Heb je ooit het lichaam van je hond zien schokken met wat leek op een hik? Ja, honden kunnen de hik krijgen. Een hik wordt in medische termen beschreven als een myoclonus van het middenrif. Een myoclonus is een plotselinge schok zoals samentrekking van een spier. Het middenrif is de interne spier tussen de borst en de buik.
De hik bij honden lijkt erg op de hik bij mensen. Er is een snelle ruk of sprong van de borst die onvrijwillig lijkt te zijn. Dit wordt meestal meerdere keren herhaald in een ritmisch patroon. Het kan stil zijn, of er kan een hoorbare grom, piep of luchtstoot zijn die verband houdt met de hik. Het is beschreven als het geluid van een druppel water uit een lekkende kraan. De hond lijkt meestal onverstoorbaar.
De hik is op zichzelf een goedaardig fenomeen. Ze zijn een overgangsritueel voor puppy's, een van die superleuke dingen waar ze uit groeien... zoals . Geniet van beide zolang ze duren!
De hik bij volwassen honden komt veel minder vaak voor en is mogelijk minder goedaardig. De vraag wordt of er iets nieuws is dat een van de zenuwen irriteert die betrokken zijn bij het hikpad. Deze omvatten de middenrifzenuw die over het hart loopt, de nervus vagus (die langs de zijkant van de nek loopt), het cervicale ruggenmerg en de hersenstam.
De medische behandeling voor aanhoudende hik bij een volwassen hond begint met een . Initiële diagnostische tests omvatten over het algemeen röntgenfoto's van de borst en de buik en bloedonderzoek bij baseline. Uw dierenarts is op zoek naar zaken als tumoren, hartvergroting, maagproblemen, hiatale hernia (een afwijking van het middenrif) en elektrolytenstoornissen in het bloed.
Soms kunnen gastro-intestinale aandoeningen zoals inflammatoire darmaandoeningen en refluxoesofagitis hikken veroorzaken. Als uw hond tekenen vertoont die verband houden met deze ziekten, moet een behandeling die specifiek is voor de onderliggende aandoening ook de hik verhelpen.
Als uw hond met de hik een schone gezondheidsverklaring van uw dierenarts krijgt, zijn er een paar trucs die u kunt proberen om de hik te stoppen. Kleinere maaltijden vaker gedurende de dag, in tegenstelling tot minder, grotere maaltijden kunnen helpen. Uitzetting van de maag wordt gedacht om misschien de middenrifzenuwen te kietelen. Soms werkt een beetje suiker op de achterkant van de tong. En tot slot, een vingeraanraking aan de achterkant van de keel, vergelijkbaar met wat je zou kunnen doen bij het "pillen" van een hond, zal soms de hik stoppen. Als al het andere faalt, vraag dan uw dierenarts naar gabapentine, een neuropathische pijnstiller die met succes is gebruikt voor hikken bij mensen.
