De genetische diversiteit van de Engelse Bulldog is nu zo beperkt dat het moeilijk kan zijn om de gezondheidsproblemen die verband houden met het ras te verbeteren.
Het selectief fokken van de Engelse Bulldog op specifieke eigenschappen wordt al vele jaren door mensen uitgevoerd. Dit heeft geleid tot grote veranderingen in het genoom van de Bulldog, waardoor hij nu bovenaan de lijst staat van de meest ongezonde rassen.
Als gevolg van deze selectieve fokkerij hebben regio's van het genoom van de Engelse Bulldog aan diversiteit verloren. Er is zo weinig diversiteit binnen het huidige genoom van de Engelse Bulldog dat het misschien niet meer mogelijk is om de gezondheid van het ras te verbeteren zonder te kruisen met andere rassen (uitteelt).
De inteelt van Engelse Bulldoggen die gedurende honderden jaren heeft plaatsgevonden, is de laatste tijd in een stroomversnelling geraakt. Dit is het resultaat van fokkers die selecteren op specifieke fysieke eigenschappen, bijvoorbeeld het zeldzame vachtkleurfenomeen.
Engelse Bulldogs kenden genetisch een slechte start. Het ras begon met een relatief kleine genetische basis. Met een geschatte stichterspopulatie van slechts 68 personen, genetische diversiteit was vanaf het begin beperkt.
Pogingen om schadelijke eigenschappen uit te fokken, zoals de korte snuit van het ras, zouden de diversiteit nog verder kunnen verminderen.
Een DNA-analyse van 139 Engelse Bulldoggen uit de VS en andere landen werd uitgevoerd om de huidige genetische diversiteit van het ras te beoordelen. De studie bevestigde dat het ras een groot gebrek aan genetische diversiteit heeft. Dit betekent dat fokkers moeite zullen hebben om gezonde honden te produceren uit de bestaande 'genetische stam'.
In een poging om de gezondheid van het ras te verbeteren, zijn Zwitserse fokkers begonnen met het kruisen van de Engelse Bulldog met de Olde English Bulldogge om de Continental Bulldog te creëren. Hoewel dit de gezondheid van de honden zal helpen verbeteren, maken fokkers zich zorgen over de zuiverheid van het ras.
Een onderzoek onder 180 Engelse Bulldoggen onderzocht de oorzaak van hun dood. De gemiddelde levensduur van de honden in het onderzoek was 6 jaar . De drie belangrijkste doodsoorzaken worden hieronder vermeld:
In het onderzoek werd ook gekeken naar de gezondheidsstatus van 403 Engelse Bulldogs. 46% van de honden had ten minste één gezondheidsprobleem.
Het fokken van Engelse Bulldoggen is bijzonder moeilijk vanwege hun kleine nestgroottes en de frequente noodzaak van keizersnede bij pups.
Het ras is ook een berucht brachycefalisch ras, wat betekent dat ze moeite hebben met ademhalen en gemakkelijk oververhit kunnen raken.
Brachycefalisch syndroom bij de Engelse bulldog is een complexe aandoening. Rassen zoals de Boxer zijn op dezelfde manier brachycefalisch, maar lijden niet in dezelfde mate.
In het geval van de Engelse bulldog zijn de neusgaten smal, de basis van de tong groot en breed, het gehemelte langwerpig en verdikt. Dit maakt verstopping van de keel tot een veelvoorkomend probleem , vooral tijdens de slaap. De luchtpijp van Engelse Bulldogs is meestal smal, dit zorgt voor verdere complicaties voor de normale ademhaling .
De constante druk op de bovenste luchtwegen die door deze obstructies wordt veroorzaakt, kan ook verdere problemen veroorzaken.
Ademhalingscomplicaties en problemen met het beheersen van hun lichaamstemperatuur hebben ertoe geleid dat veel brachycefale rassen, waaronder de Engelse Bulldog, niet met een aantal luchtvaartmaatschappijen mogen reizen.
Veranderingen in rasstandaarden die in 2009 door The Kennel Club zijn aangebracht, hebben de weg vrijgemaakt voor verbetering van het ras. Met de beperkte genetische diversiteit die beschikbaar is, is de toekomstige gezondheid van de Engelse Bulldog echter nog steeds in de problemen.
British Bulldog Council-voorzitter Robin Searle sprak zich uit over de voorgestelde veranderingen in 2009 en zei:"Wat u krijgt is een heel andere hond, geen Britse bulldog.” Ryan O'Meara, van het K9-hondenmagazine legt uit:"Het publiek moet worden opgevoed om honden te zien, niet vanwege hun esthetische aantrekkingskracht, maar om na te denken over hun gezondheid. Mensen moeten niet bang of snobistisch zijn over kruisingen.”
De Zwitserse Continental Bulldog is een voorbeeld van kruising en biedt een oplossing voor het probleem van de slechte gezondheid van de bulldog.
Kopers van Engelse Bulldogs mogen alleen honden kopen van gerenommeerde fokkers . Een gerenommeerde fokker is altijd op zoek naar betere, gezondere honden met elke generatie. Door zorgvuldig fokken kan de impact op de gezondheid van het ras worden geminimaliseerd, een passende oplossing voor de tussentijd.
Een ongelukkige realiteit is dat een 'helemaal gezonde' Engelse Bulldog misschien nooit mogelijk zal zijn. In dat geval moeten we vanwege de gezondheid van de honden misschien afscheid nemen van dit iconische ras zoals we het kennen.
Aanbevolen afbeelding – Altijd trouw. Altijd aan mijn voeten. Dan Pearce
