Het is overal:CBD, het ‘wondermiddel’. Elke week laat ik waarschijnlijk meerdere klanten weten - hun dierenarts - dat ze dit supplement aan hun honden geven. Hun bedoeling en hoop is dat het supplement hun honden zal genezen van een breed scala aan aandoeningen, waaronder allergieën, toevallen, immuungemedieerde syndromen en kanker. Ondanks het feit dat de behandeling hun idee was en dat ze het product zelf hebben gevonden - in een natuurvoedingswinkel, online of in een keuken gemaakt door iemand die ze kennen - vragen ze me vaak:"Wat is het precies? Denk je dat het werkt?”
Als u besluit om producten die CBD bevatten aan uw hond toe te dienen, moet u zich ervan bewust zijn dat deze niet getest en niet goedgekeurd zijn en dat uw dierenarts mogelijk geen ervaring of betrouwbare informatie heeft over eventuele bijwerkingen die uw hond ervaart.
Het is moeilijk te geloven dat een complex chemisch signaalsysteem dat ons lichaam helpt de homeostase te handhaven door eiwitberichten tussen cellen te sturen, pas onlangs werd ontdekt - in feite eind jaren tachtig - door onderzoekers die probeerden te leren waarom en hoe marihuana mensen high maakt. Raar, maar waar:het eerste deel van wat het endocannabinoïdesysteem (ECS) wordt genoemd, werd ontdekt door onderzoekers die probeerden te achterhalen welk deel van de hersenen wordt beïnvloed door marihuana.
Eigenlijk is het woord 'marihuana' een pejoratieve naam, populair in de jaren 1920, voor gedroogde delen van cannabis planten. Marihuana werd de algemeen aanvaarde naam voor de gedroogde bloemen en bladeren van Cannabis planten, net zoals tabak de algemeen aanvaarde naam is geworden van de gedroogde bladeren van Nicotiana planten.
In 1964 isoleerden wetenschappers voor het eerst de chemische verbinding in Cannabis dat psychoactieve effecten veroorzaakt bij mensen en andere zoogdieren; het werd Delta-9-tetrahydrocannabinol (THC) genoemd. Deze chemische stof, in zowel een versie die is afgeleid van Cannabis planten en synthetische, chemisch gereconstrueerde versies zijn uitgebreid bestudeerd vanwege hun gedragseffecten op mensen.
Aan het eind van de jaren tachtig probeerden onderzoekers erachter te komen wat verantwoordelijk is voor het psychoactieve effect dat THC heeft op zoogdieren. In de hersenen van ratten vonden onderzoekers ondubbelzinnig bewijs voor de aanwezigheid van een specifieke receptor die "opneemt" (reageert op) THC. Receptoren zijn chemische structuren die signalen ontvangen en omzetten en een of andere vorm van cellulaire/weefselreactie veroorzaken. De receptor die op THC reageerde, heette CB1 (cannabinoïde 1).
De CB1-receptor werd vervolgens geïdentificeerd in andere hersenen van zoogdieren, waaronder die van mensen.
Toen de receptor eenmaal was geïdentificeerd in de hersenen van zoogdieren, begonnen onderzoekers te beseffen dat de hersenen van zoogdieren veel bevatten. van deze receptoren. Toen ze eenmaal wisten waarnaar ze moesten zoeken, vonden ze CB1 aanwezig te zijn in een vergelijkbare dichtheid als receptoren voor andere kritische neurotransmitters, waaronder glutamaat, GABA en dopamine. Waarom hebben zoogdieren in hemelsnaam zo'n schat aan receptoren voor chemicaliën in Cannabis?
Een tweede cannabinoïde-receptor, CB2 , werd in 1993 ontdekt op een verrassende plek:een rattenmilt. In zeer korte tijd vonden onderzoekers die specifiek naar deze receptoren bij mensen zochten, er een schat aan - en op verschillende plaatsen in het lichaam! CB1 receptoren zijn het meest talrijk in de hersenen en het centrale zenuwstelsel; CB2 receptoren worden op grote schaal aangetroffen in het immuunsysteem en perifere organen. Beide receptoren worden ook in de darm gevonden.
Natuurlijk suggereert de aanwezigheid van chemische receptoren in het lichaam dat er endogene chemicaliën zijn (chemicaliën die in het lichaam – “endo” betekent van binnen) die in wisselwerking staan met die receptoren. Moleculen die aan receptoren binden, worden liganden genoemd, en al snel ontdekten wetenschappers de endogene liganden voor die receptoren.
Onderzoek naar de functie van dit signalerings-/reactiesysteem – wat het endocannabinoïdesysteem (ECS) wordt genoemd – is actueel en aan de gang. In de afgelopen jaren hebben wetenschappers geleerd dat het ECS een rol speelt bij het reguleren van een aantal en verscheidenheid aan fysiologische functies, waaronder eetlust, temperatuur, motorische controle, vruchtbaarheid, stemming en pijn, om er maar een paar te noemen.
Wanneer geactiveerd door een verlies van homeostase, produceert en geeft het lichaam endocannabinoïde liganden af (cannabinoïden die in het lichaam van de hond worden gemaakt), die het aangetaste systeem weer in normale balans brengen. Als ze eenmaal klaar zijn met hun werk, zijn er ook enzymen die helpen bij het afbreken van de endocannabinoïden.
Volgens "Review of the neurological benefits of phytocannabinoids", gepubliceerd in Surgical Neurology International in 2018, "Manipulaties van endocannabinoïde afbrekende enzymen, CB1 en CB2 receptoren en hun endogene liganden zijn veelbelovend gebleken bij het moduleren van talrijke processen die verband houden met neurodegeneratieve ziekten, kanker, epilepsie en traumatisch hersenletsel.”
We komen bij CBD. . .
De inname van derivaten van Cannabis planten beïnvloeden mensen en andere zoogdieren (zoals onze honden) omdat ze liganden bevatten die toevallig interageren met CB1 en CB2 receptoren in ons lichaam. Deze chemicaliën kunnen worden aangeduid als exogene cannabinoïden (“exo” betekent buiten; exogeen betekent dat ze buiten het lichaam zijn gemaakt) of fytocannabinoïden (“fyto” betekent “van een plant”).
Hier is een feit dat je misschien zal verbazen:er zijn meer dan 100 verschillende cannabinoïden gevonden in Cannabis planten. Nogmaals, vanwege de significante psychoactieve effecten op zoogdieren is THC de bekendste. Maar de eerste cannabinoïde verbinding die werd geïdentificeerd in Cannabis werd cannabidiol (CBD) genoemd. Hoewel het snel stijgt in de Cannabis Toen het voor het eerst werd geïdentificeerd (in 1940!), werd het min of meer afgewezen door de scheikundigen die de chemische structuur in kaart brachten als zijnde "geen marihuana-activiteit".
Ze hadden gelijk:CBD doet niet psychoactieve effecten hebben. Maar de groeiende populatie van fans in de medische gemeenschap denkt dat het voordelen kan hebben bij het verlichten van pijn, misselijkheid, angst, depressie en epileptische activiteit, naast vele andere potentiële voordelen bij dieren die cannabinoïde-receptoren in hun lichaam hebben (waaronder mensen en honden) .
Laten we het hebben over wat is bekend over CBD, wat nog niet bewezen is en waarom ik geen aanbevelingen kan doen aan mijn klanten, pro of con, over CBD-producten.
De snelgroeiende populatie van CBD-fans in de medische gemeenschap denkt dat het pijn, misselijkheid, angst, depressie en epileptische activiteit kan verlichten. Je hoort misschien nog meer beweringen over de vermeende voordelen, maar dit zijn degenen die tot nu toe het meest wetenschappelijke bewijs hebben om ze te ondersteunen.
Die beweringen klinken geweldig! Dus waarom springt de veterinaire gemeenschap niet over op het gebruik van CBD voor huisdieren? Nou, het is ingewikkeld.
De beweringen over de gezondheidsvoordelen van CBD voor huisdieren worden voor het grootste deel gemaakt op basis van onderzoek van farmaceutische bedrijven dat synthetische analogen van cannabinoïden heeft gebruikt; wijdverbreid anekdotisch bewijs; en zeer kleine, zeer recente onderzoeken naar CBD bij honden.
De mogelijkheid om CBD in onderzoekslaboratoria te bestuderen, was tot voor kort sterk in gevaar. Farmaceutische bedrijven die cannabinoïden wilden onderzoeken, moesten jarenlang synthetische versies gebruiken. Dat komt omdat in de Verenigde Staten Cannabis werd officieel verboden voor elk gebruik (inclusief medisch) met de goedkeuring van de Controlled Substances Act van 1970.
In 2018 werden planten echter geclassificeerd als "hennep" - Cannabis soorten met minder dan 0,3% droog gewicht van de psychoactieve cannabinoïde stof, Delta-9 tetrahydrocannabinol (THC) – werden door de Farm Bill van 2018 uit de lijst van gereguleerde stoffen gehaald. Dit nam belangrijke onderzoeksbarrières weg voor zowel academisch als commercieel onderzoek naar CBD, evenals wettelijke belemmeringen voor het kweken en oogsten van deze planten, en het vervolgens verfijnen en verkopen van producten die CBD bevatten aan het publiek. Als reactie daarop is de markt overstroomd met CBD-bevattende producten voor mensen en – van bijzonder belang voor de lezers van dit tijdschrift – honden!
Hoewel dit misschien een goede zaak, het introduceert wel nieuwe problemen. Ten eerste zijn deze producten niet onderworpen aan enige regelgevend toezicht. Waarom? Omdat ze zijn geclassificeerd als 'supplementen', niet als 'drugs'.
Elk medicijn dat therapeutische claims maakt (voorkomt, geneest of beheert ziekte) moet worden goedgekeurd door de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA). Dit zorgt ervoor dat het medicijn veilig en effectief is.
Dit proces is echter niet van toepassing op producten die worden beschouwd als supplementen, dat is hoe de meeste CBD-producten momenteel worden behandeld. Op grond van de Dietary Supplement Health and Education Act van 1994 (DSHEA) mogen supplementen niet worden geëtiketteerd of op de markt worden gebracht voor de preventie, diagnose, behandeling, beperking of genezing van ziekten.
In plaats daarvan kunnen supplementfabrikanten alleen "structuur- of functie"-claims maken:ze mogen alleen "de rol beschrijven van een voedingsstof of voedingsingrediënt dat bedoeld is om de structuur of functie bij mensen te beïnvloeden" (of huisdieren) of "het gedocumenteerde mechanisme karakteriseren waarmee een voedingsstof of voedingsingrediënt werkt om een dergelijke structuur of functie te behouden.”
Klinkt dat als gebrabbel? Een artikel uit 2018 getiteld "Hoe CBD-producten op de markt te brengen in een zee van onzekerheid", gepubliceerd in Cannabis Business Executive (het is een feit) verduidelijkte het verschil en gaf deze tips aan bedrijven die ernaar streven CBD-bevattende bedrijven te produceren en verkopen:
Verder, aangezien er geen wettelijk verplichte pre-sale testen of toezicht op de productie of etikettering van supplementen zijn, is het goed mogelijk dat er geen overeenkomst is tussen wat een label zegt en wat er daadwerkelijk in het product zit. Er zijn geen tests nodig om de zuiverheid of veiligheid van een van deze CBD-supplementen te bepalen - of om de betrouwbaarheid te bevestigen van tests die een fabrikant beweert te hebben uitgevoerd.
Het is het wilde, wilde westen daar! Een studie gepubliceerd in het Journal of the American Medical Association ontdekte in 2015 dat CBD/hennepproducten aanzienlijk verkeerd waren geëtiketteerd en vaak veel meer of . bevatten minder CBD dan gemeld. Andere zorgen zijn onder meer zuiverheid en vervalsing van stoffen die mogelijk giftig zijn voor honden, zoals xylitol.
Degenen onder ons die willen dat onze supplementen geserveerd worden met een gezonde dosis wetenschappelijke gegevens die het gebruik ervan ondersteunen, wachten nog wat langer met het uitproberen van deze producten. Afgezien van een handvol kleinschalige onderzoeken naar het gebruik van CBD-olie bij honden, zijn er geen gegevens over veterinair gebruik. De meeste beschikbare informatie is individuele casestudies en/of anekdotisch.
Tot nu toe zijn er slechts drie onderzoeken geweest die het gebruik van CBD bij honden hebben geëvalueerd.
De vroegste werd gepubliceerd in januari 2018 in Frontiers in Veterinary Medicine en evalueerde de orale farmacokinetiek, veiligheid en werkzaamheid van CBD-olie. De resultaten toonden aan dat CBD in de gebruikte concentraties veilig leek, goed werd verdragen en de pijn geassocieerd met artrose verminderde. Serum alkalische fosfatase, een leverwaarde (SAP of ALP) bleek te stijgen, maar dit is niet ongebruikelijk bij veel geneesmiddelen, waaronder fenobarbital en prednison. Dit wordt leverinductie genoemd en kan optreden bij geneesmiddelen die sterk afhankelijk zijn van het levermetabolisme. De betekenis van deze bevinding is niet bekend.
Een tweede studie, gepubliceerd in september 2018, evalueerde nadelige effecten wanneer CBD-olie werd gegeven aan een groep van 30 gezonde onderzoekshonden. Er werden verschillende formuleringen gebruikt en ondanks de verschillen ontwikkelden alle honden in het onderzoek diarree. Sommigen ontwikkelden ook verhogingen in SAP, zoals in de eerste studie. Over het algemeen werd de CBD als goed verdragen beschouwd, maar er is meer onderzoek nodig naar de betekenis van de bijbehorende diarree en de toename van het leverenzym.
Zeer recent (juni 2019) is een studie gepubliceerd waarin CBD-olie wordt geëvalueerd die wordt gebruikt in combinatie met anti-epileptica bij honden met hardnekkige epilepsie. De ene groep kreeg CBD-geïnfuseerde olie en de andere een placebo. De aanvalsfrequentie nam wel af in de CBD-oliegroep, maar de resultaten moeten verder worden onderzocht. Net als in eerdere onderzoeken was het SAP bij veel van de patiënten verhoogd.
De American Veterinary Medical Association stimuleert op dit moment actief goed gecontroleerde onderzoeken naar het gebruik van cannabinoïden. Het werkt ook samen met de FDA om de ontwikkeling van diergeneeskundige producten te stimuleren. Veterinaire medewerkers van de staat boeken ook vooruitgang bij het aanpakken van de plotselinge overvloed aan producten en claims.
Er is geen enkele medicatie met CBD dat is goedgekeurd door de Amerikaanse Food &Drug Administration (FDA) voor dieren.
In 1994 introduceerde de FDA de Animal Medicinal Drug Use Clarification Act (AMDUCA), die dierenartsen toestaat om medicijnen bij patiënten "off-label" te gebruiken - het medicijn gebruiken op een manier die niet in overeenstemming is met de goedgekeurde aanwijzingen op het etiket. Het op deze manier gebruiken van een medicijn kan het gebruik van een medicijn omvatten in een dosis, frequentie of toedieningsweg die niet op het etiket staat of bij een soort waarvoor het niet is gelabeld. Dus we kunnen bijvoorbeeld gebruik medicijnen die door de FDA zijn goedgekeurd voor mensen op onze dierlijke patiënten. Dit moet gebeuren binnen de grenzen van een geldige diergeneeskundige-cliënt-patiëntrelatie.
Er is maar één Cannabis -afgeleide medicatie die CBD bevat en die door de FDA is goedgekeurd en dus mogelijk wettelijk "off-label" kan worden voorgeschreven of aanbevolen door een dierenarts voor een hond. Dat medicijn is Epidiolex en wordt gebruikt voor de behandeling van aanvallen bij mensen met specifieke soorten afwijkingen. Maar de geschatte jaarlijkse kosten van dit medicijn zijn $ 32.500, waardoor het onbetaalbaar is voor de meeste hondenbezitters.
Nog één ding dat u moet weten:bij wet is het dierenartsen momenteel in elke staat verboden om cannabis of cannabisproducten aan een dierlijke patiënt af te geven of toe te dienen. Het maakt niet uit of uw hond lijdt aan een chronische, pijnlijke aandoening of epileptische aanvallen. Het maakt niet uit of het product een supplement is (in plaats van een medicijn) en of je het in een dierenwinkel hebt kunnen kopen.
Behalve dierenartsen met een vergunning in Californië, Colorado en Oregon, kunnen we niet eens legaal discussieren CBD-producten bij onze klanten. Waarom mogen dierenartsen in die staten erover praten?
Eind 2018 Californië became the first state to pass veterinary-specific legislation that amended the state’s Business and Professions code to allow veterinarians to discuss Cannabis and its derivatives. It also requires that the California Veterinary Medical Board develop guidelines for these discussions by the year 2020. Like every other state, however, California’s code also specifically “prohibits a licensed veterinarian from dispensing or administering Cannabis or Cannabis products to an animal patient.”
The Colorado Veterinary Medical Association’s position statement on what it calls “marijuana and marijuana-derived products” says that the state “recognizes the interest of companion animal lovers and veterinarians regarding the potential benefits of marijuana therapies for a variety of animal medical conditions. Similar to human medicine, there is extremely limited data on the medical benefits and side effects of marijuana products in companion animals.”
Further, the Colorado position statement clarifies that veterinarians licensed in that state “have an obligation to provide companion animal owners with complete education in regard to the potential risks and benefits of marijuana products in animals. . . . Any discussion regarding a specific marijuana product as part of a companion animal’s therapeutic regimen should be consistent with a valid veterinarian-client-patient (VCP) relationship.”
CBD is most commonly made commercially available in the form of an oil or tincture. Both forms are extracted from hemp – Cannabis plants that contain less than 0.03% (dry weight) THC – using chemical solvents. The most commonly used solvents used for this extraction include carbon dioxide, butane, or ethanol. Once the CBD has been leached out of the plant material, the solvents are extracted by various methods. Due to the potential of adverse health impacts posed by incompletely extracted solvents, CBD products should undergo laboratory analysis to confirm the absence of residual solvents.
Laboratory testing is also recommended for confirming that the product does not contain other potentially dangerous toxins, such as heavy metals, pesticides, or mycotoxins.
Cannabis and help plants readily absorb heavy metals from their environment. Pesticide use is common in the farming of hemp – even though the Environmental Protection Administration (EPA) has not yet given hemp growers any guidelines or limits on what pesticides may be used on hemp, or what residue levels are safe on hemp products intended for consumption. Hemp plants are susceptible to fungi growth, which can lead to the presence of carcinogenic mycotoxins such as ochratoxin A and aflatoxins. And due to the risk of inadvertent adulteration during manufacturing, the FDA recommends that all drug products are tested for cadmium, arsenic, lead, and mercury. Granted – CBD products are considered to be supplements, not drugs. Nevertheless, as they are meant to be consumed, this testing (as well as testing for pesticides and mycotoxins) seems wise.
And finally, any supplement that you are going to consume or give to your dog should have a certificate of analysis attesting to the product’s potency or concentration, so you can administer consistent dosages for a predictable effect.
Oregon’s Veterinary Medical Examining Board emailed its members a memo in August 2016 stating, “Veterinarians may discuss veterinary use of Cannabis with clients, and are advised to inform clients about published data on toxicity in animals, as well as lack of scientific data on benefits. Please be aware that a client’s written consent is needed for any unorthodox treatment.”
The states’ legislation and veterinary medical board rulings will likely change quickly, as the landscape of Cannabis use is rapidly evolving. But at the moment, with many veterinarians fearing that they could face legal repercussions for violating their state regulations, few pet owners have much recourse for discussion about CBD with veterinarians.
I’ll repeat this:If you decide to administer products that contain CBD to your dog, you need to be aware that they are untested and unapproved, and that your veterinarian may not have any experience or reliable information about any adverse reactions your dog experiences.
If you are taking your dog to a veterinarian for treatment, tests, or advice and your dog is receiving CBD products of any kind, make sure that the veterinarian is aware of this; ideally, she can alert you to the dangers of any potential adverse drug interactions between the CBD and any prescription drugs (or other supplements) that you may be giving your dog.
Your veterinarian also should be alerted to help you be the lookout for side effects – or perhaps, one would hope, to recognize any signs of improvement in your dog’s health and/or comfort.
