De meeste honden zijn eraan gewend dat we ze aanraken met willekeurig geplaatste klopjes op het hoofd of de rug. Als je er echter over nadenkt, is het primaire resultaat van dit korte contact communicatie. Je hond aaien is een manier waarop we hem bedanken voor het geleverde werk en onze liefde of waardering voor hem overbrengen.
Massage en andere vormen van aanraking zijn ook manieren om met je hond te communiceren, maar op een heel andere manier dan aaien. Wanneer bewust met stille intentie uitgevoerd, zullen de methoden die ik je in dit artikel zal laten zien, je genegenheid overbrengen EN op een diepe manier communiceren met de fysieke structuren van het lichaam van de hond. Deze methoden hebben het potentieel om de bloedstroom te verhogen en een gezonde functie van de zenuwen, spieren en gewrichten van de rug en wervelkolom van de hond te stimuleren.
In het maartnummer van The Whole Dog Journal heb ik een aantal suggesties gedaan voor het opzetten van een succesvolle massagesessie. U wilt er zeker van zijn dat u uw hond benadert op een rustig moment van de dag ('s avonds is het goed), op een locatie waar zowel u als uw hond comfortabel zijn (in of bij zijn bed, op de vloer waar ze graag slaapt, bij jou op de bank of bed zitten). Je moet ook heel langzaam en voorzichtig aanraken en gevoelig zijn voor haar pijnlijke plekken. Elk van de volgende methoden kan worden uitgevoerd met de hond zittend, staand of liggend, al naar gelang haar voorkeur.
Deze massage met platte hand is een ontspannende methode die ik gebruik om de hond mentaal tot rust te brengen en comfortabel te maken met een stijl van aanraking die anders is dan aaien. Deze lange, zachte bewegingen verwarmen en strekken ook zachtjes de huid en spieren, en bereiden ze voor op de meer specifieke massagemethoden die volgen. Deze methode vertraagt je en maakt je hand gevoelig, zodat je je bewust kunt worden van vreemde plekken in het lichaam van je hond die op diepere problemen kunnen wijzen. Voel en let op gebieden die warmer of kouder zijn dan de normale lichaamstemperatuur, gebieden die trillen of doorzakken als u druk uitoefent, en plekken met droog haar of droge huid.
Deze methode is eenvoudig. Leg een hand op de borst van de hond, zowel om haar te troosten als om haar te stabiliseren. Vorm het brede oppervlak van de handpalm en vingers van je andere hand in een platte, wantachtige vorm. Plaats deze hand over de ruggengraat van uw hond net achter haar schouderbladen. Laat uw duim gescheiden van uw vingers aan één kant van de wervelkolom.
Druk in haar lichaam met gelijkmatige druk door je hand en vingers. Gebruik in het begin lichte druk - zodra uw hond leert ontspannen met de methode, kunt u het gewicht van uw hand verhogen. Schuif nu langzaam je hand helemaal langs de rug van je hond naar de staart. Gebruik de neerwaartse druk om het haar, de huid en de onderliggende spieren glad te strijken in een gestage continue beweging. Strijk altijd van kop tot staart en beweeg in dezelfde richting waarin het haar groeit.
Herhaal de vlakke handslag direct langs de ruggengraat en nabijgelegen spieren ten minste drie tot vijf keer. Let op gebieden met temperatuur- en textuurverschillen. Als uw hond terugdeinst en deze methode niet leuk vindt, hoe licht u hem ook toepast, neem dan contact op met uw dierenarts voor onderzoek naar diepere spier- of skeletproblemen.
Als u klaar bent met deze streken, gaat u verder met de andere hieronder genoemde methoden of past u soortgelijke, platte streken toe op andere delen van het lichaam. Afhankelijk van de grootte van uw hond, kunt u platte handbewegingen of platte vingerbewegingen toepassen op de nek en schouder en langs het voorbeen, de onderrug, de heup en het achterbeen. Zorg ervoor dat u uw hond met één hand stabiliseert terwijl u met de andere in de richting van de haargroei strijkt. Let op de reacties van uw hond. Pas de druk van uw hand aan om comfort en ontspanning te brengen.
Een andere nuttige massagetechniek maakt gebruik van een heen en weer rollende beweging van de vingertoppen om de bloedsomloop te vergroten en samengetrokken spiervezels te ontgrendelen. Het lijkt op de indringende beweging die ik vorige maand heb gedemonstreerd en die nuttig is bij het detecteren van spier- en gewrichtspijn langs de wervelkolom. In kringen van menselijke massage behoort deze methode tot een groep van 'cross-fiber'-technieken omdat er druk wordt uitgeoefend over de spiervezels.
Deze methode oefent druk uit op een kleine hoeveelheid weefsel en dwingt het voorzichtig te bewegen. Door deze directe druk naar beneden in het weefsel, kunnen gebieden die al pijnlijk zijn, terugdeinzen of samentrekken. Als uw hond met pijn of verbazing reageert wanneer u deze methode toepast, zorg er dan voor dat u de druk verlicht of naar een nabijgelegen gebied gaat.
Begin deze methode een centimeter achter de schouderbladen van uw hond. Lokaliseer het midden van haar ruggengraat, verleng uw vingers en plaats de vingerkussentjes op het stevige spiergebied ongeveer 2,5 cm opzij (zie foto A in onderstaande link) Druk lichtjes in de spier, krul dan uw vingers en beweeg het onderliggende haar , huid en weefsel terug naar uw handpalm (foto B). Zodra u de spier langzaam in de richting van de wervelkolom heeft gerold, krult u langzaam uw vingerkussens en beweegt u deze terug naar uw startpositie.
Duw uw vingerkussentjes met net genoeg druk naar beneden in het weefsel, zodat het beweegt wanneer u uw vingers beweegt. Als je niet hard genoeg drukt, glijd je over het haar. Herhaal deze heen-en-weer beweging minstens twee tot drie keer, maar niet meer dan vijf keer achter elkaar op dezelfde plek. Als je eenmaal klaar bent in een gebied, beweeg je je hand naar het volgende gedeelte en herhaal je. Wanneer u één kant van de rug van uw hond afwerkt, draait u de hond (of beweegt u uw lichaam) zodat u de spieren aan de andere kant van de ruggengraat kunt bereiken en herhaalt u de reeks. Ga langzaam en pas uw druk aan op het comfortniveau van uw hond.
Terwijl u oefent, stemt u af op de kwaliteit van het weefsel onder uw vingertoppen. Gezonde ontspannen spieren zijn stevig maar buigzaam. Strakke, gespannen spieren zijn harder en kunnen in touw of touwachtige bundels worden getrokken. De strakke touwachtige gebieden kunnen pijnlijk zijn, maar als je langzaam beweegt, wordt de dwarsvezelbeweging zachter en worden de geknoopte weefsels ontgrendeld.
Deze techniek is eigenlijk geen massagemethode, maar eerder een bewegingsoefening die ik voor honden heb aangepast uit de Feldenkrais® Methode van menselijke bewegingseducatie. De Feldenkrais-methode maakt gebruik van zachte, kleine bewegingen om het bewegingsvermogen te verbeteren en pijnlijke beperkingen te elimineren. Ik heb zowel privé-een-op-een-sessies met een Feldenkrais-beoefenaar meegemaakt als een aantal jaren opleiding van beoefenaars om chronische rugpijn te elimineren en de slopende effecten van een ernstig auto-ongeluk te overwinnen.
Tijdens mijn privésessies heb ik enorm geprofiteerd van een bepaalde beweging waarbij ik langzaam elke wervel van mijn rug aanraakte. Deze aanraking per segment lijkt de kleine spieren, pezen en ligamenten die elk bot van de wervelkolom met elkaar verbinden te ontspannen en te herprogrammeren. Na de sessie stond ik op van de tafel en naast dat ik relatief pijnvrij was, zou ik zelfs meetbaar groter gaan staan! Aangezien ik op dat moment halverwege de twintig was, stel je mijn verbazing voor toen ik meer dan een centimeter in hoogte 'groeide' terwijl mijn studie vorderde.
De methode die volgt voor de ruggengraat van uw hond is een aanpassing van die aanraking. Het is een goed middel om toe te passen op de gezonde actieve hond om de goede werking van de spieren en gewrichten van de wervelkolom te behouden. Deze methode is met name handig voor honden die zwakte in de achterhand ervaren als gevolg van leeftijd, verkalking van de wervelkolom of letsel. In het laatste geval vind ik het vooral effectief omdat regelmatige massagemethoden pijn kunnen veroorzaken of een hond met een zere rug kunnen laten schrikken.
Als uw hond een gebied langs de ruggengraat heeft dat echt pijn doet, en u drukt hard op die plek, kan hij u bijten of weggaan. Maar met deze niet-invasieve wervelkolomaanrakingsmethode kun je een gevoelig, eerder gewond gebied binnengaan en de release starten zonder pijn of angst te veroorzaken. Op die manier ontspannen de weefsels en herwint het dier het vertrouwen om het gebied opnieuw te verplaatsen.
De wonderbaarlijke resultaten ervan vereisen echter één moeilijkheid. Om het goed te laten werken, moet jij, de toucher, stil, gefocust en bereid zijn om je vingers geduldig heel licht op één plek te houden gedurende minstens 15 tot 30 seconden, zo niet langer. Sommige klanten noemen deze methode saai omdat het zo langzaam gaat. De hond geniet er misschien van, maar de gever wordt ongeduldig. Als je eenmaal hebt geleerd hoe je 'rustig kunt worden' en je kunt afstemmen, zijn er een heleboel fascinerende sensaties in de weefsels waar je met je vingertoppen naar kunt 'luisteren'.
Tijdens een normale bewegingsreeks trekt een spier zich naar behoefte samen en ontspant vervolgens volledig. Na een blessure of langdurig hard werken kan het weefsel samentrekken en niet meer volledig ontspannen en langer worden. Na een tijdje lijkt het alsof het lichaam dit gewoon als een normale toestand accepteert en het vergeet. De bijbehorende gewrichten en nabijgelegen spieren worden belemmerd in hun functie en veroorzaken vaak ontstekingen en pijn. De ruggengraat wordt als een stijve stok in plaats van de flexibele keten van veelzijdige gewrichten waarvoor het is ontworpen.
Door de hond op niet-gewone of ongebruikelijke, niet-bedreigende manieren aan te raken, zoals deze aanraking van de wervelkolom, kun je de hersenen en het lichaam wakker maken en het vasthoudpatroon van de weefsels heroverwegen. Beperkingen op de lange termijn kunnen zich voordoen met slechts één sessie, waardoor het normaal flexibele link-by-link-karakter van de wervelkolom terugkeert. Zelfs als er blijvende schade aan het lichaam is toegebracht, kan dit soort aanraking leiden tot ingrijpende veranderingen.
Stel je de informatie voor die tussen de lichaamsstructuren en de hersenen beweegt, zoals verkeer dat heen en weer rijdt op een snelweg. Als de snelweg wordt geblokkeerd (door spiercontractie of letsel), kunt u deze simpele aanraking gebruiken om ofwel de blokkade te verwijderen of kleine omleidingswegen te openen om het verkeer (informatie) weer in beweging te krijgen. Dit kan de bloedsomloop stimuleren en de zenuw- en spierfunctie verbeteren, zelfs in beschadigde gebieden.
Op deze foto's begin ik midden op Hiedi's rug. Zodra je de methode doorhebt, kun je lager op de rug beginnen, naar de heupen van de hond of naar de nek van de hond. Waar je ook begint, sla het anatomisch complexe gebied direct over de schouderbladen van de hond over.
Plaats een hand op de borst van uw hond, om haar vast te houden en te stabiliseren. Ga met je vrije hand door het midden van haar rug en zoek de knoppen van de wervelkolom. Zodra uw hond zich op zijn gemak voelt, plaatst u uw lichaam dicht bij haar, zodat u niet leunt en uw rug belast.
Plaats de kussentjes van uw vingers aan de ene kant van de wervelkolom en het kussentje van uw duim aan de andere kant. U wilt dat uw pads ongeveer een centimeter tot een centimeter aan weerszijden van de ruggengraat zijn, hoewel bij een grote hond de afstand groter kan zijn. Je bent op zoek naar het sponsachtige spiergebied.
Druk vervolgens lichtjes in het weefsel zodat wanneer u duwt, u de huid en een kleine hoeveelheid onderliggend spierweefsel met uw vingers naar voren beweegt. Duw uw hand voorzichtig omhoog in de richting van het hoofd van uw hond, ongeveer 1/4 tot 3/4-inch (zie pop-upafbeelding rechts). Gebruik zo min mogelijk neerwaartse druk om het weefsel naar voren te bewegen. Sommige honden hebben een losse huid en spieren die gemakkelijk kunnen glijden; de huid van andere honden is zo strak dat je hem nauwelijks kunt bewegen. Hoe dan ook, je hebt maar 1/4 tot 3/4 inch dia nodig.
Als je te weinig druk uitoefent, glijden je vingers gewoon over de vacht van de hond of kreukelen deze. Houd het weefsel in de voorwaartse positie gedurende ten minste 15 tot 30 seconden, zo niet langer. De meest voorkomende fout die mensen maken wanneer ze dit voor de eerste keer doen, is ongeduldig worden en deze wachttijd overslaan. Ik raad aan om drie diepe, langzame ademhalingen te nemen voordat je langzaam de spanning uit je vingers haalt en het weefsel terug laat sijpelen naar je startpositie. Beweeg dan je hand verder naar voren, kies een nieuwe plek 1/2 tot 2,5 cm op de rug van de hond en herhaal.
Als uw hond ongeduldig wordt terwijl u het weefsel naar voren houdt, praat dan met haar of geef haar een beetje borstkras met uw ondersteunende hand om haar af te leiden. Als ze erg gevoelig is, stop dan met het naar voren "duwen" van het weefsel. Plaats eenvoudig uw vingers aan weerszijden van de wervelkolom en druk lichtjes in het weefsel, waarbij u de druk 15 tot 30 seconden vasthoudt.
Honden met zeer zere rug kunnen zelfs bij deze lichte druk niet stil zitten. Als dit het geval is, leg ik mijn platte open handpalm over de ruggengraat, ontspan mijn arm en schouder en adem gewoon met de hond (foto 2B). Zodra dit contact is geaccepteerd, zal ik proberen het weefsel langzaam 1/4 tot 1/2 inch naar voren te omhelzen met de platte hand in plaats van met mijn vingertoppen. Houd deze positie ten minste 15 seconden vast voordat u het weefsel langzaam loslaat.
Onthoud dat het doel is om de hersenen en het lichaam te laten focussen op elke schakel van de rug afzonderlijk van de gehele ruggengraatstructuur. U krijgt de beste resultaten als u met zo min mogelijk druk in kleine stappen beweegt en – de echte sleutel – de beweging minstens 15 tot 30 seconden vasthoudt.
