1) Ontkenning en onvermogen om het feit te begrijpen. Het is gebruikelijk dat onze eerste reactie op het vernemen van de dood of terminale ziekte van een huisdier een ontkenning is en het feit dat we het feit niet kunnen bevatten. We voelen ons verbijsterd, verbijsterd en versuft. Dit is een normale reactie, die vaak shock wordt genoemd. Een schok is tijdelijk, maar het helpt ons de eerste weken door te komen.
2) Woede Woede en het zoeken naar voorwerpen om boos op te zijn, komen vaak voor na de eerste schok van het verlies van een huisdier. We kunnen uithalen naar vrienden en familie of, vaker, naar onszelf. Het is normaal dat we ons schuldig voelen en soms wordt de dierenarts die onze huisdieren verzorgde het voorwerp van deze woede. Andere keren is het op zichzelf gericht of gericht op andere leden van het gezin. De beste manier om over deze woedefase heen te komen, is door te praten en te praten.
3) Ontkenning of onderhandelen Ontkenning of onderhandelen is een andere methode die we gebruiken om het verlies van huisdieren aan te pakken. We kunnen zoeken naar wondermiddelen voor ongeneeslijke ziekten of een second opinion vragen bij een andere dierenarts. We denken aan alle dingen die we wel of niet zouden doen als het huisdier maar beter zou worden.
4) Depressie Depressie is het langste deel van verdriet en rouw. We zijn verdrietig, hopeloos en hulpeloos en we hebben spijt. We denken constant aan ons verloren huisdier en we zouden willen dat we de dingen anders hadden gedaan.
5) Acceptatie en genezing Als we geluk hebben, bereiken we uiteindelijk het stadium van acceptatie en genezing. We koesteren de tijd die we met ons huisdier hadden en vervallen in een periode van kalmte en rust - zo niet geluk. We ontwikkelen een nieuwe levensstijl waarin andere dingen in de plaats komen van de relatie die we hadden met ons huisdier. Dit is de tijd dat we misschien op zoek gaan naar een andere harige vriend.
Geef jezelf toestemming om te rouwen . Accepteer dat je heel dicht bij je huisdier was en erken hoeveel het huisdier voor je betekende. Plaats een gedenkplaat voor uw huisdier op een favoriete plek. Hiermee kunt u een eerbetoon brengen aan het huisdier dat zoveel voor u betekende. Probeer voldoende te rusten, goed te eten en te bewegen. Omring jezelf met positieve vrienden die je verlies begrijpen en laat ze je last delen. Trakteer uzelf op plezierige activiteiten. Wees geduldig. Erken dat je een terugval van verdriet en verdriet zult hebben. Onthoud dat verdriet voorbij zal gaan en het leven weer aangenaam zal zijn. Wees niet bang om te steunen op vrienden en steungroepen voor het verlies van huisdieren.
De mate en diepte van uw rouwproces hangt af van uw eigen persoonlijkheid en van externe factoren. Je leeftijd, hoe het huisdier is overleden en de hechtheid van je relatie spelen allemaal een rol bij het gevoel dat je ervaart. Kinderen zijn veerkrachtiger dan volwassenen en herstellen meestal eerst. Oudere mensen hebben de meeste moeite om het verlies van een huisdier te accepteren.
Wilt u leren hoe u het verlies van een hond aan uw kinderen kunt uitleggen? Lees deel 3 van Omgaan met verdriet nadat je hond weg is.
