Mijn Border Collie Daisy trainde voor het wereldrecord in het 'hack put'-evenement. Deze binnenkort Olympische sport omvat het hacken van pillen vanaf de achterkant van de keel zo ver mogelijk aan de andere kant van de kamer. Haar record is 1,2 meter, zelfs na een vertraging van ongeveer twee minuten na toediening van de pil. De meesten van ons zijn bekend met de beproefde manieren om pillen aan onze honden toe te dienen - ze verstoppen in voedsel zoals roomkaas of braunschweiger of vanille-ijs, of het gebruik van commerciële producten zoals Pill Pockets. Toen mijn hond het eindstadium van haar kankerziekte bereikte, merkte ik dat ik het geven van medicijnen een beetje anders moest benaderen; de gebruikelijke methoden werkten niet meer.
Toen Daisy's eetlust afnam, begon ik de supermarkt af te speuren naar nieuwe voedselproducten die ze misschien aanlokkelijk zou vinden:kattenvoer uit blik, Velveeta-kaas, gehaktballen, bananenbrood, muffins, tortellini.
Een goede vriend ging onlangs door eindstadium osteosarcoom met haar hond; zijn pijnmedicatie was behoorlijk bitter, maar hard nodig. Nadat hij een keer in de vreselijk smakende pil had gebeten, werd hij op zijn hoede voor lekkernijen. Mijn vriendin ontdekte een geweldige oplossing:ze draaide de bovenkant van een sandwichkoekje (Oreo-type), plaatste de pil erin, plaatste de bovenkant terug en gaf het koekje aan haar hond. Omdat het nieuw was en de pil goed vermomd was, waren het koekje en de pil in een teug op.
Op een gegeven moment begon Daisy het krijgen van een van haar medicijnen te associëren met haar misselijk voelen; het was een antibioticum en antibiotica kunnen vaak dit effect hebben. (Ze hebben dit effect ook op mij!) Studies hebben aangetoond dat voedsel dat wordt gegeten in combinatie met het ontwikkelen van misselijkheid, patiënten van dat voedsel kan afhouden en soms van voedsel in het algemeen. Dit is een goede reden om tijdens het eten geen pillen in maaltijden te doen en ook om regelmatig het voedsel waarin je de pil verbergt te veranderen.
Meer en meer medicijnen worden aangeboden in gearomatiseerde vloeibare suspensies, variërend in smaken van kippottaart tot cheddarkaas tot aardbeientaart. Geneesmiddelen worden gesuspendeerd in smakelijke smaken (honden geven de voorkeur aan vlees, kaas en zoete smaken) en worden toegediend met een orale spuit. Op smaak gebrachte kauwtabletten zijn ook geweldige alternatieven; het actieve medicijn wordt nauwkeurig afgemeten aan de orders van de dierenarts en vervolgens gemengd met smaakstof en gelatine.
Bij sommige medicijnen kunnen transdermale gels, aangepaste crèmes, zetpillen, gearomatiseerde poeders en orale gels ook opties zijn. Raadpleeg uw dierenarts en een bereidingsapotheek die gespecialiseerd is in diergeneesmiddelen om te bespreken welke geneesmiddelen voor uw huisdier kunnen werken. Houd er echter rekening mee dat bereiding meer kost dan standaardrecepten.
Spelen kan niet alleen de geest van uw hond stimuleren, maar ook die van uzelf. Ik ontdekte dat twee speeltechnieken best goed werkten. De eerste was gooien en vangen. Een lekkernij weggooien om op korte afstand te vangen was een spel dat ik vaak met mijn honden had gespeeld. Nu kreeg het een nieuwe bestemming:ik zou niet alleen gewone lekkernijen weggooien, maar ook de verborgen pil. Let echter goed op om ervoor te zorgen dat de pil wordt opgevangen en ingenomen! Als uw hond niet bedreven is in vangen, of niet de energie heeft, kunt u de traktaties naar haar toe rollen.
Het andere leuke om te doen is het gebruik van hondenpuzzels, vooral als je hond gewend is om ermee te spelen. De pil kan worden verborgen met andere lekkernijen en zal samen met de anderen worden opgeslokt. Nogmaals, controleer zorgvuldig om er zeker van te zijn dat uw hond de medicatie daadwerkelijk krijgt.
Op een dag verzamelde ik in een opwelling een handvol echt smakelijke lekkernijen (gebakken entrecote) en pakte de clicker. Ik had mijn honden veel dingen geleerd door middel van clickertraining; ze vonden het geweldig en boden gretig gedrag aan in pogingen om de menselijke gokautomaat te laten renderen. Elke keer dat ze een klik hoorden, kwamen ze aanrennen omdat dit duidelijk aangaf dat er een leuke trainingssessie zou beginnen.
Tot mijn verbazing werd deze techniek, die tijdens de puppytijd werd ingeprent, niet alleen een geweldige manier om Daisy aan het eten te krijgen (zelfs als ze er geen zin in had - alsof het ontvangen van de beloning groter was dan haar gebrek aan eetlust), maar het bleek ook een geweldige manier te zijn om haar onbewust een verborgen pil te laten slikken terwijl ik haar beloonde voor een gedrag.
We hebben ook gebruik gemaakt van onze ervaring met de beloningsmarkering "jackpot" (waarbij een heleboel lekkers op de hond regent); Ik zou niet per se om een gedrag vragen om te belonen, maar zou het woord opgewonden zeggen en het zou een automatische zoektocht naar de stortbui van lekkernijen veroorzaken (waarbij natuurlijk toevallig pillen verstopt zaten).
Er kwam een tijd dat alle trucs faalden. Om haar de juiste zorg en comfort te garanderen, moest ik mijn toevlucht nemen tot de standaardtechniek om Daisy's mond te openen en vier keer per dag meerdere pillen in haar keel te laten vallen.
De meeste pillen op zich kunnen vies smaken en kunnen vast komen te zitten in de mond of keel; om dit te voorkomen, gebruikte ik kleine stukjes Wonderbrood (om de een of andere reden werkt geen van de andere merken zacht witbrood als Wonderbrood - geloof me hierin) als een wrap rond de pillen en doopte deze vervolgens snel in water vlak voor toediening. Het brood zou slijmerig worden, maar er zou net genoeg beschermingsmiddel aan worden toegevoegd zodat de pillen niet meteen zouden oplossen en ze gemakkelijk in het spijsverteringskanaal zouden glijden.
Als u zich in een hospice of langdurige zorg bevindt, kan het vaak een hele klus worden om pillen te geven. En als uw hond zich niet lekker voelt of bang is voor het ontvangen van de pillen, kan dit een effect beginnen te krijgen op uw relatie; dat is het laatste wat iemand wil.
Overweeg om iemand te zoeken die de medicijnen voor u kan toedienen, zoals een vriend, familielid of veterinair technicus. Het is misschien niet altijd handig en misschien niet voor elke dosis, maar het kan voorkomen dat je altijd de slechterik moet zijn en je kunt concentreren op het hebben van plezierige momenten met je beste vriend.
Barbara Dobbins is een hondentrainer in de San Francisco Bay Area met een onderbreking. Ze weet niet zeker hoe haar leven eruitziet zonder haar meisje Daisy, die in juli haar strijd tegen kanker verloor, maar ze weet dat het zo veel beter is gemaakt omdat Daisy de reis met haar deelde.
