We leven in een tijdperk van ontdekkingen als het gaat om het innerlijke leven van onze honden. Een groot aantal recente onderzoeken hebben intrigerende inzichten opgeleverd in de cognitie en emoties van honden. We leren dat honden een unieke band met ons hebben en mentaal tot veel meer in staat zijn dan we eerder dachten. Hoewel de jury het nog steeds niet eens is over het vermogen van honden om complexe menselijke emoties zoals schuld, schaamte en jaloezie te ervaren, weten we dat honden onze lichaamstaal kunnen lezen en er buitengewoon goed op kunnen reageren. Ze kunnen ook onze gezichten herkennen en onze emoties ontcijferen. Ze kijken naar ons voor informatie en gebruiken deze om een relatie met ons op te bouwen en hun veiligheid te handhaven. In dit artikel zullen we enkele onderzoeken bekijken die ons begrip van wat er in de geest van de hond omgaat, vergroten.
Honden leven en werken nauw samen met mensen (zie zijbalk links), en hebben door deze relatie uitzonderlijke sociale communicatieve vaardigheden ontwikkeld, een vorm van sociale competentie.
Sociale competentie is het vermogen om met mensen om te gaan; weten wat er wordt verwacht van sociale interacties, zoals het maken van oogcontact; gezichtsuitdrukkingen en gebaren van mensen "lezen"; herkennen van emoties; en effectief communiceren. In feite hebben onderzoekers van hondencognitielaboratoria, waaronder het Max Planck Institute en het Duke Canine Cognition Center, ontdekt dat honden routinematig beter presteren dan chimpansees bij tests van sociaal cognitief vermogen, zoals het volgen van iemands vingerpunt of hoofdknik om verborgen voedsel te vinden.
Een aantal onderzoeken heeft aangetoond dat honden hun verstand gebruiken om te begrijpen wanneer we aandacht aan ze besteden en van die informatie kunnen profiteren. In een onderzoek door Brian Call van het Duke Canine Cognition Center was het honden verboden een stuk voedsel te nemen, waarna de onderzoeker ofwel haar ogen open en op het eten hield, haar ogen sloot, veinsde afleiding door een computerspel of haar rug. De honden aten minder voedsel wanneer de persoon aandacht aan hen besteedde, vergeleken met alle andere situaties.
Marta Gácsi en collega's van het Clever Dog Lab ontdekten dat honden commando's sneller zullen gehoorzamen als de persoon die het commando geeft tegenover hen staat en in het zicht is. Ze leerden ook dat honden het verschil kunnen zien tussen opzettelijke communicatie, zoals naar voedsel wijzen en per ongeluk wijzen (bijvoorbeeld bij het controleren van een polshorloge).
In een ander onderzoek naar aandacht bij honden ontdekte Juliane Bräuer van het Max Planck Instituut dat honden weten wat mensen kunnen zien en die informatie gebruiken om keuzes te maken. In tests waarbij honden werden uitgedaagd met verboden voedsel, namen ze het vaker wanneer de mens het voedsel duidelijk kon zien, in tegenstelling tot wanneer het zicht van de persoon werd belemmerd door een grote barrière. Deze bevindingen leveren het bewijs dat honden weten wanneer we aandacht aan ze besteden en deze informatie gebruiken om hun gedrag te sturen.
We hebben geleerd dat honden sterke gehechtheden hebben en aandacht aan ons besteden, maar wat weten ze van onze emoties? Studies tonen aan dat ze onze gezichten kunnen herkennen. Ludwig Huber en zijn collega's van het Clever Dog Lab ontdekten dat honden onderscheid maken tussen afbeeldingen van hun mensen en onbekende mensen. Studies door Laura Cuaya en haar collega's, met behulp van functionele magnetische resonantie beeldvorming (fMRI), tonen aan dat honden gebieden in hun hersenen gebruiken die vergelijkbaar zijn met die we gebruiken voor het verwerken van menselijke gezichten en stemmen. Honden bepalen de betekenis van onze gezichtsuitdrukkingen met behulp van informatie van meerdere gelaatstrekken (niet alleen de ogen). Onderzoekers Sanni Somppi en collega's van de Universiteit van Helsinki ontdekten dat honden snel en met vermijdingsgedrag reageren op dreigende gezichtsuitdrukkingen bij mensen. Honden leken boze menselijke gezichten als een bedreiging voor hun veiligheid te beschouwen en handelden om deze dreiging weg te nemen.
Honden kunnen ook de emotie in onze stemmen decoderen. In andere fMRI-onderzoeken ontdekte Atilla Andics van de Comparative Ethology Research Group dat de hersengebieden die honden gebruiken voor het verwerken van menselijke stemmen sterker reageren op positieve vocalisaties. Om beter te begrijpen wat honden weten over onze emotionele toestanden, presenteerden Natalia Albuquerque en haar collega's honden foto's van menselijke gezichten die ofwel blij of boos waren, en koppelden ze elk beeld aan een vocalisatie die positief of negatief was. Honden keken langer als de emotie op het gezicht overeenkwam met de emotie in de vocalisatie. Deze bevindingen laten zien dat honden de validiteit van emotionele informatie kunnen begrijpen en deze signalen in hun hoofd kunnen verwerken, net zoals wij dat doen.
Honden gebruiken ook informatie over hoe een persoon zich voelt over een situatie om te bepalen hoe te reageren, een fenomeen dat sociale referentie wordt genoemd. Isabella Merola en haar collega's ontdekten dat wanneer honden positieve berichten ontvingen van een persoon die een onbekend object naderde, ze ook het object benaderden. Dit was niet het geval wanneer de persoon een negatieve emotionele boodschap over het object gaf. Honden reageerden nog sterker toen hun baasjes de berichten gaven. Dit laat zien dat honden emotionele informatie van ons opnemen en gebruiken om te bepalen hoe ze op een situatie zullen reageren.
Meer studies kunnen onze perceptie van de hondengeest verder verdiepen; we kunnen bijvoorbeeld ontdekken dat hun emotionele leven net zo rijk is als het onze. Begrijp voorlopig gewoon dat uw hond een diepe band met u heeft en naar u op zoek is voor informatie en begeleiding bij het navigeren door zijn wereld.
