Plotseling een knobbel of tumor op uw hond vinden die er eerder niet was, kan alarmerend zijn. Voor de meesten van ons gaan gedachten onmiddellijk naar "The Big C" - kanker. Maar meestal blijken knobbeltjes bij honden goedaardige vettumoren te zijn die lipomen worden genoemd.
Lipomen zijn de meest voorkomende goedaardige groei van zacht weefsel bij honden. Lipomen stinken niet. Ze hoeven zelfs niet te worden verwijderd zolang ze zich niet op een plek bevinden, zoals het gezicht van uw hond, die zijn normale functioneren zou kunnen verstoren. Uw dierenarts kan meestal zien of een knobbel een lipoom is door het gewoon te voelen.
Cysten en abcessen zijn verschillend. Hoewel ze geen kanker zijn, moeten ze in de meeste gevallen door een dierenarts worden behandeld. Als u een stinkende, sijpelende groei bij een hond aantreft, is dit hoogstwaarschijnlijk een talgcyste of een abces.
Talgcysten zijn niet ongewoon bij honden. Een talgcyste is een verstopte olieklier. Het ziet er meestal uit als een groot puistje. Een talgcyste kan lange tijd net onder de huid van uw hond blijven hangen en geen problemen veroorzaken. Het kan echter geïnfecteerd raken.
U weet of de cyste is geïnfecteerd, omdat deze meestal snel groter wordt, rood wordt en warm aanvoelt. Wanneer een cyste is geïnfecteerd, ruikt deze meestal slecht. Er komt echt vuile was in me op.
Soms scheurt dit type hondentumor vanzelf. Als dit niet het geval is, zal uw dierenarts er een opening in maken om de smurrie binnenin vrij te maken. Wanneer een talgcyste wordt geopend, sijpelt er grijsachtig wit pasta-achtig spul uit. En ja, het stinkt. Het stinkt heel, heel erg. Laten we zeggen dat het je doet verlangen naar de geur van echt vuile was.
Wees niet ontmoedigd als de cyste terugkeert. Ze hebben een manier om dat te doen. Houd het maar in de gaten. Als het het normale functioneren van uw hond verstoort of er geïnfecteerd uitziet, moet u terug naar de dierenarts gaan.
Abcessen zijn een andere variëteit van stinkende tumoren die honden krijgen. Abcessen bevatten pus. Het zijn per definitie infecties. Abcessen worden meestal veroorzaakt door bacteriën die in een open wond zijn terechtgekomen. De wond hoeft niet groot te zijn. Het kan zo klein zijn als een insectenbeet.
Het immuunsysteem van een gezonde hond zal meestal de strijd aangaan met een kleine infectie en winnen. Maar soms verliest het. Dit geldt met name voor grotere wonden.
Een abces voelt meestal warm aan als je het aanraakt. Abcessen kunnen erg pijnlijk zijn. Ze moeten door uw dierenarts worden behandeld zodra u er een vindt. In de meeste gevallen zal uw hond vanwege de pijn verdoofd moeten worden voordat uw dierenarts het abces kan behandelen.
Orale tumoren kunnen bijzonder uitdagend zijn. Vanwege hun locatie worden ze vaak niet vroeg ontdekt. Enkele veelvoorkomende tekenen dat uw hond een orale tumor heeft, zijn bloedingen, voedsel in zijn geheel doorslikken in plaats van erop te kauwen, veel kwijlen en een slechte adem.
Andere tekenen zijn dat voedsel uit haar mond valt terwijl ze eet, niet met haar speelgoed speelt en zich terugtrekt als je haar gezicht of mond probeert aan te raken.
Als de mondtumor van uw hond ruikt, betekent dit waarschijnlijk dat er een abces in zit, wat betekent dat ze pijn heeft en een infectie heeft. Honden kunnen net als wij parodontitis krijgen door verwaarloosde tanden. Tand- en tandvleesaandoeningen zijn een belangrijke oorzaak van orale abcessen.
Een goede reiniging door uw dierenarts is op zijn plaats. Hij zal tandplak van het gebit van uw hond verwijderen en eventuele abcessen behandelen. Mogelijk moet hij ook bijzonder slechte tanden trekken om de mond volledig van de infectie te ontdoen.
Hoewel de meeste tumoren die we bij onze honden vinden geen kanker zijn, moet kanker worden uitgesloten als uw hond andere symptomen vertoont. Vroege waarschuwingssignalen van kanker zijn onder meer verlies van eetlust, weinig energie, snelle onverklaarbare gewichtstoename of -verlies en ongebruikelijke (vooral zwarte) kak. Een knobbeltje plus een van deze symptomen betekent niet noodzakelijkerwijs kanker, maar ze rechtvaardigen zeker een bezoek aan uw dierenarts.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
