Een flink aantal essentiële zaken wordt bereikt door een dagelijks onderzoek van uw hond.
U kunt al vanaf acht weken beginnen met het geven van een dagelijks examen als onderdeel van puppysocialisatie of met een oudere hond om zijn omgang te verbeteren. Hier leest u hoe u het doet.
Plaats de hond in een zit of sta met zijn rug naar u toe. Dit is veel rustiger voor een hond dan rechtstreeks naar hem toe te kijken.
De kop van de hond moet van je af zijn gericht. Als de hond kronkelt (en velen doen dat eerst), "stuur" de hond dan terug in positie. Het is van cruciaal belang om hem niet vrij te laten wurmen. Laat de hond niet los totdat hij stopt met kronkelen, prijs hem dan en laat hem snel los voordat hij weer kan gaan kronkelen.
Als de hond rustig zit of staat, praat dan zachtjes terwijl u hem masseert waar hij graag geaaid wordt. Als hij kronkelt of zich druk maakt, stop dan met praten en aaien. U kunt een verbaal NEE toevoegen op een neutrale toon. Wanneer de hond een minuut of zo stil kan blijven, begint u met het examen.
Probeer een patroon te ontwikkelen, zodat je het examen tegelijkertijd en op dezelfde manier uitvoert. Zo sla je niet per ongeluk een onderdeel over.
Het moet vochtig zijn zonder afscheiding. Oudere honden hebben vaak een droge neus. Je kunt Bag Balm of een ander actueel middel toevoegen om te voorkomen dat hun neus barst.
Til vervolgens de mondvleugels op en onderzoek het tandvlees. Deze moeten lichtroze zijn (tenminste waar ze geen zwart pigment hebben). Zoek een roze gebied en druk er voorzichtig op met je vinger. Laat de druk los en kijk naar de witte vingerafdruk die op het tandvlees is achtergebleven. Als het langer dan een seconde duurt voordat het tandvlees weer roze kleurt, is er mogelijk een probleem met de bloedsomloop. Controleer vervolgens of geen van de tanden los zit. Controleer vervolgens de rand van elke tand waar deze het tandvlees binnengaat. Gele of bruine ophopingen duiden op opbouw van tandsteen, wat kan leiden tot gingivitis. Dit is een goed moment om de tanden te poetsen met een zachte tandenborstel van het juiste formaat en tandpasta voor honden (gebruik geen tandpasta voor mensen). De zwelling of roodheid van het tandvlees kan duiden op gingivitis, die, indien onbehandeld, het leven van de hond kan bedreigen. Controleer vervolgens de "beet" door de kaken voorzichtig samen te sluiten om te zien hoe de tanden elkaar raken. Zorg ervoor dat de tanden de binnenkant van de lippen of wangen niet beschadigen. Controleer de lippen op verwondingen, geïnfecteerde follikels, puistjes en wratten. Kalende gebieden, vooral rond de mond en ogen, kunnen wijzen op een vorm van schurft waarvoor mogelijk medicatie van uw dierenarts nodig is.
Kijk naar de hoornvliezen van de ogen. Ze moeten glashelder, glad en glanzend zijn. Bewolking kan duiden op staar of letsel. Trek vervolgens het onderste ooglid voorzichtig naar beneden en kijk naar het slijmvlies aan de binnenkant van het ooglid, dat tegen het oog rust. Het moet vochtig en lichtroze zijn. Grijsheid kan wijzen op bloedarmoede, mogelijk als gevolg van inwendige parasieten. Roodheid kan duiden op irritatie van het oog of ziekte.
Er is een gedeelte met een kleine flap aan de buitenrand van de oorschelp (het uitwendige deel van het oor, in tegenstelling tot de gehoorgang). Controleer het zeker op teken. Controleer op scheuren in de randen en gaatjes. Kijk in het oor of het moet worden schoongemaakt of dat er een infectie is. Honden met prikoren (oren die omhoog steken) zijn iets minder vatbaar voor oorontstekingen dan honden met hangende oren.
Kijk in het oor. Is het rood? Roodheid en zwelling kunnen wijzen op een infectie. Ruik de binnenkant van het oor. Een zure of vieze geur kan wijzen op een schimmelinfectie. Veeg eventuele wasophoping weg met een babydoekje.
Voel langs de scapula vanaf de schoft tot aan de schouderpunt en vervolgens tot aan de elleboog. Volg de ruggengraat van het schouderblad en voel de spieren die daar aan het schouderblad hechten. Controleer op gevoeligheid, hitte (wat op letsel kan duiden), uitwendige parasieten, korstige delen van de huid, kale plekken en eventuele misvormingen in het bot. Het schouderblad is meestal ongeveer 45 graden gedraaid ten opzichte van de ruggengraat van de hond, vanaf de schoft naar de voorkant van de borst van de hond gericht. Op de punt van de schouder (een gewricht) hecht de humerus zich in een hoek van ongeveer 90 graden aan de scapula. De humerus moet goed gespierd zijn. Volg het tot aan de elleboog en controleer nog steeds op tekenen van verwonding, korstjes of parasieten.
Terwijl u bij de elleboog bent, schuift u deze voorzichtig naar voren en voelt u de beweging van het schoudergewricht (punt van de schouder). Het is belangrijk om de elleboog niet van het lichaam weg te bewegen of te draaien, maar alleen in de richting te bewegen waarin de hond hem zelf zou bewegen als hij een stap naar voren zou doen.
Controleer vervolgens het ellebooggewricht door het voorzichtig recht te trekken en te buigen. Als de hond erg ontspannen is, zal zijn kootgewricht (carpus of pols) automatisch gestrekt worden op hetzelfde moment dat je zijn ellebooggewricht strekt. Volg vervolgens de radio-ulna (onderarm) tot aan de pols. Op de onderarm zijn er minder spieren en meer pezen in vergelijking met de schouder en het opperarmbeen. Dit komt omdat alleen pezen langs de voorkant van de onderarm lopen, maar er zijn spieren en pezen langs de achterkant van de onderarm. 
Er kan een groot kuiltje zijn in de buurt van het kootkussen waar de huid zich vouwt tussen de pees en het bot. Controleer het kootkussen op sneden, scheuren en gevoeligheid. Buig het kootgewricht. Het been begint in vijf cijfers te splitsen vanaf het kootgewricht:vier tenen en een wolfsklauw. Sommige honden hebben een functionele wolfsklauw, die ze net als een duim gebruiken om dingen vast te pakken tijdens het kauwen. In andere hangt de wolfsklauw losjes en kan hij letsel oplopen. Bij sommige honden kan de wolfsklauw operatief worden verwijderd. Controleer elk kussentje in de poot hetzelfde als het kootkussen. Controleer tussen de kussentjes op snijwonden, doornen, bramen en teken. Voel langs elke teen. De botten in hondentenen gaan in onverwachte richtingen, een beetje als een "Z". Zorg ervoor dat je weet hoe normaal aanvoelt, dus de volgende keer dat je op de poot van je hond stapt, ga je er niet vanuit dat zijn tenen gebroken zijn omdat de botten zo krom aanvoelen. Controleer of geen van de teennagels gespleten, gebarsten, scherp, overgroeid of versleten is.
Kies eens per week een dag en knip teennagels. Je kunt ook pad versteviger of Musher's Secret op de pads aanbrengen, afhankelijk van of het die dag nodig is.
Voel de lengte van de hond vanaf de schoft tot aan de heupen en controleer onderweg de botten van de wervelkolom en de spieren en huid. Voel vervolgens vanaf de keel tot aan de geslachtsdelen en controleer onderweg de botten van de ribbenkast en de spieren en huid. De buik is een goede plek om op vlooien te controleren, omdat het haar meestal dunner is, zodat vlooien en vlooien "vuil" gemakkelijker te zien zijn. Ook daar is de huid iets warmer, waardoor vlooien meer naar dit gebied worden aangetrokken. Controleer ook op knobbels of zwellingen.
Als je een intacte man hebt, moet je de testikels voorzichtig op knobbels voelen en ervoor zorgen dat beide ingedaald zijn. Voel vervolgens, voor zowel mannen als vrouwen, het borstweefsel en controleer op knobbels. Voel vervolgens aan beide kanten naar beneden en controleer opnieuw de ribben, het spierstelsel en de huid.
Controleer de achterhand en de staart zoals je deed met de voorvoeten, behalve dat je extra voorzichtig bent bij het buigen van de achterbeengewrichten. Ze bewegen meestal niet zo ver als de voorpoten. Forceer het been (voor of achter) nooit om te buigen of te strekken. Gebruik altijd de zachtste druk en forceer de hond niet als hij weerstand biedt aan het bewegen van een ledemaat, omdat dit letsel kan veroorzaken.
Trek voorzichtig aan de staart. Veel honden zijn erg reactief wanneer iemand in de buurt van hun staart komt of deze aanraakt. Het is goed om uw hond eraan te laten wennen dat zijn staart wordt aangeraakt.
Als u op enig moment uw vingers niet door de vacht van uw hond naar de huid kunt halen, is het tijd voor een goede borstel- of kambeurt. Daarna zou je met je vingers op de huid moeten kunnen komen, zelfs bij honden waarvan wordt aangenomen dat ze dreadlocks hebben.
Gebruik al je zintuigen terwijl je de hond controleert. Is de geur normaal of sterk en vies? Onbehandelde verwondingen beginnen te stinken als ze geïnfecteerd raken. Ademgeur of oorgeur kan ook wijzen op aandoeningen die behandeling vereisen.
