Hoewel de meeste honden 'goede honden' zijn, hebben veel hondenbezitters af en toe te maken met gedragsproblemen. Normaal gesproken zijn gedragsproblemen bij honden vrij eenvoudig; springen, te veel blaffen, kauwen op ongepaste dingen zijn allemaal veelvoorkomende voorbeelden van hondengedrag dat mensen niet waarderen. De kern van het probleem is meestal miscommunicatie omdat honden en mensen niet dezelfde taal spreken. Over het algemeen willen honden ons alleen maar plezieren en hun gedrag (ook al worden sommige niet gewaardeerd) zijn erop gericht dat doel te bereiken.
Neem bijvoorbeeld springen; een van de redenen waarom veel honden dit doen, is omdat ze je gewoon willen begroeten. Ze willen je neus vaak aanraken met hun neus en/of je gezicht likken om te laten zien dat ze ondergeschikt zijn en blij zijn om de leider te zien en te begroeten. Aangezien dit een normaal hondengedrag is dat veel hondenbezitters willen doven, hebben ze een trainingstechniek nodig. Sommige gedragsproblemen zijn vrij eenvoudig te behandelen en advies van een zoekopdracht op internet of advies van uw dierenarts is voldoende om het probleem op te lossen. Soms gaat het oplossen van het probleem echter uw vaardigheden te boven en heeft u mogelijk de hulp nodig van een professionele hondentrainer.
Bij het kiezen van een hondentrainer wil je natuurlijk een referentie, maar misschien wil je ook op de hoogte zijn van de stijl of filosofie van een trainer voordat je hem of haar inhuurt. De trainingsfilosofieën van hondentrainers zullen waarschijnlijk in drie categorieën vallen. Het zullen positieve trainers, dwangtrainers of gebalanceerde trainers zijn. Alle drie de trainingsfilosofieën kunnen effectief zijn wanneer ze worden gebruikt door een professionele trainer met ervaring. Positieve trainers zullen alleen positieve beloningen zoals voedsel gebruiken bij het omgaan met probleemgedrag. Ze zullen nooit correcties of straffen gebruiken in hun training. Dwangtrainers zullen straffen en riemcorrecties gebruiken om te proberen probleemgedrag te doven. De hond wordt gemotiveerd om het probleemgedrag NIET te vertonen om straf te vermijden. Opgemerkt moet worden dat lichamelijk letsel, zoals het slaan van een hond of het wrijven van zijn neus in de urine als hij een ongeluk heeft gehad, een zeer ouderwetse dwangtraining is en moet worden vermeden. Evenwichtige trainers zullen een mix van beide benaderingen gebruiken.
Welke aanpak u kiest, is persoonlijk en hangt vaak af van de ernst van het probleemgedrag en van het ras, de leeftijd en de persoonlijkheid van de hond die het gedrag vertoont. Als we springgedrag aannemen, kan een dwangtrainer (naast vele andere suggesties) voorstellen dat de hond tijdens de training aangelijnd moet zijn en dat de eigenaar aan de lijn kan stappen. Zo krijgt de hond een ruk als hij springt en leert hij te stoppen met springen. Een positieve trainer kan de hond goed in de gaten houden en de hond vragen te gaan zitten terwijl hij op het punt staat te springen en de hond belonen voor het zitten. De hond leert zitten in plaats van springen. Een gebalanceerde trainer kan zich afwenden van een hond die begint te springen of deze negeren en de hond belonen wanneer hij tot rust is gekomen. maakt niet uit van welke school ze komen. Het resultaat is wat belangrijk is en het vermogen van uw hond om dat resultaat vast te houden.
