomen uit die u hebt waargenomen. Een snelle veterinaire behandeling is cruciaal, omdat voorwerpen of infecties van de keel er soms voor zorgen dat voedsel in de longen terechtkomt, waardoor uw hond longontsteking krijgt.
Oudere honden van grote rassen zijn vatbaar voor larynxverlamming, een ziekte die het gevolg is van zenuwbeschadiging rond het strottenhoofd. Het probleem doet zich voor als een erfelijke afwijking bij sommige rassen, zoals Dalmatiërs, Siberische husky's en Bull Terriers. Hypothyreoïdie, die krimp of tumoren van de schildklier veroorzaakt, kan bijdragen aan de aandoening, evenals trauma door chokeketenverwondingen. Als dit het geval is, gaat het schor geblaf van uw hond typisch gepaard met een brullend of fluitend geluid wanneer hij inademt.
Uw dierenarts kan ontstekingsremmende medicijnen voorschrijven en uw hond moet tijdens het genezingsproces opgesloten blijven en rusten. Vermijd chokekettingen nu en in de toekomst. Zonder tussenkomst van een dierenarts kan de beschadiging, ontstoken of geïrriteerde luchtwegen van uw hond geleidelijk verstopt raken of instorten, met verstikking tot gevolg.
