Mensen die lijden aan een depressie zullen cognitieve en gedragssymptomen vertonen. Ze zullen meer slapen, minder actief of inactief zijn en weinig tot geen interesse tonen in de dingen die ze voorheen leuk vonden. Ze zien er verdrietig, moe uit en hebben een verminderde eetlust. Ze hebben moeite om helder te denken en problemen op te lossen.
Mensen kunnen ook verbaliseren wanneer ze zich ongelukkig voelen. Helaas kunnen honden ons niet vertellen wanneer ze zich eenzaam, verdrietig of ja, zelfs depressief voelen.
Er zijn aanwijzingen dat honden depressies kunnen ervaren, vooral als er een stressvolle of traumatische verandering in hun leven heeft plaatsgevonden. Sommige honden kunnen echter een depressie ervaren die verband houdt met de verergering van een angststoornis.
Blootstelling aan mensen, andere dieren, situaties of omgevingen die het algehele stressniveau van de hond verhogen, kan depressie veroorzaken.
Depressie wordt meestal gezien bij honden van middelbare tot oudere leeftijd. Voor sommige honden die aan een angststoornis lijden, kan depressie het gevolg zijn van het falen van hun coping-mechanismen.
Er zijn verschillende mogelijke factoren die kunnen bijdragen aan depressie bij honden. Deze omvatten:
Honden kunnen een sterke band vormen met hun huisdierouders, andere huisgenoten of andere hondenvrienden. Wanneer er een verstoring is in de band, zoals het overlijden van een familielid of een ander huisdier in het huishouden of zelfs de toevoeging van nieuwe familieleden, kan dit veel stress, angst en depressie veroorzaken.
Honden begrijpen de dood niet zoals mensen dat doen. Wanneer de persoon of het huisdier verdwijnt, laat dat een gat in het leven van de hond achter. Hun dagelijkse routine wordt verstoord. Als de hond elke dag op hetzelfde tijdstip door een bepaald gezinslid wordt uitgelaten en die persoon is er niet meer, dan blijft de hond in de war.
Hoewel het verlies van een persoon verwoestend kan zijn voor honden, leidt de toevoeging van familieleden ook tot depressies. Als er een nieuwe baby of huisdier in beeld komt, is de aandacht van eigenaren van gezelschapsdieren meestal verdeeld.
Het hebben van een andere persoon of huisdier in huis kan ook meer stress opleveren. Er is meer lawaai, activiteit en meestal een verandering in de dagelijkse routine van een hond. Sommige honden hebben het moeilijk om met deze veranderingen om te gaan.
Honden die pijn ervaren of aan bepaalde medische aandoeningen lijden, kunnen hun interesse in spelen, wandelen en eten verliezen. Honden tonen pijn niet altijd op een zichtbare of hoorbare manier.
Sommige aandoeningen die pijn kunnen veroorzaken en de kwaliteit van leven van een hond kunnen beïnvloeden, zijn onder meer infecties van het oor, de huid of de blaas, degeneratieve gewrichtsaandoeningen, artrose en inflammatoire darmaandoeningen.
Elke vorm van chronische stress, ongeacht of deze verband houdt met een medische aandoening of een verandering in de dagelijkse routine van de hond, kan ertoe bijdragen dat een hond een depressie ontwikkelt.
Omdat honden niet kunnen verwoorden dat ze zich depressief voelen, moeten we hun gedrag en lichaamstaal observeren om te bepalen of ze aan een depressie lijden.
Zichtbare tekenen van depressie bij honden zijn:
Net als bij mensen, zijn honden, wanneer ze depressief zijn, over het algemeen minder actief en tonen ze minder interesse in dingen die ze vroeger leuk vonden. Een depressieve hond vindt misschien geen plezier meer in het spelen met speelgoed, wandelen, rondrennen in de tuin of zelfs geen maaltijden of traktaties eten.
Canine depressie is een ongewone gedragsstoornis. Het wordt bepaald na het uitsluiten van medische ziekten en na het nemen van een gedetailleerde geschiedenis over hoe de hond zich gedraagt en wat er in zijn leven aan de hand is.
Er is geen specifieke test om hondendepressie te diagnosticeren. Als uw hond een plotselinge gedragsverandering vertoont, moet hij eerst door uw dierenarts worden onderzocht om vast te stellen of hij een medisch probleem heeft.
Uw dierenarts kan diagnostisch bloedonderzoek en een urineonderzoek aanbevelen om medische aandoeningen uit te sluiten, gezien de leeftijd en gezondheid van uw hond. Als pijn wordt vermoed, kan de arts röntgenfoto's aanbevelen, zoals röntgenfoto's, om naar een oorzaak te zoeken.
Zodra uw hond fysiek gezond wordt geacht, kan uw dierenarts de diagnose depressie stellen. Uw dierenarts kan u ook doorverwijzen naar een dierenarts-gedragstherapeut voor een meer definitieve diagnose en een uitgebreid behandelplan.
Er zijn enkele medische aandoeningen die kunnen lijken op een depressie bij honden, zoals hypothyreoïdie. Honden met hypothyreoïdie kunnen langzamer bewegen en tonen mogelijk geen interesse om actief of interactief te zijn met familieleden.
Om te bepalen of een hond hypothyreoïdie heeft, is verder diagnostisch onderzoek vereist. De kosten van aanvullende tests kunnen variëren van $ 300- $ 500, afhankelijk van welke tests worden aanbevolen. Als bij uw hond een medisch probleem is vastgesteld en de behandeling wordt voortgezet, zouden de klinische symptomen die op een depressie leken verdwenen moeten zijn.
Behandeling van hondendepressie omvat vaak het gebruik van anti-angstmedicatie samen met gedragsmanagement.
De kosten van het zien van een gedragsspecialist kunnen variëren van $ 300- $ 800, afhankelijk van de diensten die zij leveren naast het eerste consult.
Een gedragstherapeut zal een behandelplan aanbevelen dat is afgestemd op uw hond. Dit kan het aanleren van coping-mechanismen inhouden om met angsten en fobieën om te gaan, of het aanbevelen van bepaalde oefeningen of bindingsactiviteiten voor uw gezin en uw hond.
Naast medicatietherapie en het werken met een hondengedragstherapeut, zijn er enkele stappen die eigenaren van gezelschapsdieren kunnen nemen om de kwaliteit van leven van hun hond thuis te verbeteren. Deze omvatten:
Soms kan een depressie na verloop van tijd vanzelf verbeteren. Het kan echter enkele maanden duren voordat het is opgelost. De hond kan in de tussentijd een slechte kwaliteit van leven ervaren. Hij kan een hoger stressniveau hebben, gewichtsverlies en mogelijk spieratrofie ervaren als de depressie niet verbetert.
Het is het beste om vroeg in te grijpen om de cyclus van depressie bij honden te doorbreken.
De meest voorkomende medicijnen die worden gebruikt om depressie bij honden te behandelen, zijn antidepressiva voor mensen, zoals selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's) en tricyclische antidepressiva (TCA). Eigenaren van gezelschapsdieren mogen hun huisdieren deze medicijnen niet geven, tenzij ze daartoe door een dierenarts zijn geïnstrueerd.
De meest gebruikte SSRI's voor de behandeling van depressie bij honden zijn:
Deze medicijnen verhogen het serotonineniveau in de hersenen van een hond, wat helpt bij het moduleren van stemming en gedrag. Ze moeten gewoonlijk 4-6 weken worden gegeven voordat een effect of verbetering van de stemming wordt waargenomen. Deze medicijnen worden verstrekt in capsule- of tabletvorm en eenmaal daags aan honden gegeven. De algemene kosten bedragen ongeveer $10-$50 per maand.
De meest voorkomende TCA die bij honden wordt gebruikt, is clomipramine of Clomicalm.
Dit medicijn moduleert serotonine- en noradrenalinereceptoren om angst bij honden te verminderen. Het duurt 4-6 weken voordat dit medicijn effect heeft en wordt meestal tweemaal per dag gegeven om gastro-intestinale klachten te verminderen.
Clomicalm is een gearomatiseerde kauwtablet. De algemene kosten bedragen ongeveer $ 40- $ 100 per maand.
Depressie is een gecompliceerde aandoening en kan bij honden niet altijd worden voorkomen. Bepaalde veranderingen of omstandigheden in het leven kunnen ervoor zorgen dat uw hond verdrietig of gestrest raakt. Maar ervoor zorgen dat uw hond medisch gezond, actief en verrijkt is, kan het begin van een depressie helpen voorkomen.
Ouders van gezelschapsdieren moeten hun honden dagelijks oefenen, samen wandelen of tijd besteden aan spelen. Houd deze activiteiten nieuw en boeiend door looproutes om te wisselen of nieuw speelgoed toe te voegen. Door uw hond nieuwe aanwijzingen en trucs te blijven leren, kan hij mentaal gestimuleerd blijven.
Bovendien kun je nieuwe en interessante geuren in huis brengen om de omgeving van je hond te verrijken en spannend te houden. Schapenwol of konijnenbont kunnen welkome geuren zijn voor uw hond, of u kunt hertenmusk kopen bij winkels voor jachtbenodigdheden.
Als uw hond niet bang is voor de auto, maak dan ritjes om uw hond bloot te stellen aan nieuwe bezienswaardigheden en geluiden. Dit kan zijn geest actief en betrokken houden.
Naast actief blijven en verrijkingstools gebruiken, is het belangrijk om uw hond mee te nemen naar een dierenarts voor jaarlijkse controles. Tijdens zijn afspraak zal uw dierenarts u vragen stellen over zijn humeur en gedrag en zoeken naar onderliggende medische aandoeningen die pijn, ongemak of stress kunnen veroorzaken. Jaarlijkse veterinaire bezoeken kunnen helpen mogelijke problemen vroegtijdig op te sporen en kunnen uw hond helpen depressies te voorkomen.
