Hoewel lintwormen zelden een ernstig gezondheidsrisico vormen, kunnen ze problemen veroorzaken zoals irritatie en jeuk wanneer ze uit het achterste uiteinde van uw pup komen (om nog maar te zwijgen over hoe vies ze zijn!). Het is belangrijk om te begrijpen hoe uw puppy lintwormen krijgt, zodat u weet hoe u de parasiet kunt verwijderen en voorkomen dat deze terugkeert.
Lintwormen zijn lintachtige platwormen die in de darmen van honden, katten en andere dieren leven. Er zijn verschillende soorten, maar Dipylidium caninum en Taenia soorten komen het meest voor.
De kop van de lintworm wordt de scolex of holdfast genoemd. Het is uitgerust met haken en zuignappen die worden gebruikt om het aan de wand van de dunne darm te verankeren. Lintwormen hebben geen mond. Lintwormen hebben niet eens een spijsverteringsstelsel. In plaats daarvan nemen ze voedingsstoffen op via hun lichaamssegmenten.
Deze segmenten worden proglottiden genoemd en zijn als een ketting met elkaar verbonden. De parasiet maakt continu nieuwe segmenten aan die in de nek worden toegevoegd. Volwassen wormen blijven segmenten toevoegen zolang ze leven, soms met angstaanjagende lengtes (van 15 centimeter tot 20 meter!). Ze kunnen uit honderden segmenten bestaan. Elke proglottide bevat zowel mannelijke als vrouwelijke voortplantingsorganen. Als het rijp is, produceert het segment honderden of zelfs duizenden eieren. Segmenten die het verst van de scolex verwijderd zijn, zijn het meest volwassen en zodra ze "rijp" zijn, worden ze van het lichaam van de worm afgestoten en komen ze in de uitwerpselen van de puppy of hond terecht, waar ze kunnen worden opgegeten door een tussengastheer.
Onrijpe wormen moeten ontwikkelingstijd doorbrengen in een tussengastheer voordat ze uw hond kunnen besmetten. De vlo dient dit doel voor Dipylidium caninum terwijl Taenia soorten hebben tijd nodig bij een andere gewervelde, vaak knaagdieren, konijnen en dergelijke.
Als uw puppy besmet is met vlooien, heeft hij waarschijnlijk ook Dipylidium lintwormen. Lintwormeieren worden gegeten door de vlooienlarven, die zich vervolgens ontwikkelen naarmate de vlo zelf rijpt. Wanneer een huisdier knabbelt om de jeuk te verlichten, slikt het de vlo vaak in en infecteert het zichzelf met lintworm.
Dieren die mogen jagen lopen het grootste risico voor Taenia lintwormen.
Eenmaal buiten het lichaam kunnen segmenten een tijdje onafhankelijk bewegen als kleine inchwormen, maar als ze droog zijn, zien ze eruit als rijstkorrels. Aangetaste pups hebben meestal segmenten die vastzitten aan het haar rond het anale gebied of in hun beddengoed. Uiteindelijk drogen de segmenten uit en scheuren ze, waardoor de eieren die ze bevatten vrijkomen in de omgeving. Lintwormeieren worden sporadisch doorgegeven en uitgescheiden. Een veterinair onderzoek van de ontlasting van de pup op eieren kan vaak geen uitsluitsel geven. Het wordt als diagnostisch beschouwd om de segmenten op het huisdier te vinden.
Lintwormen zijn zelden een medisch probleem en worden meestal als een onaangename ergernis beschouwd. De bewegende proglottiden kunnen het anale gebied irriteren, wat honden en puppy's ertoe kan aanzetten zichzelf overmatig te likken of hun achterste tegen de grond of de grond te "schoppen". In zeldzame gevallen kunnen puppy's een gastro-intestinale impactie ontwikkelen door de aanwezigheid van grote aantallen wormen.
Er zijn verschillende veilige en zeer effectieve behandelingen voor lintwormen, die als pil, injectie of spot-on kunnen worden toegediend. Sommige moeten worden voorgeschreven door een dierenarts, terwijl andere zonder recept verkrijgbaar zijn. Een behandeling met één dosis zal de lintwormen elimineren, maar honden kunnen onmiddellijk opnieuw worden geïnfecteerd. Vlooien bestrijden en jagen voorkomen zijn de beste manieren om een lintwormplaag te voorkomen.
Er is een risico voor de menselijke gezondheid verbonden aan sommige lintwormen die honden kunnen treffen. Mensen (meestal kinderen) kunnen Dipylidium oplopen lintwormen van het eten van een geïnfecteerde vlo. Hoewel het niet vaak voorkomt bij honden, Echinococcus granulosis lintwormen infecteren af en toe mensen in Alaska en het zuidwesten van de Verenigde Staten, waardoor cysten ontstaan in de lever, longen en soms andere organen.
Echinococcus multilocularis is te vinden in de noord-centrale Verenigde Staten en Alaska. Hoewel menselijke infecties zeldzaam zijn, kunnen ze dodelijk zijn door de vorming van destructieve tumoren in de lever. Neem contact op met uw dierenarts om te zien of dit soort lintwormen een risico vormen in uw omgeving.
