De tweede poging om een huis te vinden voor Suki, een vijf maanden oude Akita, was mislukt. Het goedbedoelde, zeer liefhebbende stel was in tranen toen ze haar terugbrachten naar de Akita Rescue Family in Lewisberry, Pennsylvania. De normale verwachtingen die ze hadden dat ze op haar plek zou vallen als de puppy van hun "roedel" was snel verdwenen. Suki had Lika, hun 13-jarige gesteriliseerde Chow-mix, meedogenloos aangevallen, zo stroperig dat het voorheen 'alfa'-vrouwtje angstig en geïntimideerd werd. Ze bracht de laatste dagen van Suki's korte verblijf door in een schuilplaats onder het trappenhuis.
De vrouw die het opvangcentrum vanuit haar huis leidde, had een diepgaande geschiedenis met honden. Haar directe familie van 13 omvatte honden in verschillende soorten en maten, maar ze was dol op Akitas. Gedurende een periode van 10 jaar trainde ze hen, toonde ze gehoorzaamheid, coachte ze probleemgedrag en had ze hun aanleg voor bepaalde gezondheidsonevenwichtigheden onderzocht; ze kende dit ras goed.
Maar zelfs na drie jaar ervaring in reddingswerk, was ze volledig verbijsterd door deze puppy. Zonder provocatie zou Suki plotseling andere honden aanvallen, ongeacht hun geslacht, leeftijd, grootte of sociale positie in de roedel. Ze was een perfecte lieverd met volwassen mensen, maar haar in de buurt van kinderen was uitgesloten.
Bijna ten einde raad vroeg de reddingsvrijwilliger om mijn hulp als dierencommunicator en intuïtieve genezer. Ze vroeg me om Suki te 'vertellen' dat als ze volhardt in haar agressieve gedrag, 'dit waarschijnlijk tot haar dood zal leiden'.
Ik haalde diep adem en boog mijn hoofd in gebed. Ik wist dat de gehoopte uitkomst – de gewenste intentie – uit mijn handen lag. Maar ik bad dat het goed zou komen voor Suki.
Ongeveer twee maanden later, op een avond dat ik later op kantoor was dan normaal, ging de telefoon. Het was de reddingsvrijwilliger die belde met een rapport over Suki. De Akita-jongere was net in een nieuw huis geplaatst, een met een andere hond en kinderen. Terwijl ik luisterde naar de hartverwarmende veranderingen die Suki had aangebracht, sloot ik mijn ogen, glimlachte en knikte dankbaar. Suki had een hoffelijke houding ontwikkeld tegenover andere honden en overwon haar behoefte om hun roedelrang uit te dagen. Ze had haar vermogen ontwikkeld om meer aanwezig te zijn in het moment en dienovereenkomstig te reageren in elke individuele situatie, in plaats van te reageren vanuit een "programma" uit haar verleden.
Teamwork heeft deze zaak echt geholpen. Suki is een uitzonderlijke hond met een gefocuste geest en een diep verlangen om op een "juiste" manier te handelen, een hond die haar hoge niveau van zelfrespect waardig is. Haar verzorger had het vermogen om de inzichten en suggesties uit onze sessie onmiddellijk in actie te brengen. Mijn rol was om gebedsvolle intentie te bieden, die, net als een radio, het verband tussen de goede bedoelingen van een persoon, de uitdagingen waarmee een dier van wie ze houdt, fijnafstemt en versterkt, en het mysterie van het Goddelijke.
Wat kwalificeert als gebed?
Intentie betekent de geest op een bepaald resultaat richten. Bidden kan zijn het aanbieden van vrome, oprechte lofprijzing of dank aan God (of een visie van een hogere macht), of het doen van een smeekbede of een verzoek om iets op een nederige manier. Deze twee woorden hebben slechts subtiele verschillen en lijken uit dezelfde kern voort te komen. In mijn gedachten kunnen de intenties van onze gedachten worden beschouwd als gebeden. De meesten van ons willen "wat het beste is" voor onze dierlijke metgezellen, net zoals we willen dat onze menselijke dierbaren worden beschermd tegen schade en ziekte. Onze gedachten over veiligheid en welzijn op anderen richten, staat bekend als voorbede, en er zijn een aantal wetenschappelijke, dubbelblinde onderzoeken geweest die bevestigen dat dit soort gebed kracht kan hebben.
Een van de meest gerapporteerde onderzoeken, gepubliceerd in 1988, toonde aan dat hartpatiënten waarvoor gebeden werd minder complicaties hadden dan patiënten die geen gebeden ontvingen, ook al wisten de patiënten in het onderzoek niet in welke groep ze zaten (het gebed of groep zonder gebed).
Mentale energieën
Een recenter rapport, gepubliceerd in het Western Journal of Medicine van 15 december 1999, bevestigde de kracht van voorbede. De studie, uitgevoerd door het Complementary Medicine Research Institute van het California Pacific Medical Center, was gericht op 40 patiënten met gevorderde AIDS-symptomen. Voor elke patiënt rekruteerden de organisatoren van de studie 'vrijwillige genezers', mensen die hun mentale energie zouden richten op de gezondheid en het welzijn van een enkele patiënt, een uur per dag, zes dagen per week, gedurende 10 weken. De genezers kregen alleen de voornaam en foto van elke patiënt en de sessies werden afwisselend georganiseerd, waarbij verschillende patiënten elke week door een andere genezer werden behandeld.
De vrijwillige genezers, die de patiënten die hun behandelingen kregen niet hadden ontmoet, werkten op grote afstand vanuit verschillende locaties in de Verenigde Staten en Canada. Samen hadden ze gemiddeld 17 jaar ervaring en vertegenwoordigden ze acht verschillende genezingstradities, waaronder christelijke, joodse, boeddhistische, Indiaanse en sjamanistische, evenals afgestudeerden van bio-energetische en meditatieve genezingsscholen. Volgens dezelfde strenge criteria voor dubbelblinde onderzoeken die door de FDA zijn opgesteld voor de goedkeuring van nieuwe medicijnen, wisten noch de patiënten, noch hun artsen wie de genezing op afstand zou krijgen. Aangezien deze methode de mogelijkheid wegneemt dat de uitkomst wordt beïnvloed door een overtuiging of intentie, gaan artsen die op deze manier onderzoek doen ervan uit dat de verzamelde informatie nauwkeurigere resultaten oplevert.
Toen deze studie bijna ten einde liep, toonden de gegevens aan dat de patiënten die langeafstandsgenezing kregen, minder en minder ernstige ziekten ervoeren, een verminderde behoefte aan ziekenhuisbezoeken en langere perioden van verbeterde mentale vooruitzichten en emotionele aanleg hadden. De conclusie stelt vast dat genezing door intentie gedocumenteerde, substantiële verbeteringen opleverde bij patiënten met gevorderde AIDS-symptomen.
De wetenschap van gebed
Tijdens een cursus in 1998 over 'Spiritualiteit en genezing in de geneeskunde', noemde David Larson van het National Institute for Healthcare Research de kracht van het geloof de 'vergeten factor' en zegt dat het 'verwaarloosd en verkeerd behandeld' is vanwege wetenschappers' houding tegenover religie. Hij grapte ook dat dergelijk onderzoek 'de anti-tenure factor' kan worden genoemd, want als je het bestudeert, 'kun je echt achteruit gaan' in je carrière.
Maar het feit dat de conferentie, gesponsord door het Mind/Body Institute en het Institute of Religion in het Texas Medical Center, zo'n 700 medische professionals trok om meer te weten te komen over de genezingspraktijken van verschillende religies, kan een teken zijn dat zelfs wetenschappers hun geest tot de praktijk van het gebed. William Tiller, Ph.D., een professor in de natuurkunde aan de Stanford University, in Palo Alto, Californië, lijkt op het eerste gezicht misschien een onwaarschijnlijke voorstander van de kracht van iets zo obscuur als gebed. Zijn studies van de kwantumfysica hebben hem echter doen geloven dat men bewustzijn wiskundig kan verklaren, en dat de kracht van het denken een meetbaar effect kan hebben op de fysieke realiteit.
In zijn boek, Science and Human Transformation:Subtle Energies, Intentionality, and Consciousness, beschrijft Dr. Tiller zijn studies van de fundamentele subatomaire bouwstenen van ons universum en de processen die de overdracht of transformatie van energie tussen deze deeltjes in een atomaire of moleculaire toestand. Professor Tiller zegt dat hij bewijs heeft gezien dat zijn aandacht vestigt op het ongrijpbare verband tussen denken en materie. "Ik denk dat bewustzijn uiteindelijk zal worden ontdekt als een kwaliteit van het universum die in staat is straling te genereren die uiteindelijk materie voortbrengt", zegt Tiller. Intentie, zegt hij, is "een verlangen om vanuit het niveau van de Geest in te prenten". Dr. Tiller heeft gemeld dat hij ervan overtuigd is dat zelfs DNA (de genetische codes die ons maken tot wie we zijn en die elke cel in ons lichaam instrueren om hun unieke functies uit te voeren) vatbaar zijn voor intentie.
Voorbede
Ik heb gemerkt dat, hoewel mijn cliënten meestal een gewenst resultaat voor ogen hebben wanneer ze om mijn hulp vragen met een dier, ik me niet richt op een specifiek resultaat. In plaats daarvan bid ik dat de situatie wordt opgelost op een manier die het hoogste goed biedt voor alle betrokkenen. In zijn boek Healing Words:The Power of Prayer and the Practice of Medicine noemt auteur en arts Larry Dossey dit soort verzoeken een 'open-end gebed' en beweert dat deze open-ended gebeden de krachtigste van allemaal zijn.
In Healing Words beschrijft Dr. Dossey een eenvoudige studie van zaden die voor het planten in zout water waren geweekt. Deze praktijk is schadelijk voor de meeste planten. De zaden werden vervolgens in drie groepen verdeeld. De eerste groep ontving helemaal geen gebeden. De tweede groep ontving gebeden van zeer specifieke aard, met vooraf bepaalde uitkomsten die voor hen werden aangeboden. Deze bedoelingen zorgden ervoor dat de zaailingen het zoute water afstootten, gezond en mollig werden, en moedigden hen aan om tot een bepaalde hoogte te groeien.
De derde groep ontving een gebed met een open einde, namelijk:"We geven deze zaden over aan de goedheid van het universum, zodat ze hun hoogste potentieel kunnen manifesteren en alles wat in het hoogste goed is."
Dossey meldt dat de zaden die geen gebeden ontvingen, stierven. Degenen die gebeden ontvingen met specifieke vereisten en resultaten deden het veel beter; de meeste ontsproten en groeiden eigenlijk een beetje. Echter, de zaden die gewoon een open einde hadden, goede bedoelingen die voor hen werden gewenst, overtroffen de anderen. Ter vergelijking:degenen die de op gehechtheid gerichte gebeden ontvingen, groeiden slechts een fractie in vergelijking met de zaden die teder en liefdevol waren overgegeven aan hun hoogste goed in het universum.
Deze resultaten laten zien hoe belangrijk het is om niet gehecht te zijn aan de uitkomst die zich op een specifieke manier voordoet. Door deze ideeën los te laten, kunnen we meer vertrouwen krijgen in het proces van het leven. Dit zorgt er ook voor dat de onvoorspelbare synchroniciteit van het leven ons een uitkomst biedt die onze plannen vaak overtreft.
Emotionele onthechting
Het vermogen om onthecht te zijn, is van vitaal belang wanneer onze intenties zijn gericht op het welzijn van een ander van wie we veel houden. De zorg voor en over een ziek of emotioneel onwel dierlijk gezelschap kan verontrustend zijn. De intense emotionele golven die in ons opstijgen, zijn een integraal onderdeel van ons dat moet worden geaccepteerd en geëerd om te kunnen genezen. Maar als fysieke wezens moeten we leren hoe waardevol het is om deze krachtige verschuivingen op de juiste manier tot uitdrukking te brengen, anders kunnen ze onze gedachten en acties gaan sturen.
Wanneer contact wordt opgenomen om te helpen met situaties die te maken kunnen hebben met gedrag, communicatie of onevenwichtigheden in de gezondheid, benadruk ik dat elk individu (persoon of dier) zijn eigen weg naar welzijn kiest. Ik kan niet voorspellen wat hun benodigde tijdsbestek zal zijn. Sommigen gaan stap voor stap vooruit over een periode van weken of maanden; anderen profiteren van jaarlijkse check-ins. Deze situaties produceren de beste resultaten wanneer periodieke infusies van gerichte genezing worden gegeven. Anderen bereiken zulke dramatische verbeteringen dat hun verhalen over herstel vaak als wonderbaarlijk worden beschreven.
Toen de verzorger van Brightdot twee jaar geleden om mijn hulp vroeg, overwoog ze euthanasie voor de oudere vrouwelijke Spaniel-mix. Brightdot leed al enkele maanden aan de gevolgen van een beroerte. Haar zien struikelen tijdens het lopen, moeite hebben met opstaan en overschakelen naar perioden van mentale verwarring waren trieste aanwijzingen dat haar kwaliteit van leven afnam. Het alleen dragen van het gewicht van haar middelgrote frame was vermoeiend voor de spaniël, en haar voogd, die sinds haar puppytijd voor Brightdot had gezorgd, voelde zich beperkt in het kunnen helpen optillen of dragen van haar.
Ik geloof dat elke keer dat ik me verbind met een dier, het werk goddelijk wordt geleid. Elke situatie is uniek in hoe ik geleid word om de bestaande uitdagingen te helpen oplossen voor het hoogste goed van alle betrokkenen. In deze situatie had Brightdot duidelijk een onderliggende levensvreugde die haar hielp bij het volledig transformeren van haar situatie. Binnen een paar weken vertelde haar verzorger me:"Na je sessie met haar waren al haar problemen gewoon weg."
Vertrouw op de uitkomst
Wat gebeurt er als gebeden onbeantwoord lijken te blijven? Ik denk dat wanneer de intenties van onze gebeden - belangrijke - worden overgeslagen, de antwoorden die we zoeken nog steeds in ons zijn, niet buiten ons. Elk individu is een unieke mix van zijn of haar verleden, heden en hoop voor de toekomst, evenals fysieke, emotionele, mentale en spirituele kwaliteiten. Onze pogingen om met het Goddelijke te communiceren kunnen ons momenten van kristalheldere duidelijkheid brengen waar we, als instinctief, weten wat ons Hoger Zelf ons opdraagt te doen, terwijl we op andere momenten ronddwalen zonder richting of intentie. Wat we geloven, waar we ons van afkeren of waar we naar toe worden getrokken, is een belangrijk onderdeel van onze persoonlijke groei en ontwikkeling. Net als Dorothy in The Wizard of Oz, hebben we het vermogen om terug te keren naar onze Bron wanneer we maar willen. Er zijn talloze religieuze en spiritueel gebaseerde praktijken die ieder van ons de mogelijkheid bieden om ons eigen pad te ontdekken.
De jaren hebben me een manier gegeven om met het gevoel van teleurstelling om te gaan dat ik ervoer als mijn zorgvuldig opgedragen gebeden opstegen als rookslierten, om nooit meer iets van te horen. Hoewel er enig inzicht kan worden verkregen door kort te vragen waarom dingen op een bepaalde manier zijn gelopen, wordt er weinig gewonnen door diep in deze vraag te graven. Natuurlijk kiest elk individu zijn eigen pad naar welzijn, zelfs als zijn instinctieve behoefte anders is dan onze gewenste bedoelingen.
Nadat ik hier doorheen ben gegaan, accepteer ik de situatie meer en kan ik beginnen te vertrouwen op vertrouwen. Ik vertrouw erop dat het bestaan van synchroniciteit in ons universum, dat elke verklaring tart, zal zegevieren. Ik heb een onvoorwaardelijke overtuiging dat alles gebeurt voor het hoogste goed van alle betrokkenen. Ik heb dit begrip ontwikkeld omdat ik hoop dat ik op een dag een duidelijker beeld krijg van waarom de dingen zijn gegaan zoals ze zijn gegaan. Door herhaaldelijk de gave van achteraf te hebben ontvangen, ben ik erachter gekomen dat onze waarnemingen ons beperken door ons slechts een klein hoekje van het totale beeld te laten zien. Onze spirituele smeekbeden, erkenning geven, bedanken of om hulp vragen, dienen als een voertuig om ons te verbinden met het mysterie van het oneindige. Via deze link krijgen we inzichten die ons helpen groeien in de wetenschap dat we allemaal deel uitmaken van iets dat veel groter is dan onszelf. . . en soms worden onze gebeden onderweg verhoord.
Ds. Leslie Morán beschrijft zichzelf als een holistische, intuïtieve dierverzorger en een opvoeder voor natuurlijke dierenverzorging uit Truckee, Californië. Ze is ook een Reiki Master Leraar.
