BUITENSPORIG "ALARM" OF "WAARSCHUWING" GEblaf
Een groot deel van het geblaf van een hond is wat "alarmblaffen" kan worden genoemd. Het is meestal in de vorm van uitbarstingen van twee of drie blaffen met korte pauzes ertussen. Het is een poging om "de roedel te bellen" om iets te controleren dat ze zien of horen dat een bedreiging kan zijn. Als je je herinnert dat blaffen communicatie is, wordt het vrij eenvoudig om te stoppen. Als ze bijvoorbeeld overmatig gaan blaffen wanneer iemand in de buurt van de deur komt, of een raam passeert, moet je naar de deur of het raam gaan en de hond laten zien dat je de scène inspecteert. Dep vervolgens de hond en bedank hem voor het waarschuwen dat er iemand voor de deur staat. Als er iemand is, laat de hond dan zitten en geef hem iets lekkers. Als je niet teruggaat naar waar je eerder was, roep de hond dan naar je toe en prijs hem of geef hem een traktatie. Schreeuw NIET tegen hen om "Hou je mond!" omdat ze je geschreeuw zullen interpreteren als geblaf. Dit zal vaak leiden tot meer geblaf, omdat ze het gevoel hebben dat de leider van de roedel op hun geblaf reageerde met zijn of haar eigen geblaf, dus de hond moet het juiste doen!
Het is mogelijk om de hond te leren NOOIT te blaffen of uw aandacht te vestigen op iets ongewoons in huis, maar dit is niet wat u wilt. Wat u wilt, is dat de hond het huishouden blijft waarschuwen als er iets ongewoons is om veiligheidsredenen. Dus accepteer de alarmoproep van uw hond als onderdeel van het werk van de hond. Als de hond eenmaal heeft geblaft, moet je de hond geruststellen als je naar de deur gaat om te zien wie er is. De leider van de roedel heeft gereageerd op de communicatie van de hond en heeft gecontroleerd of alles onder controle is. Wanneer de hond dit begrijpt, is verder blaffen en het geven van waarschuwingen niet nodig.
© Copyright Stanley Coren, reproductie alleen met toestemming.
Meer details over overmatig geblaf door Stanley Coren vindt u hier.
