Net als bij mensen zijn schildklieren een belangrijk onderdeel van de anatomie van een hond en ze beïnvloeden een aantal verschillende organen in het lichaam van een hond. Als de schildklier van een hond niet goed werkt, kan dit problemen veroorzaken met het hart, de lever, de nieren, de hersenen en de huid.
Hoewel het belang van deze klieren onmiskenbaar is, weten eigenaren van gezelschapsdieren zelden waar ze zich bevinden of hoe ze eruit zien. Wat nog belangrijker is, velen zijn vaak niet bekend met veelvoorkomende schildklierproblemen bij honden en wat u eraan kunt doen. Laten we eens kijken naar de schildklier van honden, hun rol en enkele veelvoorkomende gerelateerde problemen die van invloed kunnen zijn op uw hond.
Honden hebben twee schildklieren die zich aan elke kant van de luchtpijp aan de basis van de nek bevinden. Deze klieren produceren thyroxine, een hormoon dat de stofwisselingsprocessen van een hond versnelt en andere organen in het lichaam aantast. Thyroxine stimuleert in het algemeen elk weefsel in het lichaam van de hond om eiwitten te produceren, verhoogt de hoeveelheid zuurstof die cellen gebruiken en reguleert de calciumbalans.
Schildklierproblemen zijn een van de bekende aandoeningen die honden treffen. Hypothyreoïdie is het meest voorkomende schildklierprobleem waar dierenartsen mee te maken hebben, maar er zijn ook hyperthyreoïdie en schildkliertumoren.
Hypothyreoïdie is een aandoening waarbij de schildklier niet genoeg hormonen produceert om de stofwisseling van de hond in balans te houden.
Deze aandoening is meestal een gevolg van veroudering bij honden. Het kan echter ook worden veroorzaakt door een storing in het immuunsysteem van de hond, waarbij het een schildklier aanvalt, of een krimpende schildklier. In sommige gevallen kunnen schildkliertumoren (hieronder besproken) ook hypothyreoïdie veroorzaken.
Sommige rassen zijn vatbaarder voor deze ziekte dan andere, vooral grote en middelgrote honden, waaronder retrievers, boksers, windhonden, buldoggen en Duitse doggen. De lijst bevat ook bepaalde kleinere rassen zoals Dwergschnauzers en Poedels.
Gewichtstoename is een van de typische symptomen van hypothyreoïdie. Omdat deze aandoening het metabolisme van een hond vertraagt, vindt gewichtstoename gemakkelijker plaats. Een droge, gevoelige huid is een ander teken, samen met huidzweren die kunnen optreden. Naast huidproblemen beginnen honden vaak te verharen en haar te verliezen. De vacht van een hond kan dof, schilferig en schilferig worden.
Andere symptomen zijn lethargie, zwakte, verminderde hartslag, gevoeligheid voor kou, constipatie en in veel gevallen secundaire infecties, met name in de oren en/of ogen van de hond. Hypothyreoïdie kan ook een negatieve invloed hebben op de mentale alertheid en cognitie van een hond, en zijn vermogen om nieuwe dingen te leren.
Over het algemeen kan hypothyreoïdie bij honden niet worden genezen, maar alleen worden behandeld. In de meeste gevallen zal de behandeling naar verwachting het hele leven van de hond duren, en slechts in zeer zeldzame gevallen kan een dier volledig herstellen.
Therapie omvat toediening van schildklierhormoon in een synthetische vorm. De dosering wordt voorgeschreven door uw dierenarts en kan in de loop van de tijd veranderen, dus regelmatige controles zijn noodzakelijk. Gelukkig kunnen honden met deze therapie een normaal en actief leven leiden.
In tegenstelling tot hypothyreoïdie is hyperthyreoïdie een ziekte die ervoor zorgt dat de schildklier het tegenovergestelde doet en overmatige produceert hoeveelheden thyroxine. De overproductie van dit hormoon duwt het lichaam van de hond in een overdrive, wat leidt tot een verhoogd metabolisme.
Hoewel hypothyreoïdie een veelvoorkomende aandoening is bij honden, is hyperthyreoïdie zeer zeldzaam en wordt in de meeste gevallen veroorzaakt door een tumor van de schildklier of de overfunctionerende schildklier. Een andere oorzaak van hyperthyreoïdie kan een overreactie zijn op medicatie voor de behandeling van hypothyreoïdie.
Symptomen van deze aandoening zijn volledig tegengesteld aan die van hypothyreoïdie en omvatten gewichtsverlies, vaak in combinatie met verhoogde eetlust, braken, diarree, snelle ademhaling en snelle hartslag. Hyperactiviteit is ook een veelvoorkomend teken van hyperthyreoïdie. In veel gevallen kan een vergrote schildklier worden gevoeld als een knobbel in de nek.
Sommige honden met deze ziekte kunnen atypische symptomen vertonen zoals apathie, slechte eetlust, zwakte en depressie.
De behandeling van hyperthyreoïdie bij honden hangt af van de oorzaak en de ernst van de aandoening. In die gevallen waarin medicijnen voor hypothyreoïdie de ziekte veroorzaakten, kan een eenvoudige dosisaanpassing voldoende zijn om de symptomen van hyperthyreoïdie te laten verdwijnen.
Een andere veel voorkomende therapie omvat medicijnen die de productie van schildklierhormonen remmen, maar dit kan niet altijd worden toegediend. Een operatie om een schildklier te verwijderen kan worden aanbevolen in gevallen waarin slechts één schildklier is aangetast.
Hyperthyreoïdie veroorzaakt door een tumor van een schildklier wordt behandeld door de tumor zelf aan te pakken, zoals hieronder besproken.
Schildkliertumoren bij honden komen niet vaak voor, maar als er tumoren in de schildklier optreden, zijn ze statistisch gezien bijna altijd kwaadaardig.
Het is nog onbekend wat de oorzaak is van schildkliertumoren bij honden. We weten echter dat oudere honden er vatbaarder voor zijn. Ook lopen sommige rassen een hoger risico op het ontwikkelen van schildkliertumoren, vooral Beagles, Boxers en Retrievers.
De symptomen van schildkliertumoren zijn in principe dezelfde als die kenmerkend zijn voor hyperthyreoïdie. Deze symptomen kunnen echter al dan niet aanwezig zijn, wat afhangt van het type tumor en of het ervoor zorgt dat de schildklier overmatige hoeveelheden schildklierhormoon produceert.
Een belangrijk klinisch teken van een schildkliertumor bij een hond is een merkbare massa in zijn nek, die gewoonlijk veranderingen in de ademhalingsgeluiden van het huisdier veroorzaakt, evenals zijn geblaf.
Zoals bij elke andere tumor en type kanker, variëren de behandelingsopties van bestraling, chemotherapie en chirurgie. Afhankelijk van de grootte en verspreiding van de tumor, zal uw dierenarts beslissen over de beste behandelingsoptie voor uw hond.
