Wie van ons heeft zich niet druk gemaakt over een schijnbaar zieke hond, zich afvragend of we hem naar de spoedeisende dierenarts moeten brengen - of wachten tot de ochtend? Vrijwel elke hondenbezitter heeft het wel eens gedaan. En de meesten van ons hebben waarschijnlijk de receptioniste van de dierenarts gefrustreerd. Haar vertellen dat de hond "gewoon niet zichzelf is!" geeft haar niet veel houvast; het laat haar geen andere keuze dan ons te adviseren de hond binnen te brengen! Het is veel nuttiger voor alle betrokkenen als u eerst uw eigen hond onderzoekt en gedegen informatie verzamelt over zijn toestand, voordat u de dierenarts belt.
1. NEEM DE TEMPERATUUR VAN DE HOND OP. Als u niet weet hoe u dit moet doen, zou u dat moeten doen. Koop en houd een rectale thermometer van de juiste maat bij de hand; er zijn kleine maten beschikbaar voor kleine honden en grotere voor grote honden. Neem wat vaseline of KY Jelly om op de thermometer te doen; dit maakt het inbrengen comfortabeler voor de hond.
Merk op dat hoewel oorthermometers minder invasief zijn voor de hond, ze ook minder nauwkeurig zijn (tenzij u een ervaren gebruiker bent en de hond zeer meewerkend is, hebben de meeste mensen de neiging om metingen te krijgen die lager zijn dan de werkelijke interne temperatuur van de hond). Digitale modellen zijn misschien gemakkelijker te lezen dan de betrouwbare oude modellen van glas en kwik. Bovendien hebben ze het extra voordeel van een ingebouwde timer, zodat je niet hoeft te tellen om er zeker van te zijn dat je de thermometer lang genoeg hebt gebruikt. Aan de andere kant hebben de glazen modellen geen batterijen die dood kunnen gaan, waardoor de thermometer onbruikbaar wordt.
Als u nog nooit de temperatuur van uw hond hebt gemeten, vraag dan uw dierenarts of trimmer om u te laten zien hoe. Het is niet zo moeilijk - voor jou of je hond.
2. LET OP DE TEMPERATUUR VAN DE HOND! Wanneer uw hond zich niet lekker voelt en u van streek bent, herinnert u zich misschien niet de temperatuur die u zojuist heeft waargenomen. Schrijf het op, samen met de tijd. Houd er rekening mee dat "normaal" voor honden een beetje varieert, van ongeveer 100,5˚ F tot ongeveer 102,5˚F; het is goed om te weten wat de normale temperatuur van uw hond is, dus neem het een keer in als hij helemaal gezond is en rust.
3. CONTROLEER DE KLEUR EN NATTE VAN HET GUM VAN DE HOND. Maak uzelf vertrouwd met de kleur van het tandvlees van uw hond als hij gezond is, zodat u weet wat "normaal" voor hem is. Sommige honden hebben zwart of blauwachtig tandvlees, sommige zijn roze en sommige zijn gevlekt. Als, wanneer hij zich niet goed voelt, zijn tandvlees abnormaal bleek of wit lijkt, kan hij in shock zijn of bijna in shock zijn. Steenrood tandvlees kan duiden op koorts of een zonnesteek; geelachtig tandvlees kan betekenen dat de hond geelzucht heeft.
Als een hond gezond is, moet zijn tandvlees glanzend en nat zijn. Als ze plakkerig of droog zijn, kan hij uitgedroogd zijn.
4. CONTROLEER ZIJN CAPILLAIRE BIJVULLENDE TIJD. Klinkt technisch, maar het is eenvoudig. Capillaire bijvultijd is hoe lang het duurt voordat het bloed terugstroomt naar een plek waar je op zijn tandvlees drukt; het is een snelle en redelijk nauwkeurige indicator van zijn bloeddruk. Om dit te controleren, drukt u ongeveer drie seconden stevig op een plek op zijn tandvlees; wanneer u de druk wegneemt, moet de plek bleek zijn waar u het bloed uit dat weefsel hebt gedrukt. De plek zou snel uit het zicht moeten verdwijnen als het weefsel binnen ongeveer een seconde opnieuw wordt gevuld met bloed. Als de plek enkele seconden bleek blijft, kan de bloeddruk van uw hond gevaarlijk laag zijn.
Zorg ervoor dat u de dierenarts of haar receptioniste alles vertelt wat u heeft waargenomen over het tandvlees van uw hond.
5. ZORG ERVOOR DAT U EVENTUELE AFWIJKINGEN IN HET DIEET, HET VERWIJDERINGSPATROON EN HET GEDRAG VAN UW HOND KAN BESCHRIJVEN. Zorg ervoor dat u het merk en type voedsel kent dat u uw hond heeft gegeven (u zou verbaasd zijn hoeveel mensen niet weten). Als u commercieel voedsel voert, zorg er dan voor dat de zakken, blikken of zakjes beschikbaar zijn voor het geval er een terugroepactie is en u de partijnummers nodig hebt. U moet ook weten hoeveel de hond gewoonlijk wordt gevoerd, het tijdstip van zijn laatste maaltijd en de kwaliteit van zijn eetlust (meestal en de laatste tijd). Daarnaast moet je zijn meest recente stoelgang (wanneer het gebeurde, de kwaliteit van de ontlasting, of dat anders was dan normaal) en plassen (hoe laat, hoeveel, kleur) kunnen bespreken.
Uw vermogen om al deze informatie te melden, zal de receptioniste van uw dierenarts helpen beslissen of de hond onmiddellijk naar het ziekenhuis moet worden gebracht, of dat ze gewoon een bezoek voor de volgende dag moet plannen; dat laatste bespaart u natuurlijk een paar honderd dollar. De meesten van ons zullen dat uitgeven als dat nodig is, maar het is fijn om andere criteria te hebben dan "Hij is zichzelf niet!" om de beslissing te helpen nemen.
