Afkomstig van de Shetland-eilanden in Schotland, is de Shetland-herdershond, of sheltie, een kleine herdershond die bekend staat om zijn intelligente, energieke en speelse karakter. De verwachte levensduur van de Shetland-herdershond is 12 tot 14 jaar als de hond in goede gezondheid verkeert. Alle honden moeten jaarlijks een veterinaire controle ondergaan om te screenen op gezondheidsproblemen en eventuele problemen vroegtijdig aan te pakken.
De levensduur van de Shetland-herdershond van 12 tot 14 jaar gaat ervan uit dat uw hond vrij is van ziektes die het leven van een hond kunnen verkorten. Sommige honden kunnen zelfs nog langer leven. De oudste sheltie ooit werd 20 jaar oud.
Hoewel je een groot aantal factoren buiten je controle hebt om ervoor te zorgen dat je hond een lang leven heeft, zal ze niet de langstlevende sheltie worden zonder de juiste zorg, voeding en lichaamsbeweging. Shelties hebben een vrij hoog energieniveau en hebben veel mentale stimulatie nodig. Zorg ervoor dat je sheltie regelmatig aan lichaamsbeweging doet.
Ze zijn intelligent en enthousiast om te behagen, wat training plezierig maakt. Shelties blinken ook uit in hondensporten, zoals behendigheid en hoeden.
Geef haar hondenvoer van hoge kwaliteit en zorg ervoor dat uw pup altijd toegang heeft tot vers water. Shelties hebben een lange, dikke dubbele vacht die je minimaal één keer per week moet borstelen. Breng uw pup elk jaar naar de dierenarts voor controle en vaccinaties.
Over het algemeen zijn shelties gezonde honden met weinig problemen. Er zijn enkele genetische gezondheidsproblemen bij de sheltie die van invloed zijn op het ras, hoewel verantwoordelijke fokkers op deze aandoeningen testen en geen aangetaste honden fokken. Aangetaste honden kunnen echter een verminderde levensverwachting of een verminderde kwaliteit van leven hebben. Een heupdysplasie-evaluatie en oogonderzoek zijn verplichte tests door de American Shetland Sheepdog Association.
Bovendien moeten fokkers ook ten minste twee keuzetests afleggen. Electieve tests omvatten een elleboogdysplasie-onderzoek en DNA-testen voor verschillende erfelijke ziekten. Deze omvatten de ziekte van von Willebrand, die problemen met de bloedstolling veroorzaakt; gevoeligheid voor meerdere geneesmiddelen, waardoor de kans op bijwerkingen van medicijnen toeneemt; auto-immune thyreoïditis, die hypothyreoïdie kan veroorzaken; collie-oogafwijking, die de normale ontwikkeling van het oog verhindert; en dermatomyositis, die huiduitslag en spierontsteking veroorzaakt.
De American Shetland Sheepdog Association heeft ook een lijst met optionele gezondheidstests voor erfelijke aandoeningen bij shelties. Deze omvatten aanvullende DNA-testen voor degeneratieve myelopathie, progressieve retinale atrofie en gevoeligheid voor lanshoektanden. Andere optionele tests zijn onder meer een onderzoek naar patellaluxatie, een hartonderzoek om aangeboren hartproblemen uit te sluiten en een tandheelkundig onderzoek.
Senior shelties kunnen aandoeningen krijgen die bij alle honden voorkomen naarmate ze ouder worden. Sommige hiervan kunnen diabetes, artritis, kanker, hartaandoeningen en zwakte omvatten. Werk samen met uw dierenarts om aan de behoeften van uw oudere hond te voldoen. Mogelijk moet u het dieet en trainingsprogramma van uw pup aanpassen. Houd het gewicht van uw hond nauwlettend in de gaten, aangezien een hond met overgewicht meer kan worstelen met zwakte en gewrichtsproblemen, en dit kan hem vatbaarder maken voor het ontwikkelen van ziekten.
Breng indien nodig wijzigingen aan in de omgeving van uw hond. Hij heeft misschien extra vloerkleden in huis nodig om comfortabel op harde vloeren te kunnen lopen, en misschien moet je haar bed of eten verplaatsen zodat ze geen trappen hoeft te lopen.
