Het steriliseren van uw hond heeft veel voordelen . Als deze procedure is voltooid, hoeft u zich geen zorgen te maken dat uw pup elke drie weken krols wordt. Alle complicaties van sterilisatie die zich kunnen voordoen, zijn minimaal in vergelijking met de kans op puppy's en het verhoogde risico op ziekten.
Bovendien hebben onderzoeken aangetoond dat je haar levensverwachting kunt verlengen door sterilisatie en haar kans op toekomstige ziekten, waaronder borstkanker en baarmoederinfecties, te verkleinen.
Met alle voordelen van het steriliseren van je vrouwelijke hond, is het essentieel om de mogelijke complicaties te overwegen als je eenmaal hebt besloten.
Meestal zijn de mogelijke problemen na de operatie omvatten infectie, castratie-incontinentie, het openen van een incisie, seromas en hernia.
Controleer uw vrouwelijke pup niet minder dan twee keer per dag op infectie.
Een aandoening maakt de incisieplaats rood en warm om aan te raken. Het kan er ook voor zorgen dat er bloed of pus uit de incisieplaats sijpelt.
Een infectie kan optreden als uw hond overmatig reinigt of kauwt op de incisieplaats. Sta ook geen andere huisdieren in huis toe om de incisieplaats te likken.
Volg de instructies van uw dierenarts om de incisieplaats schoon te houden om de kans op infectie te minimaliseren.
Gewoonlijk worden interne hechtingen of hechtingen gebruikt om de opening van een sterilisatieoperatie te sluiten, zodat u geen zichtbare hechtingen kunt zien. Toch kunnen de hechtingen opengaan als ze geïnfecteerd of gehinderd worden.
Ook al worden de hechtingen inwendig geplaatst, er is een kans voor uw hond om de hechtingen los te maken of open te breken. Er is een groter risico op infectie en tal van andere problemen door de incisie te openen.
Uw hond kan haar hechtingen mogelijk openen door aan de incisieplaats te likken of eraan te knagen. Ze kan de incisie ook openen door de hechtingen te scheuren of te breken als ze hard speelt of te veel oefent.
Om het risico te verkleinen dat uw hond haar incisie opent na haar sterilisatie-operatie, wilt u misschien een Elizabethaanse halsband gebruiken, beter bekend als 'de kegel van schaamte'.
Deze hondenkegelachtige halsband wordt aan de halsband van uw hond bevestigd en voorkomt dat uw hond aan de incisieplaats likt of eraan knaagt, zelfs als u haar niet bij elke beweging kunt zien.
Deze complicatie na de sterilisatie verschijnt niet onmiddellijk na de operatie van uw hond.
Het kan even duren voordat deze complicatie zich voordoet. Sterilisatie-incontinentie treedt op vanwege de daling van de oestrogeenhormoonspiegels van uw hond.
De sluitspier van uw hond wordt gedeeltelijk gecontroleerd door het oestrogeenhormoon.
Door het hormoon te verlagen, kan uw hond haar blaas mogelijk niet vasthouden. Deze complicatie wordt meestal gezien bij honden van grotere rassen.
Als uw hond last heeft van incontinentie na het steriliseren, neem dan contact op met uw dierenarts. De dierenarts kan het dier beoordelen en zal haar mogelijk medicatie voorschrijven.
Aanvullende oestrogeen- en kruidensupplementen worden vaak gebruikt om de urinewegen van uw hond te helpen.
Bovendien kan uw dierenarts u aanraden bepaalde granen te vermijden, die de urinewegen van uw hond van streek kunnen maken.
Een seroma is een knobbel of blaar die optreedt op, nabij of onder de incisieplaats. Seromen zijn meestal gevuld met vloeistof die waterig van structuur en rood van kleur kan zijn.
Als er een pus uit het gebied komt, kan uw hond een abces hebben.
Een abces wordt veroorzaakt door een specifieke bacterie die een infectie heeft veroorzaakt.
Uw dierenarts kan adequaat diagnosticeren of uw hond een seroma of een abces heeft door het gebied te onderzoeken en een vloeistofmonster van de betreffende locatie te nemen.
Seroma's zijn vaak pijnloos en verdwijnen vanzelf. Als u bulten of knobbels met sijpelende pus op de incisieplaats van uw vrouwelijke pup ziet, moet u haar naar de dierenarts brengen.
Over het algemeen duidt een sijpelende pus op een abces. Abcessen kunnen pijnlijk zijn voor uw hond en wijzen op een infectie die moet worden behandeld.
Een hernia ziet eruit als een knobbel die uit de buik steekt, vlakbij de incisieplaats.
Als een hernia bij een hond alleen uit vet bestaat, zal uw puppy mogelijk geen pijn ervaren.
Sommige hernia's zijn echter het gevolg van organen die door de buikwand glippen, zoals de darm of de blaas.
Als uw hond een hernia heeft, zal hij hoogstwaarschijnlijk geopereerd moeten worden om het probleem te verhelpen.
Soms kunnen hernia's bij honden levensbedreigend zijn, dus als u vermoedt dat ze een hernia heeft, moet u onmiddellijk naar de dierenarts terugkeren.
Naast de complicaties na de sterilisatie, is het van vitaal belang om complicaties te bespreken die tijdens de operatie zelf kunnen optreden.
Een mogelijke complicatie tijdens de operatie is dat uw teefje slecht reageert op de verdoving.
Er zijn echter tests die uw dierenarts kan doen om ervoor te zorgen dat ze hier niet onvoldoende op reageert.
Als u zich zorgen maakt over de mogelijkheid van een bijwerking, of als u weet dat uw hond in het verleden een reactie op anesthesie heeft gehad, is het essentieel om met uw dierenarts te praten voordat u met de operatie begint.
Houd er rekening mee dat sterilisatie een effectieve procedure is voor uw hond. Zodra de operatie is voltooid en uw hond weer thuis is, is het van cruciaal belang om haar kalm, schoon en comfortabel te houden.
U wilt niet dat uw huisdier overdreven opgewonden raakt of zich inspant. Volg het advies van de dierenarts voor nazorg om ervoor te zorgen dat uw hond zich op zijn gemak voelt en een zo groot mogelijke kans heeft om mogelijke en gevaarlijke complicaties te voorkomen.
Na de sterilisatie kan uw dierenarts pijnmedicatie en antibiotica voorstellen.
Pijnstillers en antibiotica zullen waarschijnlijk de kans op sommige van de sterilisatiecomplicaties verminderen.
Om ervoor te zorgen dat uw pup het meeste uit zijn pijnstillers en antibiotica haalt, moet u de doseringsaanbevelingen zorgvuldig volgen.
Het dier kan ook tekenen van complicaties na de operatie vertonen door braken, dunne ontlasting, overmatig hijgen of ademhalingsproblemen.
Als u vermoedt dat uw vrouwelijke hond een complicatie heeft door de sterilisatie-operatie, breng haar dan zo snel mogelijk terug naar de dierenarts om verdere schade of ergere problemen te voorkomen.
