Meestal is de eerste keer dat een eigenaar de laatste zorg voor de stoffelijke resten van een huisdier overweegt, nadat het huisdier is overleden. Dit is een beslissing die op elk moment moeilijk te nemen kan zijn, maar vooral nu je al te maken hebt met het verlies van het geliefde huisdier. Helaas nemen sommige eigenaren in hun verdriet beslissingen waar ze later spijt van krijgen. Hoewel het onaangenaam is om na te denken over de dood van uw huisdier, kan het overwegen van de opties terwijl een huisdier in leven is, u voor te bereiden op de droevige gebeurtenis. Als u nu plannen maakt, zorgt u er ook voor dat u achteraf één beslissing minder hoeft te nemen.
Veterinaire ziekenhuizen bieden een verscheidenheid aan opties als een dier sterft of wordt geëuthanaseerd in de kliniek, en de meeste zullen ook helpen bij de behandeling van blijft als een huisdier thuis is overleden. Uw dierenarts is een uitstekende bron voor het vinden van lokaal beschikbare diensten zoals crematoria voor huisdieren, maar wees niet bang om te vragen of u een bepaald gedenkteken in gedachten heeft voor uw metgezel.
Thuisbegraven
Dit is altijd een populaire optie geweest bij kleine dieren, en veel mensen waarderen de kans om afscheid te nemen met een persoonlijke begrafenis. Misschien vindt u troost in het feit dat uw huisdier onder een favoriete boom staat, of dat hij of zij is teruggekeerd naar de natuur.
Houd er rekening mee dat de overblijfselen altijd diep genoeg moeten worden begraven zodat ze niet kunnen worden verstoord of een gevaar voor de gezondheid kunnen worden. Helaas verbieden veel steden nu thuisbegraven om gezondheidsredenen, en u dient de lokale wetgeving te raadplegen als u deze optie overweegt (uw dierenarts zou het weten). Als alternatief kunt u overwegen om gecremeerde resten te begraven.
Crematie
De meeste veterinaire ziekenhuizen bieden nu aan om stoffelijke overschotten zelf of via een lokaal crematorium te cremeren. Bij teruggave van de as kunt u ervoor kiezen deze in een urn of herinneringsdoos te bewaren, als blijvende herinnering. Ze kunnen ook thuis begraven of verspreid worden of op de favoriete plek van een huisdier, zoals het park.
Er is een service beschikbaar om cremains samen te persen tot een edelsteen (een kunstmatige diamant), als aandenken. Deze service kan behoorlijk duur zijn en wordt voornamelijk aan mensen aangeboden, maar is ook beschikbaar voor eigenaren van gezelschapsdieren.
Dierenbegraafplaatsen
Als thuisbegraven geen optie is, of als u er zeker van wilt zijn dat de stoffelijke resten van uw huisdier voor altijd worden verzorgd en ongestoord worden, kunt u overwegen contact op te nemen met een plaatselijke dierenbegraafplaats. Heel vaak zijn eigenaren verbaasd over hoe breed beschikbaar deze service werkelijk is. Opties en prijzen variëren, afhankelijk van de begraafplaats. Sommigen bieden een volledige begrafenis en privébegrafenis aan, terwijl anderen een groepsbegrafenis aanbieden met gedenkplaten.
Taxidermie of vriesdrogen van huisdieren
Voor sommige eigenaren kan taxidermie of vriesdrogen een geruststellend alternatief zijn voor begraven of cremeren. Met deze methoden kunnen de overblijfselen van een huisdier in een levensechte staat worden bewaard. Van de twee komt vriesdrogen vaker voor. De verzending van de stoffelijke resten kan soms moeilijk zijn. Uw dierenarts heeft mogelijk meer informatie over lokale diensten.
Onder de hoede van een veterinair ziekenhuis
Het kiezen van een locatie of aandenken om te wijden aan de nagedachtenis van uw huisdier kan voor sommigen niet nodig zijn. Misschien vind je dat je alleen een foto, een oude leren halsband of je eigen herinneringen nodig hebt. In dat geval is het misschien de beste optie om het stoffelijk overschot van een huisdier af te geven aan het dierenziekenhuis. Meestal worden deze overblijfselen gecremeerd of begraven. Lokale humane samenlevingen kunnen deze service ook bieden.
Educatief gedenkteken
Sommige instellingen, zoals veterinaire academische ziekenhuizen, accepteren gedoneerde overblijfselen van huisdieren. Als u in de buurt van een dergelijke instelling woont, kunt u overwegen contact met hen op te nemen om te vragen of deze optie beschikbaar is. De stoffelijke resten van uw huisdier kunnen dan worden gebruikt voor educatieve doeleinden, om anatomie en pathologie van ziekten te bestuderen, of om toekomstige dierenartsen op te leiden.
De beslissing over het omgaan met de stoffelijke overschotten van een huisdier is een persoonlijke beslissing en de keuzes zijn net zo talrijk als de manieren waarop mensen rouwen. Welke optie je ook kiest, het zou je de kans moeten geven om afscheid te nemen en de vreugde te herinneren die je huisdier in je leven heeft gebracht.
