Verveling zorgde ervoor dat mijn hond haar speelgoed obsessief verborg, en het kan leiden tot ander destructief gedrag als we niet opletten. Dit is een waarschuwend verhaal over hoe het vinden van een bot in mijn jaszak me deed beseffen dat mijn hond een echt probleem met het verbergen van speelgoed had.
Het instinct van een hond om objecten te graven en te begraven, gaat ver terug. In de wilde honden wisten niet wanneer of hoe ze hun volgende maaltijd zouden scoren, dus begonnen ze hun extra's op te slaan. Honden ontwikkelden het evolutionaire gedrag van het begraven van hun voedsel voor later gebruik. Door hun extra's in vuil te begraven, werd niet alleen de geur gemaskeerd, het werkte ook als een manier om hun voedsel te bewaren.
Het is niet ongebruikelijk dat onze hondenvrienden sommige van die instincten vasthouden en botten of voedsel in de tuin begraven. Maar dit gedrag is niet beperkt tot alleen botten buiten - bepaald speelgoed kan datzelfde hamsterinstinct activeren. Ik leerde dit uit de eerste hand toen ik speelgoed begon te vinden op de vreemdste plaatsen.
Voordat ik Laika kreeg, wist ik niet hoe leuk het is om een hond te hebben die alles verbergt. Al mijn voormalige honden hadden op elk moment toegang tot al hun speelgoed en het was nooit een probleem. Als we wilden spelen, pakten we gewoon het speelgoed naar keuze en als het spel afgelopen was, bleef het speelgoed waar het was.
Met Laika begon haar speelgoed echter te verdwijnen. Het duurde niet lang voordat ik haar verstopgewoonten doorhad. Toen ik op een ochtend op mijn werk aankwam, vond ik haar groene bot in mijn jaszak. Na nadere inspectie begon ik speelgoed te vinden dat verborgen was in de bank, in kussens, onder vloerkleden en in mijn tennisschoenen.
Nadat ik haar kleine hamstergedrag bemerkte, begon ik nauwkeuriger te kijken. Ze nam een speeltje en begroef het onder dekens, in de wasmand of tussen bankkussens. De meeste schuilplaatsen werden ook nooit goed genoeg voor haar geacht; ze zou vaak terugkeren en ze ergens anders verbergen. Dit kan uren doorgaan als ik niet tussenbeide.
Ik zag niet meteen de correlatie tussen het bewaken van de hulpbronnen van mijn honden en het verbergen van haar speelgoed. Ik schrijf dit toe aan het feit dat ik soms een beetje kortzichtig ben als het gaat om het vangen van hondengedrag, maar ook als je hoort over het bewaken van hulpbronnen, draait het bijna altijd om voedsel.
In onze dagelijkse bezigheden raakte Laika regelmatig gefixeerd en bezitterig van een bepaald stuk speelgoed. Zodra die fixatie begon, zou ze pas tevreden zijn als ze haar perfecte schuilplaats had gevonden, die vaak uit minstens zes alternatieve schuilplaatsen bestond.
Wat begon als iets dat ik als een grappige eigenaardigheid zag, veranderde in een fulltime obsessie. Hoe meer ik naar haar gedrag keek terwijl ze dingen verborg, hoe meer ik me realiseerde dat het geen onschuldige gewoonte was - ze was er volledig op gefixeerd.
Nadat ik twee en twee bij elkaar had opgeteld en besefte dat overvloedige middelen vaak kunnen leiden tot meer resource guarding Ik zette snel haar extra speelgoed op de plank. Mijn menselijk brein ging ervan uit dat extra speelgoed Laika gerust zou stellen. Ze zou dingen niet hoeven te verbergen en te bewaken als ze wist dat ze er altijd zouden zijn.
Natuurlijk zien honden het niet zo - als het gaat om het bewaken van hulpbronnen, betekent meer hulpbronnen gewoon meer mogelijkheden om te bewaken. Dat is het moeilijkste obstakel waar ik tegenaan loop als het gaat om het trainen van Laika - proberen niet elk gedrag te overanalyseren zoals wij mensen doen en gewoon gaan met wat werkt. In dit geval was het verwijderen van het extra speelgoed voldoende, geen analyse meer nodig.
Als je een hond hebt die objecten bewaakt, duurt het niet lang voordat je hun verdedigingssignalen oppikt. Nadat ik haar een paar keer haar speelgoed had zien verbergen, zag ik die blik - degene waarvan ik wist dat die zou leiden tot een grom als ik werd benaderd. Het is dezelfde blik die ik zou krijgen als ik naar haar voerbak liep, maar deze keer was het met een stom groen rubberen bot in haar mond.
Wetende dat er veel betere manieren waren voor haar om haar energie te concentreren, begon ik haar toegang tot speelgoed te beperken en haar productievere dingen te geven. Ik wilde niet zien hoe mijn hond zich fixeerde op het urenlang verbergen van haar speelgoed, en ik wilde ook niet dat ze de stress zou hebben die gepaard gaat met het proberen het te bewaken. In plaats van een hele speelgoeddoos vol te hebben, zou ze er maar een paar tegelijk krijgen. Zo simpel werkte het. Laika's obsessieve hamstercarrière eindigde zodra ik haar extra speelgoed opbergde.
Nu heeft ze op elk moment 2 of 3 speeltjes en ze worden geroteerd om ze 'nieuw' en 'spannend' te houden. Het hielp haar hulpbronnen te bewaken en het weerhield haar er ook van haar extra speelgoed te verbergen. Hoewel ik het zo nu en dan mis om verrassingsspeelgoed in mijn zakken te vinden, was het de juiste keuze om de hoeveelheid speelgoed te beperken. In het begin was het misschien schattig en grappig, maar voor Laika werd het verbergen en beschermen van haar speelgoed een obsessie; een slechte gewoonte die ze ontwikkelde uit verveling.
Honden doen veel rare dingen, en als ze zich vervelen, kunnen deze eigenaardigheden en gewoonten zich ontwikkelen tot destructief gedrag. De meeste honden verstoppen en begraven dingen zonder enig probleem. Maar als je ooit merkt dat je hond iets obsessief doet, of vreemd genoeg gefixeerd raakt op een object, is het tijd om het van dichterbij te bekijken.
Onze honden metgezellen kunnen net als wij dwangmatig gedrag ontwikkelen. Voor sommige honden is het hun staart achtervolgen, in cirkels ronddraaien, geobsedeerd zijn door een laserpointer of hun poten likken totdat ze rauw zijn. Zodra slechte gewoonten zijn gevormd, is er niet altijd een gemakkelijke oplossing. Soms komen deze gewoonten voort uit een gezondheidsprobleem, maar vaak ontstaan ze uit verveling.
Laika was misschien gefixeerd op het verbergen van haar speelgoed vanwege een natuurlijk bewakingsinstinct, maar het gedrag zelf werd een obsessie omdat ik haar niet genoeg te doen gaf. Ze was verveeld. Ik heb nog nooit een hond als Laika gehad; een hond zo jong, energiek en gedreven. Ik was helemaal niet voorbereid en ik slaagde er niet in om haar bezig te houden en bezig te houden.
Om te voorkomen dat mijn hond haar speelgoed verstopte, gaf ik haar ook meer mentaal stimulerende dingen om te doen gedurende de dag. Ik begon haar te voeden met speelgoed dat voedsel uitdeelde, leerde haar een paar nieuwe trucjes en begon wat basisspelletjes voor neuswerk te spelen. Slechts een paar snelle sessies per dag maakten een groot verschil. Honden die zich vervelen, hebben de neiging om destructief gedrag te ontwikkelen, zoals kauwen en overmatig blaffen. En voor sommige honden verbergt het speelgoed.
Door uw hond een routine te geven met een paar extra speelsessies en/of lichaamsbeweging, kunt u de verveling verminderen en op zijn beurt voorkomen dat probleemgedrag zich ontwikkelt. Als we ze niet laten zien wat ze moeten doen, bedenken ze hun eigen routine, en dat is vaak een routine waar we niet dol op zijn.
Aanbevolen : 26 manieren om verveling bij honden te verlichten en 33 manieren om uw hond binnenshuis bezig te houden
Gelukkig betrapte ik (uiteindelijk) haar ondeugende, dwangmatige gedrag en begon ik haar aandacht ergens anders op te richten. Als onze honden niet genoeg te doen krijgen, zullen ze een manier vinden om zichzelf te vermaken - en dat eindigt meestal niet met een gewoonte die we leuk vinden.
Ik hoor hondenbezitters vaak praten over veel van het ondeugende gedrag dat hun honden hebben opgepikt - of het nu destructief kauwen is of non-stop blaffen. Ik heb me vaak afgevraagd of deze honden doen wat Laika deed:een uitlaatklep vinden voor al hun extra opgekropte energie.
Sinds ik te maken heb met Laika's obsessie voor het verbergen van speelgoed, heb ik veel meer tijd besteed om ervoor te zorgen dat ze genoeg "klusjes" te doen heeft - zelfs als het alleen maar bellen najagen is. Ik heb Laika er misschien van weerhouden haar speelgoed te verbergen door ze gewoon op de plank te zetten, maar ik moest een manier vinden om al die extra energie te concentreren.
Als uw hond herhaaldelijk slecht gedrag vertoont, is het misschien tijd om naar de onderliggende oorzaak te kijken. In plaats van gewoon een slechte gewoonte te straffen en weg te lopen, besteed je wat tijd aan het laten weten van je hond wat acceptabel is. Honden kijken naar ons voor begeleiding en je zult misschien verbaasd zijn om te zien hoe goed een eenvoudige omleiding kan werken.
Jonge honden hebben veel energie om te verbranden en Laika heeft me geleerd wat er kan gebeuren als het niet goed wordt gebruikt. Wat begon als een grappige "gril" veranderde in een fulltime obsessie - het verbergen en bewaken van speelgoed werd haar "baan".
Laika heeft veel focus en energie om te verbranden - het is mijn taak om ervoor te zorgen dat het goed wordt gebruikt.
