Uitdroging is een watertekort in het lichaam. Uw puppy verliest elke dag water tijdens het uitademen, het uitademen van elke ademhaling en door de verdamping van speeksel tijdens het hijgen.
Vooral puppy's zijn gevoelig voor uitdroging omdat ze veel minder lichaamsmassa hebben dan een volwassen hond. Tijdens de hete zomermaanden kan oververhitting tijdens het spelen uw puppy ook vatbaar maken voor overmatig waterverlies. Het wordt nog belangrijker om toezicht te houden op uw puppy tijdens warm weer om uitdroging te voorkomen.
Een grote meerderheid van het waterverlies van een hond is te wijten aan plassen. Deze vloeistoffen worden vervangen wanneer de puppy eet en drinkt. Door ervoor te zorgen dat er veel schoon water beschikbaar is, wordt uitdroging voorkomen. Puppy's drinken meer tijdens warm weer, maar in de winter moet je er ook voor zorgen dat de waterbak niet bevriest en de toegang tot water verhindert. Alles wat het vochtverlies verhoogt, zoals diarree, kan ook leiden tot uitdroging.
Uitdroging kan optreden als gevolg van een ziekte die diarree of braken veroorzaakt. Overmatig urineren dat optreedt bij diabetes mellitus en nieraandoeningen, bloedingen of een andere aandoening die ervoor zorgt dat u niet meer kunt eten of drinken, kan ook leiden tot uitdroging.
Het vroegst merkbare teken van uitdroging zijn droge slijmvliezen waarin het tandvlees en de tong van de hond plakkerig of droog zijn in plaats van nat. Het speeksel kan plakkerig of zelfs vezelig worden.
Een meer voor de hand liggend teken is een verlies van huidelasticiteit. De huid van een puppy past normaal gesproken als een comfortabele vacht, met wat bewegingsruimte, vooral in de schouders. Pak de huid over de nek en schouders van uw pup vast en til hem voorzichtig op; wanneer de huid normaal gehydrateerd is, veert ze snel terug op haar plaats na het loslaten.
De huid trekt zich langzaam terug wanneer de hond voor zeven tot acht procent uitgedroogd is. Een uitdroging van tien procent of meer is ernstig, en de huid zal in een richel blijven wanneer deze wordt ingetrokken, en niet terugveren op zijn plaats. Dit wordt skin tenting genoemd.
Capillaire bijvultijd (CRT) is ook een goede maatstaf voor hydratatie. Dit is de tijd die het bloed nodig heeft om terug te keren naar de slijmvliezen nadat er druk is uitgeoefend, en dit kan worden aangetoond door zachtjes met een vinger tegen het tandvlees van uw hond te drukken. Dit blokkeert kort de bloedstroom, zodat het weefsel wit wordt wanneer de druk snel wordt opgeheven.
Wanneer de hydratatie van uw pup normaal is, duurt het minder dan twee seconden voordat het wit terugkeert naar het normale roze pigment. Een uitdroging van zeven tot acht procent uitdroging zal de capillaire hervultijd met twee tot drie seconden vertragen. Langer dan vier of vijf seconden duidt op ernstige uitdroging, een uiterst gevaarlijke situatie. Deze honden vertonen ook verzonken oogbollen, onwillekeurige spiertrekkingen en koude ledematen.
Puppy's die aan matige tot ernstige uitdroging lijden, hebben onmiddellijke veterinaire aandacht nodig als ze willen overleven. Er is vochttherapie nodig om de puppy te rehydrateren en zijn elektrolytenbalans (mineraal) weer normaal te maken. Afhankelijk van de behoeften van uw puppy kan uw dierenarts u laten zien hoe u uw puppy thuis vochttherapie kunt geven, door te laten zien hoe u onderhuids vocht (onderhuids) kunt geven.
In milde gevallen waar braken geen probleem is, kan het helpen om de hond water te laten drinken. Uw dierenarts kan producten voorschrijven die vergelijkbaar zijn met Pedialyte voor kinderen, die ook voor verloren elektrolyten zorgt.
De onderliggende oorzaak van de uitdroging moet ook worden behandeld. Specifieke medicatie om diarree en braken onder controle te houden kan nodig zijn om verder vochtverlies te voorkomen. Andere medicijnen, afhankelijk van de diagnose, zoals die om diabetes of nierziekte te behandelen, kunnen ook nodig zijn, vooral bij oudere honden.
