Het speelse karakter van honden maakt ze zo charmant, maar het betekent ook dat ze in lastige situaties kunnen komen.
Wanneer uw pup iets te hard begint te spelen, of misschien zijn neus steekt waar hij niet hoort, kan hij blessures oplopen. Als deze wonden klein zijn, zullen ze vaak vanzelf genezen, maar grotere wonden kunnen - als ze te lang worden bewaard - geïnfecteerd raken en veranderen in een ontstoken bult rond de wond.
Als uw pup zich in deze situatie bevindt, zal dit artikel u helpen door u te vertellen:
Opgemerkt moet worden dat dit artikel enkele grafische afbeeldingen bevat, dus als u zich bijzonder misselijk voelt, is dit misschien niet het moment om verder te lezen.
Als je al heel lang een huisdier hebt, heb je waarschijnlijk wel eens van abcessen gehoord en misschien heb je er zelfs al een paar behandeld, maar wat is een abces precies? Het is eigenlijk een zak met pus recht onder de huid van je hond, wat zeker vies klinkt. Maar pus is hier niet de vijand - het is gewoon een opeenhoping van dode witte bloedcellen die een bijproduct is van de activiteit van bacteriën, die de echte oorzaak van het probleem zijn.
De bacteriën dringen de wond binnen en beginnen het weefsel eromheen op te eten, wat resulteert in een ongemakkelijke ontsteking. In zeldzame gevallen kunnen abcessen ook worden veroorzaakt door schimmels of protozoën, of zelfs door een parasitaire worm die worm wordt genoemd.
In de meeste gevallen plaatst het vreemde voorwerp dat de wond veroorzaakt - of het nu tanden, nagels, glas of een ander scherp en vuil voorwerp zijn - bacteriën onder de huid van uw hond, wat vervolgens de kettingreactie van ontsteking en pusophoping veroorzaakt .
Zoals je je misschien kunt voorstellen, kunnen abcessen echt pijnlijk zijn, vooral de grotere die op nabijgelegen zenuwen en weefsels kunnen drukken. Als ze worden genegeerd, kunnen de bacteriën het bloed van de hond binnendringen, wat levensbedreigende sepsis kan veroorzaken. Daarom is het erg belangrijk om te weten hoe je een abces kunt herkennen en wat je eraan kunt doen.
Meestal als uw hond een abces heeft, zou het vrij duidelijk moeten zijn - als u weet waar u op moet letten. Symptomen van een geïnfecteerde wond zijn onder meer:
Als de wond van uw hond gezwollen of rood lijkt te zijn, is dit meestal een teken van infectie. Dit omvat huid die warm aanvoelt in het gebied rond de wond.
De gemiddelde lichaamstemperatuur voor de meeste honden is 101 tot 102 graden Fahrenheit. Als de temperatuur van uw hond boven de 104 graden Fahrenheit stijgt, moet u hem naar een dierenarts brengen.
Als uw hond niet zijn gebruikelijke zelf is en niet wil gaan wandelen of zijn dagen in huis rondslingert, kan dit een slecht teken zijn dat de wond geïnfecteerd is.
Een ander slecht teken als uw huisdier een wond heeft die nog geneest, is een gebrek aan eetlust. Als uw hond niet de gebruikelijke hoeveelheid voedsel binnenkrijgt die hij eet, kan dit betekenen dat zijn wond geïnfecteerd is.
Samen met het verlies van vacht rond het gebied van de wond, is vervilte vacht een ander teken dat de wond van uw hond geïnfecteerd kan zijn.
Met deze zal het vrij gemakkelijk zijn om te zien dat iets de wond van uw hond verhindert te genezen. Als u bloed of andere lichaamsvloeistoffen uit de wond van uw hond ziet sijpelen, kunt u gerust zeggen dat u met hem naar de dierenarts moet gaan.
Abcessen zijn ook vrij onaangenaam voor uw hond, waardoor het essentieel is om ze naar de dierenarts te brengen zodra u merkt dat een wond mogelijk is geïnfecteerd. Honden zullen ook vaak aan het abces likken of kauwen, wat extra trauma veroorzaakt en het nog moeilijker maakt voor de geïnfecteerde wond om te genezen.
Om er zeker van te zijn dat uw hond een abces heeft, kan de dierenarts een bloedmonster uit het gebied nemen om het type infectie en het type bacterie te identificeren, zodat ze effectieve antibiotica kunnen voorschrijven. Andere tests zijn nodig voor interne abcessen, afhankelijk van het lichaamsgebied. Een urineonderzoek kan bijvoorbeeld worden gebruikt als een abces in de prostaatklier wordt vermoed. Als de prostaatklier een abces heeft, zal deze test de aanwezigheid van pus en bloed in de urine aantonen, wat nooit normaal is.
Voor gewone uitwendige abcessen kan de dierenarts ook een monster pus uit het midden ervan nemen en die monsters onder een microscoop onderzoeken. Het abces moet mogelijk worden doorboord en gedraineerd om deze monsters te krijgen - wat gelukkig een essentieel onderdeel is van het genezingsproces voor de meeste oppervlakkige abcessen. Voor interne abcessen kunnen ze worden bemonsterd met behulp van biopsieën, waarbij uw hond wordt verdoofd en een monster wordt genomen van zowel het abcesweefsel als het gezonde weefsel eromheen om de twee te vergelijken. Beide methoden zijn nuttig om de bacteriestam te achterhalen die de infectie heeft veroorzaakt, zodat de juiste antibiotica kunnen worden voorgeschreven.
Zoals hierboven getoond, worden oppervlakkige huidabcessen behandeld door te worden doorboord, geleegd en vervolgens opengelaten om op natuurlijke wijze te genezen. Dit wordt gecombineerd met antibiotica om nog meer van die vervelende bacteriën te doden, en het regelmatig aanbrengen van hot packs kan helpen bij ontstekingen en drainage. Als de ontsteking bijzonder slecht is, kan ook een ontstekingsremmend medicijn worden aanbevolen. Uw hond moet mogelijk een E-halsband dragen tijdens dit genezingsproces om te voorkomen dat hij zijn genezende wond beschadigt door eraan te likken of te bijten.
Abcessen in bepaalde gebieden, meestal die meer inwendig zijn en mogelijk druk uitoefenen op zenuwen en organen, moeten operatief worden verwijderd en kunnen zelfs worden geïnstalleerd met een tijdelijke afvoer die in de huid wordt gehecht om nog meer pus weg te voeren van de huid. abces.
De situatie wordt nog ernstiger als de infectie de bloedbaan heeft bereikt, in welk geval uw arme pup intraveneuze antibiotica, vloeistoffen en meerdere nachten bij de dierenarts nodig heeft. Als je een abces opmerkt, is het belangrijk om je hond zo snel mogelijk naar de dierenarts te brengen, zodat de ongemakkelijke druk die de ontsteking veroorzaakt kan worden verlicht, sepsis kan worden voorkomen en je pup weer op weg kan naar genezing.
Als u niet meteen naar de dierenarts kunt gaan, of als u de wond tussen de bezoeken door zelf moet behandelen, moet u weten hoe u een geïnfecteerde wond schoonmaakt. Het ding om te onthouden tijdens dit proces is om zo zacht mogelijk te zijn.
Ten eerste moet u uw hond in een positie brengen waar het voor u comfortabeler is om de wond te bereiken. Vaak zal dit op een tafel of bank zijn - een hoog oppervlak waar u gemakkelijk alle delen van uw pup kunt bereiken.
U wilt schone, zachte doeken en een milde, antibacteriële zeep gebruiken om ervoor te zorgen dat u het gebied niet irriteert. Als er zich een korstje heeft gevormd, zorg er dan voor dat je het niet stoort. Was in plaats daarvan het gebied rond de wond en dep het vervolgens droog met een andere zachte doek. Breng met nog een andere doek een niet-prikkende antiseptische oplossing aan - GEEN waterstofperoxide - rond de wond.
Dep het gebied nogmaals droog en zorg ervoor dat u een actueel geneesmiddel aanbrengt dat uw dierenarts u mogelijk heeft gegeven. U kunt een licht verband over de wond aanbrengen om te voorkomen dat uw hond de zalf aflikt, maar als u een E-halsband gebruikt, is dit niet nodig.
Hoewel dit artikel je kan vertellen hoe je geïnfecteerde wonden kunt identificeren en behandelen, zou het niet veel beter zijn om ze gewoon te vermijden? Je kunt waarschijnlijk niet voorkomen dat je hond volledig gewond raakt, maar je kunt er zeker van zijn dat je gevechten opbreekt zodra ze beginnen en je pup weghoudt van scherpe vreemde voorwerpen.
Wanneer uw hond onvermijdelijk gewond raakt, zorg er dan voor dat u de wond schoon en droog houdt, en knip het haar rond de plek af om het niet bevorderlijk te maken voor bacteriegroei. Het steriliseren en castreren van uw honden, wat om vele redenen een goede gewoonte is, kan ook helpen bij het voorkomen van prostaat- en borstklierinfecties, wat kan leiden tot abcessen op zeer oncomfortabele plaatsen.
Abcessen kunnen zich ook in de mond vormen, dus zorg ervoor dat uw pup niet op iets smerigs en scherps kauwt, of dat nu stokken, stenen, hangers of spijkers zijn. Blijf vooral waakzaam en controleer uw pup altijd op wonden. Sommige zijn niet zo voor de hand liggend als je zou denken, maar alleen omdat je ze niet ziet, wil nog niet zeggen dat ze niet geïnfecteerd raken.
Geïnfecteerde wonden kunnen als eigenaar vervelend en moeilijk zijn om onder ogen te zien, maar zolang u op wonden let en uw pup zo snel mogelijk naar de dierenarts brengt, zou u niet te maken moeten hebben met de sijpelende, ongemakkelijke puinhoop dat is een abces. Zelfs abcessen zelf zijn niet zo moeilijk te behandelen als ze lijken - uw dierenarts zal ze doorboren en leegmaken, u een antibioticum geven en waarschijnlijk enkele onderhoudsinstructies, en u vervolgens vrolijk verder sturen. Het zal wat werk van uw kant vergen om ervoor te zorgen dat de wond van uw pup goed blijft genezen, maar ze zijn nu in ieder geval op weg om weer gelukkig en gezond te worden.
