De vruchtbaarheid van reuen is de afgelopen 26 jaar drastisch afgenomen , blijkt uit een studie van de Universiteit van Nottingham.
Een vermindering van de algehele spermakwaliteit van een populatie fokhengsten is in verband gebracht met milieuverontreinigingen die zich ophopen in het sperma en de testikels .
De milieuverontreinigende stoffen die verband houden met de daling van de vruchtbaarheid zijn ook gevonden in commercieel huisdiervoer .
De studie van de Universiteit van Nottingham volgde een populatie fokhonden in een hulphondencentrum gedurende een periode van 26 jaar. Er werden spermamonsters genomen van dekreuen en gedurende het hele onderzoek in een laboratorium geanalyseerd.
De studie richtte zich op vijf rassen, waaronder; Labrador retriever, golden retriever, curly coat retriever, border collie en Duitse herder.
Er werden per jaar spermamonsters genomen van 42 tot 97 honden. In het onderzoek werden in totaal 232 honden gebruikt.
De spermamonsters werden geanalyseerd om het percentage sperma met normale beweeglijkheid en morfologie aan te tonen. Spermakwaliteit daalde met maximaal 2,5% per jaar.
Uit de studie bleek ook dat mannelijke pups van dekreuen met verminderde vruchtbaarheid een toename in de incidentie van cryptorchisme hadden , een aandoening waarbij de teelballen van pups niet correct in het scrotum afdalen.
De verontreinigingen die in dit onderzoek zijn geïdentificeerd, zijn allemaal door de mens gemaakte chemicaliën . De betrokken chemicaliën waren diethylhexylftalaat (DEHP), polychloorbifenyl (PCB) en verschillende polybroomdifenylethers (PBDE). Deze chemicaliën werden in grote hoeveelheden aangetroffen in zowel de testikels van fokmannetjes als in sommige commerciële voeders voor huisdieren.
Van blootstelling via de voeding aan DEHP of PCB is aangetoond dat het de spermakwaliteit bij andere dieren verandert . Sperma van met PCB's behandelde geiten vertoonde een hoger percentage sperma met beschadigd DNA.
Muizen die met DEHP werden behandeld, bleken zowel de reproductieve prestaties als een lager lichaamsgewicht te hebben veranderd.
PBDE's zijn eerder in verband gebracht met een toename van hyperthyreoïdie bij katten . Zie ons artikel over PBDE's in kattenvoer met vissmaak.
Het exacte mechanisme waarmee PCB en DEHP de beweeglijkheid en levensvatbaarheid van sperma veranderen, is nog steeds onzeker. Hun vermogen om bepaalde hormonen na te bootsen wordt gesuggereerd als de belangrijkste route van verstoring.
Dr. Richard Lea, voortplantingsbioloog aan de Universiteit van Nottingham, heeft een genetische oorzaak voor de verminderde spermakwaliteit uitgesloten . Hij suggereert dat 26 jaar een te korte tijdspanne is om zo'n grote achteruitgang in verband te brengen met genetica.
De afname van de kwaliteit van het sperma is waarschijnlijk te wijten aan de aanwezigheid van deze chemicaliën in de teelballen. Het elimineren van de bron van de verontreinigingen kan daarom een afname van de vruchtbaarheid voorkomen.
In de studie wordt het dieet naar voren gebracht als de bron van deze verontreinigingen, hoewel de exacte onderzochte merken van huisdiervoeding niet zijn onthuld.
Hoe deze chemicaliën in het voedsel zijn gekomen, is niet helemaal duidelijk, hoewel er veel theorieën zijn. Bijvoorbeeld het gebruik van DEHA in plastic verpakkingen. Ook dierlijke bijproducten die zijn besmet, b.v. vis.
Uitgelichte afbeelding:Mattias Agar
