Vraag een dozijn gezondheidsexperts naar allergieën en je krijgt minstens zoveel theorieën over wat ze zijn, waarom ze gebeuren en hoe je ze kunt oplossen.
Wat interessant is, is dat zelfs als ze het oneens zijn, de meeste allergietheorieën wijzen op dezelfde onderliggende oorzaken. Dit komt omdat allergische reacties symptomen zijn van een diepere onbalans. Honden ontwikkelen geen allergieën omdat ze worden blootgesteld aan allergenen. Honden worden de hele tijd blootgesteld aan allergenen, meestal zonder reactie. Honden ontwikkelen allergieën met gevolgen van huidproblemen omdat iets hen kwetsbaar heeft gemaakt, en de boosdoener is vaak een combinatie van voeding, stress, conventionele medische behandelingen, erfelijkheid en omgevingsfactoren.
Vier maanden geleden verkenden we Candida albicans ("Canine Candida", februari 2007), door sommigen beschouwd als een belangrijke factor bij hondenallergieën. Dit artikel onderzoekt de verbanden tussen hondenallergieën en het lekkende darmsyndroom, een andere gistsoort genaamd Malassezia pachydermatis, en ondersteuning bij ontgifting.
Ook bekend als darmpermeabiliteit, is het lekkende darmsyndroom precies hoe het klinkt, een aandoening waarbij schade aan de dunne darm ruimten creëert tussen cellen in de darmwand, ruimten die groot genoeg zijn om fragmenten van gedeeltelijk verteerd voedsel, toxines en bacteriën migreren van het darmkanaal naar de bloedbaan. De resultaten zijn onder meer een verminderde spijsvertering, onvolledige opname van voedingsstoffen en de aanwezigheid van wat het immuunsysteem identificeert als vreemde indringers door het hele lichaam. Het immuunsysteem reageert met zijn gebruikelijke wapens, die ontstekingen en allergische reacties veroorzaken.
Al snel raken de lever en de nieren, de belangrijkste filters van het lichaam, overweldigd en komen gifstoffen terecht in de bloedbaan, die bacteriën, gifstoffen en gedeeltelijk verteerde voedseldeeltjes naar spieren en bindweefsel door het hele lichaam vervoert. Leaky gut syndrome wordt verantwoordelijk gehouden voor ademhalings- en huidallergieën, artritis, prikkelbare darmaandoeningen, auto-immuunziekten, diabetes en tal van andere problemen.
Lekkende darm syndroom is een vicieuze cirkel. Iets (meestal dieetgerelateerd) veroorzaakt schade aan de dunne darm, wat resulteert in een verminderde spijsvertering, wat leidt tot bacteriële overgroei en andere problemen, wat resulteert in verdere schade, en de cyclus gaat door. Enkele van de aandoeningen die worden toegeschreven aan het lekkende darmsyndroom zijn onder meer koolhydraatrijke diëten, antibiotica, parasieten, gist- of schimmelinfecties, niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen en mineraaltekorten. Sommige hiervan, zoals parasitaire besmettingen, gist- of schimmelinfecties en mineraaltekorten, kunnen het gevolg zijn van het syndroom en het ook helpen veroorzaken.
Bij Reinhardt Ranch Holistic Nutrition Center for Pets in Elk Grove, Californië, hoort voedingsconsulent Elaine Reinhardt elke dag van mensen van wie de honden chronische allergieën hebben. "Het lekkende darmsyndroom ligt aan de basis van veel ziekten", zegt ze, "waaronder auto-immuunziekten, gewrichtsaandoeningen en allergische reacties. Aangezien een groot deel van je immuunfunctie zich in je darmen bevindt, is het logisch om daar eerst naar te kijken. Dit geldt zeker als het om allergieën gaat.”
Een groot aantal van de honden waarmee ze werkt, is geadopteerd uit asielen of reddingsgroepen. De meeste, zegt ze, hebben ondergewicht. Zelfs in hun nieuwe huis en met een verbeterd dieet kunnen ze geen grammetje aankomen. Reinhardt vermoedt dat aandoeningen die hun gewichtstoename belemmeren, zoals het lekkende darmsyndroom en malabsorptie, bijdragen aan gedragsproblemen, hyperactiviteit en andere factoren die hun vorige eigenaren ertoe hebben aangezet om ze op te geven. "Voeg daarbij alle gezondheidsproblemen die gepaard gaan met het lekkende darmsyndroom en een ontstoken darmkanaal," zegt ze, "en de kosten van conventionele medische behandelingen, en ik vermoed dat veel van deze honden werden opgegeven omdat hun baasjes het niet konden betalen tijd en kosten die hun behandeling nodig had.”
Symptomen zo gevarieerd als oorontstekingen; seizoensgebonden of ademhalingsallergieën; Jeukende huid; haar- en vachtproblemen; diarree; en een onvermogen om aan te komen kan allemaal voortkomen uit spijsverteringsproblemen, zegt ze.
Om het spijsverteringskanaal te genezen, beveelt Reinhardt een verbeterd dieet aan met hoogwaardigere eiwitten en de eliminatie van soja, maïs, tarwe en kippenvet. "Soja, maïs en tarwe staan bovenaan de lijst van voedingsmiddelen die de spijsvertering van honden irriteren", zegt ze, "en ik blijf graag uit de buurt van kippenvet omdat het resten bevat van alles waaraan de kip werd blootgesteld op het gebied van medicijnen en toxines. Vet van biologisch gehouden kippen in de wei is prima, maar dat vind je niet in commercieel hondenvoer.”
Reinhardt beveelt vervolgens drie supplementen aan die zij als cruciaal beschouwt voor snelle genezing en herstel:Seacure, probiotica en spijsverteringsenzymen.
Seacure, beschreven in “Securing Seacure” (april 2003) en “Accelerated Wound Healing” (augustus 2006), is een zeer naar vis ruikend poeder gemaakt van gefermenteerde diepzeewitvis. Omdat het fermentatieproces de vis verteert en het breekt in aminozuren en peptiden, die het lichaam gebruikt als bouwstenen om beschadigd weefsel te herstellen en de genezing te versnellen, vereist het geen inspanning van de spijsvertering en wordt het geassimileerd bij contact.
"Ik begon Seacure serieus te nemen", zegt Reinhardt, "toen ik het aan een paar katten gaf die stervende waren. Ze reageerden letterlijk binnen 15 minuten. Hun ogen gingen in die korte tijd van dof naar glinsterend. Sindsdien heb ik keer op keer dezelfde reactie gezien, inclusief ernstig zieke en niet-reagerende honden die rechtop gingen zitten, zichzelf begonnen te verzorgen, met hun staart kwispelden, interactie hadden met hun baasjes en interesse toonden in hun omgeving, allemaal binnen 15 minuten. Ik zeg niet dat ze allemaal beter worden, maar als een huisdier in nood dramatisch reageert, is dat geweldig.'
In de meeste gevallen, zegt ze, beginnen honden met ondergewicht en honden met allergiesymptomen binnen een paar dagen te verbeteren, en binnen een maand of twee zijn ze aangekomen, hun jassen zijn verbeterd, kale plekken zijn verdwenen en ze kauwen niet meer op hun poten. "Het voedsel dat erin gaat, blijft erin", zegt ze. "Het komt er niet uit als felgele diarree. Seacure biedt de diepe voeding die helpt bij aandoeningen over de hele linie.”
Reinhardt begint meestal met de op het etiket aanbevolen dosis van ¼ theelepel per 10 pond lichaamsgewicht per dag, maar voor honden die meer dan 100 pond wegen, vindt ze dat 2½ theelepeltje goed werkt. "Grotere dieren hebben niet per se een grotere dosis nodig", zegt ze, "en honden die niet veel ondersteuning van de spijsvertering nodig hebben, doen het goed met de helft van de aanbevolen dosis."
Reinhardt zegt dat wanneer ze probiotica (nuttige bacteriën) en spijsverteringsenzymen toevoegt, de gezondheid van de honden nog sneller verbetert.
Sommige probiotica (zie "Probiotica versterken de algehele gezondheid van honden", augustus 2006) zijn gelabeld voor gebruik door huisdieren of dierenartsen. Van de vele stammen van probiotica waarvoor gezondheidsclaims voor honden worden gemaakt, is een van de meest interessante Lactobacillus sporogenes. In tegenstelling tot L. acidophilus en soortgelijke stammen, reproduceert L. sporogenes zich snel, zodat het sneller handelt bij het onder controle houden van gisten en schimmels. Sommige menselijke productlijnen, zoals Thorne Research, bevatten L. sporogenes-supplementen, die veilig aan honden kunnen worden gegeven.
Verschillende probiotische supplementen voor honden, zoals Jarrow Formula's Pet Dophilus Powder, bevatten Enterococcus faecium, een stam die inheems is bij honden en die door sommige voedingsdeskundigen essentieel wordt geacht voor de gezondheid van honden.
Enzymproducten die honden met allergieën hebben geholpen, zijn onder meer spijsverteringsenzymen die aan voedsel worden toegevoegd, zoals Prozyme en NZymes, en systemische orale enzymen, zoals Wobenzym en FlavenZym, die tussen de maaltijden op een lege maag worden gegeven (zie "Enzymtherapie voor snellere Herstel van letsel bij honden', januari 2001 en 'Verwerk deze voordelen', oktober 2005).
Reinhardt geeft de voorkeur aan PetLabs360 DigestAbles-tabletten. "Ze zijn kauwbaar", zegt ze, "zodat ze rechtstreeks aan honden kunnen worden gevoerd of in hun voedsel kunnen worden gedaan. Ze smaken naar rundvlees en kaas, dus zelfs kieskeurige honden vinden ze lekker, en de resultaten zijn uitstekend."
Haar favoriete product voor honden die last hebben van allergenen in de lucht is SeaVive, een aanvulling op Seacure. SeaVive bevat Seacure, colostrum, bèta-1,3-D-glucaan en vitamine C.
Een ander supplement dat honden met allerlei soorten allergieën heeft geholpen, is Willard Water (zie "Willard Water", juni 2006), dat kan worden toegevoegd aan drinkwater of kruidenthee en kan worden verdund en toegevoegd aan het voer om de spijsvertering te verbeteren en de opname van voedingsstoffen te verhogen. .
Malassezia pachydermatis is een gist die vaak wordt aangetroffen in de oren en op de huid van honden. In toom gehouden door het immuunsysteem van gezonde honden, kan het zich vermenigvuldigen totdat het pathogeen wordt bij gevoelige honden, wat resulteert in een jeukende, vette of schilferige huid, haaruitval, roodheid of zwart worden van de huid, verdikking van de huid en een offensief vettige geur.
Aangetaste gebieden zijn meestal de oren en huidplooien op of rond het gezicht, de elleboog, de onderarm en de staart. Honden met een overgroei van Malassezia kunnen hun voeten onophoudelijk likken vanwege atopische of omgevingsallergieën die gepaard gaan met de overgroei van gist. Cocker Spaniels, Basset Hounds en West Highland White Terriers zouden bijzonder vatbaar zijn, maar elke hond kan een Malassezia-overgroei ervaren.
Malassezia-gistcellen kunnen onder een microscoop worden geïdentificeerd. Een huidlaesie kan worden afgeschraapt of afgeveegd, of een monster kan worden verzameld op plakband. Conventionele diergeneeskundige behandeling van Malassezia omvat meestal een shampoo die een of meer actuele antischimmelmedicijnen bevat, zoals miconazol, clortrimazol of ketocanazol. Orale antischimmelmiddelen worden voorgeschreven in gevallen die niet reageren op plaatselijke behandeling.
Holistische dierenarts Susan Wynn, DVM, denkt dat Melassezia, niet Candida, betrokken is bij het ongemakkelijke lot van veel jeukende honden. "Malassezia is een gistsoort die een verdikte, hypergepigmenteerde huid, slechte oren, vermoeidheid en lethargie kan veroorzaken", zegt ze. “Natuurlijk is Malassezia ook een secundair probleem bij alles wat er met de hond aan de hand is. Malassezia is de primaire gist die opportunistische (secundaire) infecties bij honden veroorzaakt en wordt regelmatig op de huid of in de oren gediagnosticeerd. Secundaire infecties door Candida albicans zijn mogelijk, maar veel zeldzamer, en de meeste holistische dierenartsen die ik ken behandelen het lekkende darmsyndroom in plaats van candidiasis.”
Dr. Wynn gelooft niet dat behandeling met antischimmelmedicijnen of kruiden altijd nodig is voordat een aangetaste hond probiotica geeft en het dieet van de hond verandert, en ze benadrukt dat het lekkende darmsyndroom onafhankelijk van candida-overgroei kan optreden.
Voor met Malassezia geïnfecteerde oren beveelt Dr. Wynn dagelijkse reiniging aan met azijn verdund met een gelijke hoeveelheid water, wat een zachte manier is om de pH in het oor te verlagen, waardoor het minder gastvrij wordt voor gisten en schimmels. Een snufje boorzuur heeft een soortgelijk effect (zoals beschreven in "Een nieuwe oude oorbehandeling", juni 2004). Voor een plaatselijke behandeling van de huid raadt Dr. Wynn Selsun Blue-shampoo aan of het gebruik van een spray van 10 procent tea tree-olie, die bewezen schimmelwerende eigenschappen heeft.
Ons literatuuronderzoek naar holistische behandelingen voor Malassezia leverde aanbevelingen op die identiek zijn aan holistische behandelingen voor candidiasis. "Je hebt precies het punt ontdekt", zegt dr. Wynn. "En als je verder kijkt, zul je ontdekken dat de behandeling heel erg lijkt op wat we aanbevelen voor elke chronische allergische of immuungemedieerde ziekte, waarvan vele gericht zijn op abnormale darmpermeabiliteit.
“Met andere woorden, we hebben ziekten die reageren op veranderingen in het dieet, probiotica en verschillende kruidentonica of specifieke kenmerken, en we kunnen de aanwezigheid van schimmels alleen in sommige gevallen documenteren, dus we zoeken naar een andere oorzaak. Dit is de reden waarom zoveel dierenartsen chronische schimmelinfecties beschouwen als een probleem dat opduikt bij immuungecompromitteerde dieren en niet als de primaire ziekte. Holistische behandelingen zoals verbeterde voeding en probiotica werken, maar ze werken direct op het immuunsysteem, waardoor het lichaam sterker wordt zodat het gist weerstaat, in plaats van de gist direct te doden.”
Dr. Wynn beveelt bijna nooit conventionele antischimmelmiddelen zoals Nystatine voor Malassezia aan, en ontdekt dat Selsun Blue-shampoos goed werken voor alle, behalve de meest ernstige gevallen, in combinatie met een holistische behandeling voor het lekkende darmsyndroom.
De meesten van ons denken aan ontgifting als iets dat gebeurt wanneer we een "detox" -programma volgen van vasten, kruiden, sappen of supplementen die de afgifte van onzuiverheden door het lichaam versnellen. In feite gaat ontgifting constant door terwijl het lichaam afvalproducten afbreekt en verwijdert.
Als de lever de voedingsstoffen krijgt die hij nodig heeft om deze functie goed uit te voeren, houdt hij zichzelf in een gezondheidstoestand. Als het proces wordt belemmerd, lijdt de gezondheid. Helaas worden honden vaak overweldigd door de last van ontgifting - en ondervoed door commerciële diëten van lage kwaliteit. Deze combinatie kan bijdragen aan het lekkende darmsyndroom, overgroei van gisten en een verscheidenheid aan allergiesymptomen.
Tijdens de eerste fase van het ontgiftingsproces (Fase I) identificeren en scheiden de lichaamsfilters afvalproducten en gifstoffen uit het bloed en de lymfe. In water oplosbaar materiaal wordt naar de nieren gestuurd voor uitscheiding. Uitdroging bemoeilijkt dit proces, daarom is het consumeren van schoon drinkwater zo belangrijk. De lever heeft extra voedingsstoffen nodig om Fase II-functies uit te voeren, de eliminatie van materialen die in Fase I niet in water oplosbaar konden worden gemaakt.
Wanneer een hond een tekort heeft aan belangrijke voedingsstoffen, kunnen back-ups en overloop van afvalproducten optreden. Gedeeltelijk verwerkte gifstoffen die door de bloedbaan reizen, kunnen een thuis vinden in vetweefsel, of ze kunnen in het bloed blijven, gezond weefsel infecteren en nieuwe ziekten veroorzaken. Onvolledige ontgifting en het leaky gut-syndroom (en de allergiesymptomen die ze verergeren) kunnen worden gecorrigeerd met een verbeterd dieet en supplementen die het spijsverteringskanaal ondersteunen.
Seacure, hierboven beschreven, is een belangrijke bron van aminozuren voor het hele voedsel en een hulpmiddel bij Fase II-ontgifting. Spijsverteringsenzymen die tussen de maaltijden worden ingenomen, helpen het proces te ondersteunen. Dat geldt ook voor volwaardige voedingssupplementen, zoals Standard Process Canine Dermal Support, die huidaandoeningen aanpakt, of Canine Hepatic Support, die de leverfunctie verbetert.
Honden staan erom bekend hun eigen behandelingen te vinden wanneer ze de kans krijgen. Renee Votta, een kruidkundige in New Braunfels, Texas, adopteerde een hond van gemengd ras die ze vond. “We hadden net een enorme overstroming gehad en veel dieren waren dakloos doordat huizen waren verwoest en dieren waren gevangen in de rivier. Ik heb naar haar baasjes gezocht, maar niemand heeft haar opgeëist.”
Votta noemde de hond Bonnie en nam haar mee naar een dierenkliniek voor sterilisatie en om de open zweren op haar benen te laten behandelen. "Ze likte er de hele tijd aan", zegt Votta. “De meeste waren een centimeter breed en een centimeter lang, sommige kleiner en een paar groter. De dierenarts zei dat ze werden veroorzaakt door contactdermatitis die iets te maken had met het gras, onkruid en groene dingen die hier het hele jaar groeien. De dierenarts zei dat we ermee moesten leven, want het is het soort probleem dat steeds terugkomt.”
Die winter experimenteerde Votta met plaatselijke behandelingen. Een mix van aloë vera, vitamine E en olijfolie werkte het beste, maar hoewel de zweren kleiner werden, gingen ze nooit weg en ontstonden er vaak nieuwe zweren.
Op een dag realiseerde Votta zich dat Bonnie, staande in een onkruidveld, zorgvuldig hakmessen aan het oogsten was (Galium aparine). "Ik kon er niet overheen", zegt ze. 'Bonnie negeerde al het andere onkruid. Op dat moment realiseerde ik me dat haar toestand niets te maken had met externe factoren. Haar problemen zaten in haar.”
Votta moedigde Bonnie aan om alle hakmessen uit de tuin te eten die ze maar wilde, en ze maakte hakmesthee om aan het water van de hond toe te voegen. Ze voegde ook gehakt hakmes en rauwe knoflook toe aan Bonnie's droogvoer.
Binnen een maand waren alle zweren op Bonnie's benen verdwenen en in de acht jaar daarna heeft ze nooit meer een open zweer gehad. Ze blijft grazen op hakmessen, vooral als de planten in het voorjaar voor het eerst verschijnen. "Af en toe een paar strengen eten is genoeg om haar gezond en haar bloed schoon te houden", zegt Votta.
In haar boek Veterinary Herbal Medicine beschrijft Dr. Wynn hakmessen als een licht samentrekkend en licht diuretisch kruid dat een tonicum is voor het lymfesysteem. Het is gebruikt voor droge huiduitslag, als remedie tegen zweren en tumoren en voor de behandeling van psoriasis. In Alles wat je ooit wilde weten over kruiden voor huisdieren, beschrijven Mary Wulff-Tilford en Gregory Tilford hakmessen als een kruid dat het afvalbeheer van het lichaam verbetert door de lymfatische circulatie te verbeteren, waardoor lichaamsweefsels worden 'gewassen'.
Omdat hakmessen een invasief onkruid is met een groot bereik, groeit het waarschijnlijk bij jou in de buurt. Raadpleeg een identificatiegids voor planten of zoek online naar hakmessen; verschillende kruidenwebsites bieden beschrijvingen en foto's. Behalve dat ze een onderscheidend uiterlijk hebben, voelen hakmessen plakkerig aan en blijven ze plakken aan alles waarmee ze in contact komen. Vermijd kruiden die groeien in de buurt van snelwegen, drukke parkeerplaatsen of velden die zijn behandeld met pesticiden of landbouwchemicaliën.
Om Bonnie's remedie te proberen, hakt of hakt u vers hakmes fijn en voegt u het toe aan het voer van uw hond, beginnend met kleine hoeveelheden en toenemend tot ongeveer 1 eetlepel gehakt kruid per 25 tot 30 pond lichaamsgewicht per dag in verdeelde doses. Bewaar voor het gemak verse hakmessen in de vriezer door het kruid in een kleine hoeveelheid water te pureren, in ijsblokjesbakjes te plaatsen en zodra het bevroren is in een goed afgesloten plastic zak te doen. Verwijder een kubus per keer als dat nodig is.
Gedroogde wildcrafted hakmessen kunnen worden besteld bij Jean's Greens en andere kruidenleveranciers. Om hakmessenthee te zetten, giet je 1 kop kokend water over 2 eetlepels verse of 2 theelepels gedroogde hakmessen, dek af en laat staan tot ze zijn afgekoeld. Voeg de thee toe aan voedsel met een snelheid van 1 theelepel thee per 10 pond lichaamsgewicht. Gekoelde thee is maximaal 5 dagen houdbaar.
De Jean's Greens-theemelange Pollution Solution, die hakmessen combineert met vlierbloesem, rozemarijn, paardenbloemblad, pepermunt, kaneel, echinaceablad en rode klaver, biedt zachte ondersteuning bij het ontgiften en kan op dezelfde manier worden gebrouwen en gebruikt.
CJ Puotinen, een bijdrage aan het Whole Dog Journal, woont samen met haar man, Joel, en de Labrador Retriever, Chloe, in New York.
