Ik weet dat ik het waarschijnlijk al tientallen keren heb gehad over onze worsteling met Cooper's allergieën (meer als je Facebook-berichten meetelt!), En dit bericht is slechts zijdelings gerelateerd aan die situatie. Maar eerst een korte update:het lijkt erop dat hij een voedselallergie heeft, waarschijnlijk kip, en het eend- en aardappelvoer heeft gelukkig al zijn maagproblemen verholpen. Zijn vacht valt nog steeds uit, hij jeukt nog steeds super en zijn ogen zijn kranen. Zijn dierenarts dacht ook dat het een milieu-allergie was, dus twee vrijdagen geleden begonnen we hem met een antihistaminicum.
Dat brengt ons bij...
Afgelopen woensdag stond ik in de keuken mijn lunch te maken. Ik zag beweging vanuit Coopers bed en toen ik omkeek, kreeg hij stuiptrekkingen. Ik liet alles vallen en rende naar hem toe. Hij stapte uit zijn bed en begon door de keuken te ijsberen. Zijn hoofd trilde ongecontroleerd. Ik belde Johan. 'Er is iets mis met Cooper. Ik denk dat het een aanval is." Hij zei dat hij me zou ontmoeten bij de dierenarts.
Terwijl ik snelde reed voorzichtig naar het kantoor van de dierenarts, hij kalmeerde en tegen de tijd dat we daar aankwamen, kwispelde hij vrolijk en lachte hij naar iedereen in het kantoor. De dierenarts onderzocht hem en besloot een bloedonderzoek en urineonderzoek te doen.
Overigens had Cooper die ochtend iets groens en kleverigs gegeten in het park. Dus zijn dierenarts leek te denken dat hij misschien een reactie had op iets giftigs, dus gaf ze hem actieve kool.
Uit angst dat dit bericht pijnlijk lang wordt, vat ik de komende dagen samen:woensdagavond, weer een reeks trillingen; Donderdag terug naar de dierenarts; bloedonderzoek en urineonderzoek kwamen schoon terug, maar ze suggereerde dat het een reactie op zijn nieuwe antihistaminicum kon zijn, dus stopten we hem dat helemaal te geven; Vrijdagavond, een nieuwe ronde van trillingen; Zaterdagmiddag, nog een ronde van trillingen en een telefoontje naar het kantoor van de dierenarts, maar zijn dierenarts was niet aanwezig, dus de technicus zei alleen dat hij van zijn antihistaminicum moest blijven (duh); vanmorgen weer een reeks trillingen.
Ik wacht op een telefoontje van de dierenarts.
De specifieke antihistaminica waarmee hij begon op de vrijdag voordat de tremoren begonnen, heeft zelden gemelde bijwerkingen van tremoren. Het lijkt waarschijnlijk dat dat het probleem veroorzaakte, maar hij is er nu al bijna 6 volle dagen van af, maar ervaart nog steeds de trillingen.
Bovendien zijn zijn ogen en huid een puinhoop, zonder enige allergiemedicatie te nemen, en hij jeukt ongelooflijk.
Er is geen echt punt aan dit bericht, denk ik, behalve om te ventileren. Het doet me pijn dat hij zo ellendig is van zijn allergieën en dat hoofdtrillingen zijn angstaanjagend. Elke keer dat het gebeurt, stopt mijn hart en wordt mijn haar een beetje grijzer.
Heeft iemand zoiets eerder meegemaakt?
