Een kersenoogbehandeling voor honden kan een zachte massage en het aanbrengen van warme kompressen omvatten. Cherry eye bij honden is een ontsierende, maar niet pijnlijke aandoening waarbij het derde ooglid met een traanklier verzakt is en een rode uitstulping in de ooghoek veroorzaakt. Voor de meeste honden is kersenoog alleen lelijk en niet levensbedreigend. Veel eigenaren houden echter niet van de manier waarop het het uiterlijk van hun hond verandert en geven er de voorkeur aan dit te corrigeren. Er zijn enkele huismiddeltjes die enig succes bieden.
In veterinaire termen is kersenoog medisch bekend als verzakking van de nictitans-klier. In termen van de leek betekent kersenoog dat het derde ooglid van een hond, dat zich in de hoek van zijn oog bevindt, is ingestort uit de beschermde positie die het normaal zou innemen. Deze ineenstorting stelt het delicate derde ooglid en de traanklier die het bevat bloot aan droge lucht en andere omgevingselementen. Hierdoor zwelt het op en wordt het rood, wat lijkt op een minikers. Dierenartsen weten niet helemaal zeker wat de aandoening veroorzaakt, maar hondenverzorgingsexperts vermoeden algemeen dat zwak verbindingsweefsel tussen de klier en andere delen van het oog de schuld is. Wat de oorzaak ook is, het resulteert in een traanklier die het bloed niet goed laat circuleren en zijn traanproducerende functie niet kan uitoefenen.
Hoewel elke hond van elk ras op elke leeftijd kersenoog kan krijgen, doen de meeste honden die deze aandoening ontwikkelen dit op jongere leeftijd. Er zijn enkele rassen waarvoor de aandoening vaker voorkomt. De beagle, bloedhond, Boston Terriër, Bulldog, Bull Terrier, Cocker Spaniel, Lhasa Apso, Poedel, Sint Bernard, Shar-Pei en Shih Tzu zijn bijvoorbeeld allemaal rassen met een hogere frequentie. Het komt vaak voor dat kersenoog bij honden in beide ogen voorkomt.
Thuisbehandeling voor kersenoog is een veel minder dure, maar niet altijd betrouwbare methode om het probleem op te lossen. Chirurgische opties gericht op de behandeling van kersenoog kunnen oplopen tot $ 1.000, afhankelijk van in welk deel van het land u woont. Massage kan werken om het kersenoog van de hond te corrigeren. Hondenbezitters die succes melden met het gebruik van massage en antibiotische zalven, geven ook aan dat ze het proces begonnen zodra ze het kersenoog opmerkten. Hoe langer de hond de aandoening heeft, hoe kleiner de kans dat de klier zonder chirurgische ondersteuning terug op zijn plaats zal komen.
De massagemethode houdt in dat het buitenste ooglid van de hond voorzichtig wordt gesloten en vervolgens voorzichtig wordt geduwd zonder veel druk uit te oefenen op het gebied in de ooghoek waar de kers zich bevindt. Het idee is om voorzichtig in de richting van de neus van de hond te duwen in een poging de klier weer op zijn plaats te laten komen. Sommige hondenbezitters melden succes na drie tot vier massagesessies; anderen gaven aan dat het meer dan een week massage kostte. Velen gebruikten warme kompressen om het proces te vergemakkelijken. Vaak is de massageoplossing slechts tijdelijk en komt de klier weer naar buiten. Sommige hondenbezitters melden echter succes na herhaalde pogingen. Een woord van waarschuwing is nodig voor nieuwe hondenbezitters:het gebied dat wordt gemasseerd is erg delicaat en verkeerd gebruik kan leiden tot schade aan de oogbol als het niet goed wordt gedaan.
Helaas vereist kersenoog bij honden vaak een operatie om het probleem te verhelpen. Er zijn een paar verschillende opties om te overwegen. Tot voor kort verwijderden veterinaire oogartsen routinematig de aanstootgevende traanklier. Aangezien de klier in het derde ooglid ongeveer 30 procent van de totale tranen in het oog van een hond produceert, kan deze verwijdering leiden tot droge ogen en zijn dagelijkse oogdruppels nodig om het effect op de hond te bestrijden. De andere chirurgische optie omvat het herpositioneren van de klier. Dit is niet altijd succesvol en sommige hondenbezitters melden dat herhaalde operaties nodig waren om het doel te bereiken om de klier weer op zijn plaats te krijgen.
Als een operatie nodig is, is het grootste postoperatieve probleem het voorkomen dat het huisdier aan de ogen krabt. Dit komt omdat het genezingsproces gepaard gaat met zwelling en jeuk. De meeste dierenartsen zullen een kegelachtige halsband leveren die om de nek van de hond past en zijn nek en gezicht op een cilinderachtige manier omgeeft. Dit zorgt ervoor dat de hond niet aan zijn gezicht kan krabben, maar het kan ook het eten en drinken belemmeren. Verzorgers moeten de hond in de gaten houden terwijl deze eet en drinkt en de halsband onmiddellijk vervangen als de hond klaar is. Genezing kan tot twee weken duren en het is belangrijk om het activiteitsniveau van de hond tot een minimum te beperken.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
