De zaken zijn hier aanzienlijk tot rust gekomen. Emmett is thuis en aan het herstellen. Hoewel de operatie goed verliep, hebben ze alles verwijderd, van de huid tot aan de pezen om zoveel mogelijk van de tumor te krijgen, dus hij heeft een herstelperiode van vier weken die lopen, rennen, springen, traplopen, eigenlijk alles wat leuk is voor een kind, verbiedt. hond. Het wordt dus een uitdagende maand. Het is een opluchting dat hij nog steeds alle vier de poten heeft, hoewel we nu nog drie maanden moeten wachten voordat we zijn volgende thoraxfoto kunnen maken om de primeur te krijgen over die "verdachte" longklieren.
Ondertussen kwam mijn lieve neef-hond Turk vandaag op bezoek om Lucas bezig te houden terwijl Emmett uitrust.
De grote teamsport van die tijd was het jagen op vliegen. Er zijn op dit moment ontelbare mensen buiten, en elke keer dat we de achterdeur openen, komen er meerdere naar binnen. Lucas gelooft dat een van zijn levensdoelen is om elke vlieg in huis te breken en vervolgens zijn dode lichaam op de grond uit te spugen zodat ik het kan oppakken met een tissue. Verbazingwekkend genoeg lijkt Turk dezelfde prioriteiten te hebben.
Afgezien van het jagen op vliegen, waren de jongens vandaag nogal ingetogen en brachten ze het grootste deel van de middag door met dutten. De temperatuur liep op tot halverwege de jaren 90, en dat lijkt hen lusteloos te maken. We hebben zes (zes!) hondenbedden in huis, en de jongens mogen niet op de meeste meubels. Maar op de een of andere manier deed de stiekeme Turk een heerlijk dutje op de bank in de woonkamer terwijl ik bezig was met andere dingen.
Eerlijk gezegd was hij te schattig om hem meteen wakker te maken...
Ten slotte heb ik een paar heel schattige foto's van Emmett die thuiskomt na de operatie, maar ik heb nog geen tijd gevonden om ze van mijn camera te downloaden. Daar ga ik deze week aan werken!
