Honden kunnen overal op hun lichaam huidinfecties oplopen, hoewel voeten en oren de meest voorkomende plekken zijn. Deze schimmelinfectie ontstaat door een onevenwichtig immuunsysteem, een vette huid of huidallergieën. Abnormale floraniveaus kunnen worden verergerd door warm weer, suikerhoudende diëten en verschillende medicijnen, zoals antibiotica. Hoewel ze niet besmettelijk zijn, kunnen huidgistinfecties irriterend zijn voor uw hond. Raadpleeg uw dierenarts zodra tekenen en symptomen verschijnen.
Honden met huidgistinfecties hebben een prominente "gistachtige" of muffe geur. Als hun oren en voeten geïnfecteerd zijn, krabben, likken en klauwen ze voortdurend aan de jeukende delen en kunnen ze rondjes lopen of hun hoofd schudden. Honden zullen schimmelinfecties van het hele lichaam hebben, een rode, geïrriteerde huid hebben en over het algemeen ellendig, jeukend en ongemakkelijk zijn. Uw dierenarts kan het probleem diagnosticeren door middel van huidculturen of door huidcellen onder een microscoop te onderzoeken. Wanneer u uw eerste dierenartsbezoek brengt, vertel hem dan over eventuele medicijnen die uw hond gebruikt en neem een lijst mee van wat uw hond eet. Voedingsmiddelen of lekkernijen die honing en fructose-glucosestroop bevatten, kunnen de boosdoener zijn van huidgist.
Uw dierenarts zal behandelingsopties aanbevelen op basis van de ernst van de infectie en de onderliggende oorzaak die bijdraagt aan het probleem. Er kan bijvoorbeeld een verandering in het dieet nodig zijn om gistvormende suikers in het systeem te verminderen. Orale medicijnen zoals terbinafine of ketoconazol kunnen worden voorgeschreven om jeuk onder controle te houden en de gistspiegels te verminderen. Meestal zal uw dierenarts een plaatselijke schimmeldodende shampoo of crème aanbevelen die benzoylperoxide of chloorhexidine bevat om de ophoping van gist op de huid te verminderen door overtollige olie te verwijderen. U kunt het advies krijgen om de huid tussen de toepassingen door te desinfecteren met een samentrekkend middel zoals toverhazelaar om een opeenhoping van dode gistlagen te voorkomen, wat het herstelproces kan vertragen.
Uw hond kan een secundaire infectie krijgen als hij de geïrriteerde huid krabt of likt in open zweren of hete plekken. Dit vereist meestal een antibioticabehandeling; uw pup moet mogelijk een Elizabethaanse halsband dragen om verder mond-op-huidcontact te voorkomen tijdens de behandelings- en herstelfasen. Gistinfecties van het oor kunnen leiden tot evenwichtsproblemen en gehoorverlies als ze niet worden behandeld. Veel voorkomende schimmelinfecties van de huid kunnen een teken zijn van allergieën of een aangetast immuunsysteem, wat door uw dierenarts moet worden onderzocht.
Sommige honden zijn vatbaar voor schimmelinfecties en kunnen baat hebben bij regelmatige desinfecterende wassingen of weken, afhankelijk van de locatie van de infectie. Honden met gistvoeten kunnen bijvoorbeeld worden behandeld door de poten in een ondiepe bak met water, waterstofperoxide en witte azijn te plaatsen. Honden met gistoren kunnen zo vaak als nodig met toverhazelaar worden uitgeveegd om was te verwijderen en toekomstige schimmelinfecties te voorkomen. Honden die terugkerende huidinfecties over het hele lichaam ervaren, kunnen worden behandeld met door dierenartsen goedgekeurde antischimmelmiddelen voor het lichaam om de kans op uitbraken te verkleinen.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
