Heb je de laatste tijd je lokale dierenasielmanager omhelsd? Hij of zij kan nu waarschijnlijk wel wat steun gebruiken.
Dit voorjaar ontstond er een crisis toen de enige maker van euthanasiemedicijnen in het land droogdruppelde als gevolg van een regelgevend probleem. Veel opvangcentra liepen over omdat werknemers gedwongen werden om minder humane methoden te gebruiken om ongewenste honden en katten te sturen.
Nu staan sommige beheerders van opvangcentra voor een nieuwe uitdaging:een nieuwe uitlaatklep vinden voor de karkassen van de honden en katten die ze hebben geëuthanaseerd. De verwijdering van duizenden tonnen kadavers van gezelschapsdieren is een enorm probleem in dit land. Zo stuurt de stad Los Angeles elke maand zo'n 200 ton geëuthanaseerde honden en katten naar een plaatselijke destructiebedrijf.
Hoe grof het ook mag lijken, renderen wordt als de beste van een beperkt aantal opties beschouwd. De enorme last is niet op te lossen via storten en verbranden is kostbaar. Gesmolten karkassen kunnen in ieder geval worden gerecycled tot producten zoals meststoffen en tuinsupplementen, maar ook tot eiwitten voor pluimveevoer.
Destructiebedrijven die producten voor diervoeding produceren en verkopen, worden echter steeds terughoudender om de taak van het destructiebedrijf op zich te nemen. Ze zijn bang dat consumenten voedsel voor huisdieren zullen weigeren waarvan wordt vermoed dat het een stof bevat die in verband kan worden gebracht met gerecyclede huisdieren.
Dit was onlangs het geval, toen Valley Protein Inc. uit Winchester, Virginia, ongeveer 75 dierenopvangcentra in Maryland en Virginia op de hoogte bracht dat het niet langer de karkasverwijderingsdiensten zou verlenen die het – tegen een vergoeding – had verleend aan dierenopvangcentra in de omgeving. de afgelopen 50 jaar.
De president van het bedrijf, J.J. Smith, is onvermurwbaar dat de gesmolten huisdierproducten nooit de grens hebben overschreden in de voedselproducten voor huisdieren die het bedrijf maakt van andere dierlijke bronnen. Desalniettemin, toen enkele van zijn klanten in diervoeding hun bezorgdheid uitten over de oorsprong van hun producten, vond hij het noodzakelijk om te stoppen met het aanbieden van gezelschapsdieren, om te voorkomen dat hij hun veel lucratievere rekeningen zou verliezen. "De huisdiervoedingsindustrie maakt zich begrijpelijkerwijs zorgen dat de overblijfselen van huisdieren kunnen worden opgenomen in het voedsel voor huisdieren dat ze aan hun klanten verkopen," zei hij.
De beslissing van Valley Protein betekende dat de dierenasielen in het gebied op zoek moesten gaan naar alternatieve methoden voor het verwijderen van karkassen. De meeste hebben de diensten van crematoria ingeschakeld, maar de vergoedingen die door deze bedrijven in rekening worden gebracht, zijn ongeveer 10 keer hoger dan het bedrag dat de opvangcentra betaalden voor verwijdering door de destructiefabriek. Helaas kan dit zelfs leiden tot een vermindering van het aantal dieren dat de opvangcentra zich kunnen veroorloven om te huisvesten, of tot een verkorting van de tijd die ze hebben om een nieuw tehuis voor adoptiedieren te vinden.
John Mudd, supervisor van de Tri-County Animal Shelter in het zuiden van Maryland, schat dat zijn opvangcentrum jaarlijks ongeveer 90 ton dieren van de hand doet. De vergoeding die aan Valley Proteins voor die dienst werd betaald, was ongeveer $ 9.500. De vergoeding die in rekening wordt gebracht voor het verwijderen van dezelfde hoeveelheid kadavers door de crematiedienst die hij nu gebruikt, zal meer dan $ 90.000 bedragen. "Het zal neerkomen op een totale stijging van ten minste 25 procent van ons totale operationele budget, wat natuurlijk schandalig is", zegt Mudd.
Bron:Washington Post
——–
Het melden van problemen met medicijnen kan helpen
medicijnfabrikanten stellen hun ware veiligheid vast
Al te vaak beschouwen hondenbezitters de slechte reactie van hun huisdier op een medicijn of een actueel preparaat als een geïsoleerd incident. Gewoonlijk zijn zowel de hondeneigenaar als de dierenarts zo bezorgd over de behandeling van die persoon, dat het nooit bij hen opkomt om het incident te melden aan de fabrikant van het medicijn of de FDA. Maar farmaceutische bedrijven (en hun federale regelgevers) hebben feedback nodig van de ultieme "testpopulatie" - onze honden - om te zorgen voor voortdurende verfijning en ontwikkeling van veilige medicijnen.
Als uw hond ziek wordt of erger wordt na het innemen van of blootstelling aan een medicijn, breng uw hond dan onmiddellijk naar uw dierenarts en vraag haar om de reactie van uw hond te melden aan de medicijnfabrikant en de FDA. Soms zijn de geneesmiddelenfabrikanten al op de hoogte van bepaalde problemen die zich kunnen voordoen en kunnen ze voorgestelde test- en/of behandelingskuren met uw dierenarts bespreken.
Hondenbezitters hoeven hiervoor echter niet afhankelijk te zijn van de dierenarts. Iedereen kan vermoedelijke reacties op geneesmiddelen melden aan de FDA door te bellen naar (888) 332-8387 of door een formulier op de website van de FDA te gebruiken.
