In ruil voor alle liefde en plezier die honden hun families geven, hebben ze daarvoor wel verschillende soorten zorg nodig, waarvan vele meerdere keren per dag. Maar wees niet bang - deze zullen snel onderdeel worden van je vertrouwde routine, en hoe beter je wordt in het zorgen voor je hond, hoe meer plezier jullie beiden zullen beleven aan je relatie. In dit artikel behandelen we alle belangrijke aspecten van hondenverzorging, waaronder:
Voordat u uw hond echt kunt leren kennen, moet u hem of haar een naam geven. Ga verder naar het eerste gedeelte voor enkele tips over het dopen van je nieuwe vriend.
Een van de leukste aspecten van hondenbezit is om je hond een speciale naam te geven. Maar als je dat eenmaal hebt gedaan, moet je ook stappen ondernemen om je hond de juiste identificatie te geven, voor het geval hij verdwaald is. Hier zijn uitgebreide details over het benoemen en identificeren van uw hond.
Een van de belangrijkste manieren waarop u met uw hond communiceert, is via haar naam. Wanneer uw hond haar naam hoort, zou ze in de aandacht moeten springen, klaar voor goede tijden - zelfs als het alleen maar etenstijd is. Het kiezen van de juiste naam is een speciaal onderdeel van het hondenbezit, dus denk goed na over uw keuzes. Hier zijn enkele dingen waarmee u rekening moet houden om u op het juiste spoor te krijgen.
Het uiterlijk van uw hond. Spot, Blaze, Tiny of Blackie zijn allemaal beproefde hondennamen. Het voordeel is dat ze beschrijvend zijn, waardoor het gemakkelijker is om uw hond te identificeren als ze verdwaalt. Het nadeel is dat er veel andere honden zijn met die namen. Misschien wilt u creatiever zijn, zodat uw hond zich onderscheidt van de rest. Een lange, langbenige hond met een gestroomde vacht - bijvoorbeeld een windhond - zou Savanna of Tiger kunnen heten, naar de vlakke graslanden van Afrika die mogelijk een dier hebben voortgebracht met dit gestreepte vachtpatroon.
Het erfgoed van uw hond. Het onderzoeken van de rasgeschiedenis is een geweldige manier om de perfecte naam te vinden. Een Schots ras, zoals een West Highland White Terrier, Scottish Terrier of Cairn Terrier, kan Murray of Stuart heten. Safari is een geschikte naam voor een Basenji, het blafloze ras uit Afrika. Toendra is een favoriete naam voor noordelijke rassen zoals Alaskan Malamutes en Samojeden.
Het ras van uw hond. Beagles, Bloodhounds en Basset Hounds zullen hun neus volgen tot aan de uiteinden van de aarde. Sniffer is een goede naam voor een van deze honden, net als Sherlock of Gypsy. Veel terriërs heten Digger, en het is gemakkelijk te begrijpen waarom. Deze honden werden ooit gefokt om achter ongedierte aan te gaan die in ondergrondse holen leefden, vandaar hun neiging om tegenwoordig hun erven uit te graven.
De speciale eigenschappen van uw pup. Waarom heb je je pup gekregen? Als jullie twee samen gaan jagen of vissen, zou je kunnen kiezen voor de naam Pal of Amigo. Border Collies zouden de slimste van alle rassen zijn, dus overweeg om de jouwe een naam te geven die bij haar intellect past:Einstein of Newton bijvoorbeeld.
De geregistreerde naam van uw puppy. Fokkers geven nesten vaak een thema of namen die met dezelfde letter beginnen. Een nest met een countrymuziekthema kan pups hebben met de namen Nashville's Yoakam, Nashville's Dolly, Nashville's Reba en Nashville's Waylon. Geregistreerde namen kunnen de kennelnaam of de namen van de vader en moeder bevatten. Dus misschien heb je Cloverhill's Indian Summer, Craigwood Higgins of Switchbark of Magnolia's Prince of Thieves. Hoewel deze namen op de registratiepapieren van de hond voorkomen, zijn ze duidelijk geen goede keuze om in huis te gebruiken. De fokker of eigenaar geeft de hond een bijnaam of roepnaam. Craigwood Higgins van Switchbark gaat waarschijnlijk door Woody naar zijn vrienden.
Je hobby's en speciale interesses. Als je een sportfan bent, heb je veel geweldige namen om uit te kiezen, of je spel nu golf, tennis, basketbal, voetbal, atletiek of hockey is. Je zou een snelvoetige Greyhound of Whippet Carl, Jesse of FloJo kunnen noemen. Een bokser een naam geven is bijna te gemakkelijk:wat dacht je van Frazier, Ali of Sugar Ray?
Je favoriete boeken, films of televisieprogramma's. Veel honden worden Lassie genoemd ter ere van de Collie van literaire, film- en televisiefaam. Maar u hoeft uw huisdier niet naar een andere hond te vernoemen in een film of tv-programma. Kies de naam van een van je favoriete personages voor je hond.
Nuttige tips. Vermijd namen die rijmen op het woord nee, zoals Mo, Snow of Beau. Je wilt je pup niet in verwarring brengen als je haar traint. Vermijd lange of moeilijke namen. Worcestershire ziet er misschien indrukwekkend uit, maar tegen de tijd dat je het uit je mond krijgt, zal de aandacht van je hond al lang ergens anders heen zijn. Zorg er ten slotte voor dat de naam er een is die je niet schamen om uit te roepen in het bijzijn van de buren.
Laten we nu overgaan tot de dagelijkse klusjes die te maken hebben met hondenverzorging. We zullen uitleggen hoe u ze nuttig en plezierig kunt maken voor u en uw huisdier. Het staat in het volgende gedeelte.
Je hebt maanden nagedacht over het nemen van een hond. Je hebt het onderzoek gedaan en de hond gevonden die precies bij je past. Nu is de dag eindelijk aangebroken dat je de hond van je dromen mee naar huis kunt nemen, maar misschien ben je nog niet helemaal klaar. Voordat u uw hond of puppy mee naar huis neemt, moet u ervoor zorgen dat u de volgende benodigdheden bij de hand heeft:
Kraag en label. Bestel een label met uw naam en telefoonnummer gegraveerd enkele weken voordat u uw puppy mee naar huis neemt. Bevestig het aan een hondenhalsband met verstelbare gesp en plaats de halsband en tag om uw puppy voordat u de fokker of het asiel verlaat. Als een puppy groeit, moet u de halsband regelmatig controleren om er zeker van te zijn dat deze niet te strak zit. U moet twee vingers tussen de halsband en de nek van de puppy kunnen steken. Halsbanden kunnen worden gemaakt van leer of nylon, die beide duurzaam zijn. Puppy's houden echter van kauwen en leer heeft een aantrekkelijke geur en textuur. Als leer jouw keuze is, wacht dan tot je puppy de tandjes doorkomt.
Als je een puppy hebt of je hond aan het trainen bent, heb je een trainingshalsband nodig (ook bekend als een choke-halsband). Deze halsbanden zijn trainingsapparaten om uw hond te leren niet te trekken als u hem laat lopen. Dit soort halsbanden mag alleen worden gebruikt voor het trainen van uw hond; ze zijn geen vervanging voor een gewone halsband. Laat ook nooit een halsband achter bij een hond die in zijn bench zit, tenzij je daar bent om toezicht te houden - het kan blijven haken en dodelijke verstikking veroorzaken. Laat om dezelfde reden nooit een halsband - van nylon of metaal - achter bij een hond zonder toezicht.
Vervoerder. We kennen allemaal het klassieke beeld van een hond die rijdt met zijn hoofd uit het autoraam, oren wapperend in de wind en hangende tong; maar een rijdende auto is niet de plaats voor een hond van welke leeftijd dan ook om vrij rond te lopen. Je hebt een bench (draagbare kennel) nodig om je hond veilig op te sluiten tijdens de rit naar zijn nieuwe huis en voor toekomstige bezoeken aan de dierenarts en trimmer.
Kies een stevige reismand om uw hond comfortabel vast te houden en veilig te houden in geval van een ongeluk. Kunststof luchtvaartmaatschappijen zijn lichtgewicht, gaan lang mee en zijn gemakkelijk schoon te maken. Ze zijn geschikt voor vliegreizen als uw hond een wereldreis gaat leiden, en ze kunnen in een auto worden vastgezet door de veiligheidsgordel door het handvat te halen. Draadkratten zijn goed geventileerd en kunnen plat worden opgevouwen als ze niet worden gebruikt. Ze kunnen worden afgedekt om privacy of bescherming tegen de elementen te bieden. Soft-sided dragers zijn comfortabel en gemakkelijk te vervoeren. De boven- en eindsluitingen met ritssluiting maken het gemakkelijk om de hond in en uit de reismand te plaatsen en is duurzaam en gemakkelijk schoon te maken. Bij de meeste luchtvaartmaatschappijen zijn modellen met zachte zijkanten acceptabele dragers voor honden die in de cabine reizen, maar ze kunnen niet in de bagageruimte worden gebruikt. Welke stijl u ook kiest, zorg ervoor dat de vergrendelingen stevig zijn en de randen glad zijn, en zorg ervoor dat alle schroeven, moeren en vergrendelingen stevig en correct zijn vastgemaakt. Bezuinig niet op kwaliteit om een paar dollar te besparen -- het is niet de moeite waard om het leven en de veiligheid van uw hond op het spel te zetten.
Lijn. Leren lopen aan de lijn van een hond is een van de eerste lessen in hondenetiquette. Koop een lichtgewicht, goed geconstrueerde riem. Leren riemen zijn mooi en duurzaam, maar huidoliën kunnen ze bevlekken en puppy's vinden het heerlijk om erop te kauwen. Nylon lijnen zijn lichtgewicht, kleurrijk en sterk. Riemen gemaakt van ketting zijn praktisch onverwoestbaar, maar ze zijn zwaarder dan nylon of leer en kunnen luidruchtig zijn. Een oprolbare lijn geeft uw puppy de illusie van vrijheid, maar u kunt hem indien nodig binnenhalen.
Eten. Een gezonde hond heeft de juiste brandstof nodig. De voedingsbehoeften van een hond veranderen gedurende zijn leven - een puppy heeft een andere balans van voedingsstoffen nodig dan een volwassen of oudere hond - dus praat met uw dierenarts, fokker of opvangcentrum voor aanbevelingen voor het juiste voer voor uw hond of puppy. Zorg ervoor dat u een voedingsmiddel kiest dat als compleet en uitgebalanceerd is geëtiketteerd. Idealiter vermeldt het etiket dat de fabrikant voedingsproeven heeft gebruikt om de voedingswaarde van het voedsel te onderbouwen.
Voordat u met uw hond naar huis gaat, moet u weten wanneer hij voor het laatst heeft gegeten, hoe vaak hij heeft gekregen en wat hij gewend is te eten. Als u van plan bent ander voer te gebruiken, voer het dan geleidelijk aan, over een periode van twee tot drie weken, door het nieuwe voer met het oude voer te mengen. Een abrupte verandering in het dieet kan diarree of braken veroorzaken.
Geschotels. Voedsel- en waterschalen zijn er in verschillende materialen. Elk heeft voor- en nadelen. Metalen schalen zijn praktisch, gaan jaren mee en zijn gemakkelijk schoon te maken; maar als je ingeblikt voedsel gebruikt dat gekoeld moet worden, kunnen ze niet worden gebruikt om een maaltijd voor je pup in de magnetron op te warmen. Ze zijn ook vrij licht van gewicht, waardoor de kans op morsen groter is. Keramische schalen zijn decoratief, kunnen worden gepersonaliseerd en zijn over het algemeen zowel vaatwasmachine- als magnetronbestendig. Ze zijn zwaar, waardoor ze minder morsen en kantelen, maar ze zijn ook breekbaar. Sommige keramische gerechten die buiten de Verenigde Staten zijn gemaakt, bevatten grote hoeveelheden lood en mogen niet door mensen of dieren worden gebruikt. Plastic schalen zijn lichtgewicht, kleurrijk, goedkoop en gemakkelijk schoon te maken en zijn ook vaatwasmachine- en magnetronbestendig. Voedselgeuren kunnen zich echter aan plastic hechten en sommige honden kauwen er graag op.
Verzorgingsartikelen. De basisartikelen die je nodig hebt, zijn een vlooienkam, een draadborstel, een speldenborstel of een rubberen verzorgingshandschoen (afhankelijk van het type vacht van je hond) en een nageltrimmer. Een hondentandenborstel en tandpasta of schoonmaakmiddel voor honden zijn ook verstandige toevoegingen.
EHBO-doos. Je kunt een kant-en-klaar pakket kopen of zelf een set samenstellen. Een complete EHBO-kit moet een rectale thermometer, gaasverband, schaar, verbandtape, pincet, antibiotische zalf, een naaldloze injectiespuit voor vloeibare medicatie, wattenstaafjes en wattenbolletjes, waterstofperoxide of siroop van ipecac om braken op te wekken, en geactiveerd houtskooltabletten om vergiften te absorberen. Andere handige items zijn een deken en handdoek, een coldpack of een plastic zak om als ijspak te gebruiken en rubberen handschoenen. Het is ook een goed idee om het telefoonnummer van uw dierenarts, het telefoonnummer van het noodhospitaal voor dieren en een EHBO-handboek in de kit op te nemen.
Speelgoed. Als je geen hondenspeelgoed geeft om je hond te helpen zijn grenzeloze energie te verbranden, zal hij er zelf een vinden - zoals je schoenen, je tennisracket of zelfs je draagbare radio. Om zijn energie in de juiste richting te kanaliseren, moet u speelgoed geven om niet alleen het lichaam van uw pup te oefenen, maar ook zijn hersenen. Een stevig kauwspeeltje gemaakt van hard rubber zal de drang om te kauwen bevredigen en de pijnlijke mond van een puppy kalmeren als er nieuwe tanden komen. worden losgemaakt en ingeslikt. Een zachte knuffel is het speelgoed bij uitstek voor veel honden. Sommigen krullen ermee op; anderen schudden het en gooien het in de lucht. Kies altijd een goed gemaakte knuffel, zonder knoopogen, bellen, linten of andere hulpstukken die gemakkelijk kunnen worden gekauwd en ingeslikt. Geef uw hond tot slot nooit iets als speelgoed dat lijkt op iets dat u wilt dat hij met rust laat - bijvoorbeeld een oude schoen. Het is bijna onmogelijk voor hem om het onderscheid te maken tussen de schoen waarop je wilt dat hij kauwt en de kast vol schoenen die je niet doet.
Bed. Uw puppy zal genieten van een zachte plek om in te kruipen en een dutje te doen na het spelen. Van kussens tot op maat gemaakte banken, van paisley tot plaid, er is een oneindige verscheidenheid aan bedden die niet alleen bij elke hond passen, maar ook bij elk interieur. Kies een goed geconstrueerd, machinewasbaar bed. Een rieten bed is klassiek, maar vergeet niet dat een puppy een kauwer is en dit soort bed gemakkelijk kan vernietigen.
Laten we nu eens kijken naar het belangrijkste element van hondenverzorging:voeding. Het wordt uitgebreid behandeld in het volgende gedeelte.
Overal waar mensen wonen, vind je honden. Onze soort heeft zijn weg gevonden naar bijna alle hoeken en gaten in de wereld, en we hebben honden gefokt om met ons mee te gaan. Een van de belangrijkste redenen waarom honden zo opmerkelijk flexibel zijn, is hun vermogen om te overleven op een verscheidenheid aan voedsel. Terwijl katten voedingsstoffen nodig hebben die alleen te vinden zijn in een op vlees gebaseerd dieet, kan het spijsverteringsstelsel van een hond de voedingsstoffen uit zo ongeveer alles halen wat eetbaar is. Daarom hebben honden niet zoveel eiwitten in hun voeding nodig als katten. Toch zijn honden van nature vleeseters, dus vleeseiwitten vormen nog steeds een belangrijk onderdeel van het dieet van een hond. Een uitgebalanceerd dieet is een verhaal in zes delen:eiwitten, koolhydraten, vetten, vitamines, mineralen en water.
Vers, schoon water is belangrijker voor uw hond dan welke andere voedingsstof dan ook. Ongeveer 70 procent van het lichaam van een hond bestaat uit water, wat van vitaal belang is voor de celfunctie en weefselsmering. Honden kunnen vele dagen zonder voedsel, maar een gebrek aan water zal ze snel doden. Als het buiten warm is, of als uw hond ziek is, vooral als hij moet overgeven of diarree heeft, is water nog belangrijker.
Als u water uit flessen of gefilterd water drinkt vanwege de kwaliteit van het kraanwater in uw omgeving, wilt u misschien de gezondheid van uw hond beschermen door hem ook flessenwater te geven of te investeren in een waterfilter van goede kwaliteit voor uw kraan.
Als u met uw hond op reis gaat, ga dan niet van huis zonder flessen water of een liter of twee van het water dat uw hond gewend is te drinken. Een verandering in drinkwater kan maagklachten veroorzaken. Meng het normale water van uw hond een paar dagen met het nieuwe water totdat zijn spijsverteringsstelsel zich aanpast.
Als uw hond plotseling veel meer water drinkt dan normaal - en vaker moet plassen - kan dit een waarschuwing zijn voor verschillende ernstige gezondheidsproblemen, waaronder diabetes en nierziekte. Breng uw hond meteen naar de dierenarts voor een controle.
Je hebt altijd vermoed dat honden beter eten dan mensen, en het kan heel goed waar zijn. Fabrikanten van voer voor huisdieren besteden miljoenen dollars aan het onderzoeken van de voedingsbehoeften van honden en het bereiden van smakelijk voedsel dat honden leuk vinden (en mensen zullen kopen). Het kiezen van een hondenvoer dat complete en uitgebalanceerde voeding biedt, is de eerste stap op weg naar een goede gezondheid van uw hond, maar er zijn ook vier andere factoren waarmee u rekening moet houden:smaak, verteerbaarheid, caloriegehalte en prijs.
Welk voedsel je ook koopt, het moet het label 'compleet en uitgebalanceerd' hebben. Dit betekent dat het voer precies de juiste hoeveelheid voedingsstoffen bevat die een hond nodig heeft om hard te spelen en hard te werken. Maar hoe weet u dat een voer echt goed is voor uw hond om te eten? Welnu, net als elke andere industrie hebben producenten van dierenvoeding regels en voorschriften die ze moeten volgen. De Association of American Feed Control Officials vertelt producenten van diervoeding het type en de hoeveelheid voedingsstoffen die in hun voedsel moeten zitten. De fabrikanten moeten bewijzen dat hun voedsel aan deze normen voldoet door voerproeven of chemische analyses van hun voedsel uit te voeren. Voerproeven zijn de beste manier om te bepalen of een dieet echt voldoet aan de voedingsbehoeften van een hond. Zoek naar de woorden 'voedingstests', 'AAFCO-voedingstestprotocollen' of 'AAFCO-voedingsonderzoeken' om er zeker van te zijn dat het voer is getest met voedingsproeven.
Bedrijven die voerproeven uitvoeren, moeten certificeren dat ze de AAFCO-richtlijnen hebben gevolgd en dat hun voedingsclaims worden ondersteund door testresultaten.
Smaaktest. Of je hond het voer lekker vindt, is natuurlijk ook belangrijk. Je zou het beste voer op de markt kunnen kopen, maar als je hond het niet wil eten, dan is de voedingswaarde ervan geen berg bonen waard. Maar alleen omdat een voer goed smaakt, wil nog niet zeggen dat het goed is voor uw hond. (Denk aan het voedsel dat u graag eet en dat niet goed voor u is.) Lees de etiketten zorgvuldig om ervoor te zorgen dat het voedsel dat uw hond lekker vindt, ook goed voor hem is.
Pas op, maag. Verteerbaarheid betekent de hoeveelheid voedingsstoffen in een voer dat daadwerkelijk door het lichaam van uw hond kan worden gebruikt. Een voedsel met een slechte verteerbaarheid veroorzaakt vaak overmatig gas, losse of dikke ontlasting en diarree. Aan de andere kant levert een goed verteerbare voeding hetzelfde gehalte aan voedingsstoffen in een kleinere hoeveelheid voedsel. Dit betekent minder afval, wat resulteert in kleinere, stevigere ontlasting.
Om de verteerbaarheid te bepalen, onderzoekt u het etiket op hoogwaardige eiwitbronnen zoals vlees of gevogelte, kaas en eieren. Etiketten bevatten geen informatie over de verteerbaarheid, maar u kunt het bedrijf schrijven of bellen voor zijn cijfers. Zoek naar voedingsmiddelen met een verteerbaarheid van ten minste 75 tot 80 procent droge stof.
Korieën tellen. Opgroeiende puppy's hebben voedsel nodig dat boordevol calorieën en voedingsstoffen zit, maar als ze eenmaal volwassen zijn, zal hetzelfde dieet ervoor zorgen dat ze te zwaar worden. Lees de etiketten zorgvuldig om te zien of een voer bedoeld is voor puppy's, volwassen honden of volwassen honden. Sommige labels tonen het percentage calorieën dat wordt geleverd door koolhydraten, vetten en eiwitten.
Geld boven materie. Er is meestal een directe relatie tussen de prijs van een voedingsmiddel en de kwaliteit van de ingrediënten. Zoals het spreekwoord zegt, je krijgt waar je voor betaalt. Hoewel premium voer misschien een hoog prijskaartje heeft, betekent de hoge voedingswaarde die het biedt dat u uw hond minder kunt voeren om aan zijn voedingsbehoeften te voldoen. U kunt zelfs ontdekken dat de kosten per portie vergelijkbaar zijn met generieke voedingsmiddelen. De goede voedingsondersteuning die dit soort voedsel biedt, betekent dat uw veterinaire rekeningen waarschijnlijk ook lager zullen zijn, wat een extra besparing oplevert.
Er is een oud gezegde onder plattelandsmensen:het meest waardevolle bezit van een man is zijn reputatie (nou ja, dat en een goede jachthond). Hetzelfde geldt voor elk bedrijf, en in het bijzonder voor een bedrijf dat voedsel voor huisdieren maakt. De reputatie van de fabrikant is dus iets anders waarmee u rekening moet houden in de kosten van voedsel. Een bedrijf dat om zijn klanten geeft - honden en mensen - toont zijn bezorgdheid door consequent een product van hoge kwaliteit te produceren, zijn adres en telefoonnummer in gemakkelijk leesbare letters te verstrekken en snel en open te reageren op vragen over zijn voedsel . Het is gemakkelijk in te zien hoe een beetje extra uitgeven voor voedsel van hoge kwaliteit op de lange termijn lonend kan zijn.
Het etiket lezen
Heb je ooit geprobeerd de ingrediënten op een pakket hondenvoer hardop te lezen? Sommige dingen zijn bekend genoeg, maar uiteindelijk kom je een aantal tongbrekende wetenschappelijke woorden van 17 letters tegen die alleen een onderzoekschemicus begrijpt. Een goede hondenbezitter wil weten wat er in het voer van zijn hond zit, maar het ontcijferen van die etiketten kan behoorlijk frustrerend zijn.
Volgens de wet moeten fabrikanten een levensmiddel voorzien van een naam, een ingrediëntenlijst, een gegarandeerde analyse van de percentages ruw eiwit, ruw vet, ruwe celstof en vocht van het voedsel en de voedingsgeschiktheid van het voedsel. Hier is een korte handleiding om te begrijpen wat er op een etiket staat.
Ingeblikt hondenvoer lijkt meer op iets dat we zouden eten dan die brokken droge brokjes. Ingeblikt hondenvoer lijkt meer op gehakt vlees of runderstoofpot, en honden eten het zeker graag. Maar is blikvoer beter voor honden dan droogvoer? Niet noodzakelijk.
Studies tonen aan dat zowel ingeblikt voedsel als droog voedsel qua voedingswaarde compleet kan zijn. Elk heeft echter zijn eigen voor- en nadelen. Zolang het voer voldoet aan de voedingsbehoeften van uw hond, weegt u de voordelen en mogelijke problemen af tegen de leeftijd en gezondheid van uw hond, uw budget en de voorkeuren van uw hond.
Droog voedsel helpt de vorming van tandsteen en tandplak te voorkomen. Droog hondenvoer kan de hele dag worden weggelaten zonder te bederven, en het bevat over het algemeen minder vet en meer koolhydraten dan ingeblikt voer. Als uw hond de neiging heeft om gemakkelijk aan te komen, is droogvoer wellicht de beste keuze voor hem.
Aan de andere kant kunt u zich zorgen maken dat uw hond zich zal vervelen met een dieet dat uitsluitend uit droogvoer bestaat. Ingeblikt voedsel is lekker en de meeste honden zijn er dol op. Als je regelmatig de tanden van je hond poetst om tandplak en tandsteen te verwijderen, kan een dieet van blikvoer prima zijn. Natuurlijk kunt u ook droogvoer en blikvoer mengen, zodat uw hond het beste van twee werelden heeft.
Elke hondenbezitter die je vertelt dat hij zijn hond nooit een stuk hotdog heeft gegeven of hem de overgebleven roereieren heeft gegeven, trekt aan je been. Er is niets mis mee om uw hond af en toe een klein beetje mensenvoer te geven - zolang het maar af en toe is. Als normale voeding is het helemaal niet gezond. Als u daarentegen echt van koken houdt en het voer voor uw hond thuis wilt bereiden, vindt u hier een smakelijk recept dat aan al zijn voedingsbehoeften voldoet.
Let op: Raadpleeg uw dierenarts voordat u uw hond zelfgemaakte maaltijden geeft. Dit is een basisdieet voor honden zonder bekende voedselallergieën. Pas de portie aan op basis van de eetlust, het activiteitenniveau, de energiebehoefte van uw hond en de gewichtstoename of -verlies. Schakel uw hond geleidelijk over op dit dieet om maagklachten te voorkomen.
Meng de volgende ingrediënten in een grote kom:
11/2 pond gemalen vlees (kip, kalkoen, lam) bruin en uitgelekt van het meeste vet
1 middelgrote aardappel, gepureerd en gekookt
2 kopjes gekookte volkoren bruine rijst
1/2 kop gekookte havermout
1/2 kop gekookte gerst, gepureerd
1/2 kop geraspte rauwe wortelen
1/2 kop fijngehakte rauwe groene groenten (broccoli, spinazie, sperziebonen)
2 eetlepels olijfolie
2 eetlepels gehakte knoflook
Bewaar het zelfgemaakte hondenvoer in de koelkast in een goed afgesloten kom, of verdeel het in dagelijkse porties en bewaar het in de vriezer, ontdooid een dag of twee per keer. Je kunt het hondenvoer maximaal zeven dagen in de koelkast bewaren.
Voeg het volgende toe bij het serveren:
(Overgenomen met toestemming van The Consumer's Guide to Dog Food door Liz Palika.)
Honden houden van yoghurt en het is ook goed voor hen. Als uw hond een antibioticum heeft moeten nemen, zal het geven van gewone yoghurt zonder smaak zijn spijsverteringsstelsel opnieuw bevolken met een gezonde bacteriële flora. (Zorg ervoor dat de yoghurt een actieve cultuur bevat.) Het toevoegen van een kleine hoeveelheid yoghurt aan het voer van een hond met gas kan ook zijn angst verminderen.
Je zou denken dat dingen als rauw vlees en eieren "natuurlijker" zouden zijn voor het dieet van een hond. Zijn neven, de wolven en coyote, eten hun voedsel immers rauw. Maar domesticatie heeft het spijsverteringsstelsel van onze honden een beetje gevoeliger gemaakt. Rauw vlees, gevogelte en eieren kunnen bacteriën bevatten - zoals salmonella - die uw hond erg ziek kunnen maken, dus het is het beste om dit voedsel altijd gekookt te serveren. Bovendien interfereren rauwe eiwitten met de opname van biotine, een van de B-vitamines. Om onbedoelde ziekte door rauw voedsel te voorkomen, moet u het afval goed sluiten, uw hond geen hapjes geven van rauw vlees of gevogelte dat u aan het bereiden bent, en vergeet die fijne oude traditie van het mengen van een rauw ei in het hondenvoer om helpen zijn vacht een gezonde glans te geven. Als u aan de kust van de Pacific Northwest woont, laat uw hond dan geen vissen eten die hij aan de kust vindt. Een parasiet die veel voorkomt bij zalm kan een mogelijk dodelijke ziekte veroorzaken.
Tekenen van salmonella of andere bacteriële vergiftiging bij honden zijn vrijwel hetzelfde als bij mensen:verlies van eetlust, gewichtsverlies, gebrek aan energie, koorts, braken en diarree. Als uw hond een van deze symptomen heeft, breng hem dan onmiddellijk naar de dierenarts. Salmonella kan van honden op mensen worden overgedragen, dus als uw hond besmet is, was dan zorgvuldig uw handen nadat u hem of iets dat hij gebruikt, zoals voerbakjes of speelgoed, heeft aangeraakt.
Nu wordt het een beetje lastig -- maar daarom zijn we hier. In het volgende gedeelte bespreken we de juiste manier om uw puppy zindelijk te maken.
Puppy's en baby's hebben veel gemeen:ze hebben allebei 24 uur per dag zorg nodig, ze moeten allebei worden opgehaald en ze doen het allebei beter volgens een vast schema. Het voordeel dat een puppy heeft ten opzichte van een baby, is dat zindelijkheidstraining veel minder tijd kost, tenminste als je het goed doet.
Chow-time. Een belangrijk onderdeel van de zindelijkheidstraining van een puppy (of volwassen hond, wat dat betreft) is haar voedingsschema. Omdat zindelijkheidstraining draait om het beheersen van wat er uit je hond komt, is het logisch om te beginnen met het regelen van wat er in je hond gaat en wanneer. Dit is vooral belangrijk in deze dagen van werkende huishoudens.
Wanneer u uw hond voor het eerst mee naar huis neemt, kan ze zo jong zijn als zeven tot tien weken oud. Een puppy groeit snel - zelfs een middelgrote hond zal in zes tot acht maanden van twee pond pup tot twintig pond volwassen worden - en moet drie maaltijden per dag eten om zoveel meer hond te bouwen. Het is dan ook niet verrassend dat haar dieet twee keer zoveel energie moet leveren als dat van een volwassen hond. This means puppies should only be fed a high-quality food specially formulated for growing dogs and should get it as part of a consistent feeding and exercise schedule that fits the needs of the dog and your household.
It's not a good idea to free feed your dog, leaving food out all the time. Not only does this make housetraining nearly impossible, it can also make your dog fat. A chubby puppy may look cute, but she'll be more prone to skeletal problems as she grows, especially if she's one of the larger breeds. So ask your breeder or veterinarian how much food your pup should get per day and divide that amount into three daily servings. For instance, if your Chihuahua puppy needs one cup of food daily, give her three one-third cup meals.
Toilet training. Here's a model housetraining schedule for a new puppy, which also applies just as well to an older dog.
Break the habit. Once you start shaping your dog's toilet habits, you'll need to focus on another important aspect of housetraining:teaching your pooch to respect your belongings. Once again, you want to create an environment that makes success easy and failure difficult.
First, use common sense:Put away anything you don't want the dog to chew on. Never give her your clothes or shoes to play with, unless you want your entire wardrobe to be fair game. Your dog can't distinguish between what's okay to use and what's off-limits.
Rotate her toys so she doesn't get bored with them. Put breakables where they can't get tumbled by accidental bumps or swept to the floor by the wagging tail of a rambunctious pooch. Always crate a puppy or confine her to a puppy-proof area like the kitchen or laundry room when you're not there to supervise.
Correct unwanted behaviors quickly, fairly, and briefly. Always positively reinforce appropriate behavior with praise and petting. In general, you should respond to unwanted behavior in one of three ways:ignore it, interrupt it, or redirect it.
Ignoring your dog is a social snub and lets her know the behavior isn't acceptable in polite circles. Give your dog the cold-shoulder treatment as part of an immediate correction for an unwanted behavior, but only keep it up for 10 to 15 minutes. (Any longer than that and your dog will have forgotten what happened.)
Interrupting the behavior helps break the habit and encourages the dog to try another strategy. Interruption works best when it comes unexpectedly; otherwise it can be programmed in as part of the cycle of unwanted behavior. For example, if your dog barks at the mail carrier every day at 2:00 p.m. and your response is to go and get the shaker can, after a few days your dog will expect you to do it and just keep barking. The idea is to set up interruptions so the dog doesn't know it's coming. That way, the correction gets associated with the behavior and not with you.
Redirection is a more advanced technique and should be used once your dog has learned a basic vocabulary of commands such as sit, down, off, wait, leave it, and out. Once your pooch has these commands nailed down, you can use them to stop unwanted behavior in its tracks. So when your pup starts to jump up, you can tell her, "Sit!" or "Off!" in plaats van. When she's eyeing your shoe as a chew toy, you can tell her to leave it (or if the shoe is already in her mouth, "Out!"). The wonderful thing about redirection -- and an obedience-trained dog -- is punishment is almost never necessary. You give the redirecting command, the dog responds, and you praise her. It's a win-win situation:The unwanted behavior stops, and Fido gets to be a good dog!
Now we'll move to a part of dog care that makes life more pleasant for everyone:grooming and bathing. They're covered in the next section.
Even if you're too young to remember product slogans like, "Look Sharp, Feel Sharp, Be Sharp," you probably know good personal hygiene keeps you happier and healthier. Heck, if you've ever gone on a weekend camping trip, you'll understand. As nice as it is to get away from it all, there's something even nicer about getting back to a hot shower and shampoo. Well, the same goes for your dog:Clean, well-groomed fur, trimmed nails, clear eyes, and clean teeth keep her feeling more comfortable and looking and -- let's face it -- smelling better. To keep your dog at her best, you'll need to know some basic grooming skills -- and when it's time to see a professional groomer.
Without regular brushing and combing, your dog's hair can develop mats. Matted hair pulls and inflames your dog's sensitive skin and can be even more painful to remove. Even dogs with short, flat coats need regular grooming to distribute skin oils and remove dead hair. With this in mind, every dog owner needs to have some basic grooming tools on hand.
A fine-toothed metal flea comb will last your dog's lifetime. Also use the flea comb to remove loose dead hair. If your dog's coat is heavily tangled, don't use a comb on it; you'll just end up hurting her.
Regular brushing keeps skin healthy by stimulating blood flow and distributing natural oils. If your dog has a short coat, a weekly brushing will usually do. But a breed with a thick, long, or shaggy coat, such as an Afghan or Old English Sheepdog, may require daily care. A wire slicker brush helps prevent mats from forming, and a curry brush or rubber grooming mitt removes loose hair quickly and easily. For best results, be sure you brush all the way down to the skin.
Use a natural bristle brush on shorthaired dogs. This type of brush can also be used on dogs such as Huskies and Collies who have "double coats" -- a soft undercoat and weather-resistant outercoat. A steel pin brush is best for dogs with long coats, such as Maltese, Shih Tzus, and Yorkshire Terriers. Some dogs -- Poodles, Bichons Frises, Kerry Blue Terriers -- have curly or wavy coats requiring the use of a fine curved-wire slicker brush. For dogs with straight, flat, silky, feathered coats -- like Setters or Spaniels -- the pin brush or wire slicker brush is a good choice. Ask the breeder if your dog's coat requires a special type of comb or brush, especially if you plan to show the dog.
Before you begin brushing, mist your dog's coat with a spray-on conditioner. This helps the brush move smoothly through the fur, and cuts down on static electricity and broken hair.
To remove mats, work some baby oil or liquid tangle remover into each one. After several minutes, try to loosen and separate the mats, using your fingers or the end tooth of a comb. Carefully brush out the loosened sections, going slowly so you don't hurt your dog. In severe cases, the entire coat may need to be clipped.
You may notice your dog's skin and hair are drier than usual in the wintertime, and her coat is crackling with static electricity every time you pet or brush her. Everyone in the house will feel better if you run a humidifier during heating season. After bathing, treat your pooch's skin with a conditioner made especially for dogs. A light coating of petroleum jelly can also help soothe dry or cracked footpads.
Don't overlook routine dog foot care. Because your dog spends so much time on her feet -- without the protection of shoes -- she's prone to punctures or wounds from glass and other sharp objects, as well as scrapes and abrasions from cement and gravel walkways. Examine your dog's feet on a regular basis to make sure she hasn't picked up any foxtails or goathead stickers. If grass seeds become embedded in the paw, remove them with tweezers. Clean small cuts, and apply antibiotic ointment or cream. Seek veterinary treatment for more severe cuts.
Small cuts or mild skin disease may cause infections in the sweat glands in your dog's feet, resulting in swelling or abscesses between the toes -- a problem especially common in Bull Terriers, Dobermans, and Pekingese. Soaking the afflicted foot in warm salt water often will relieve the pain. A more severe or persistent infection calls for veterinary care, antibiotics, and other follow-up treatment.
If your dog steps in something gooey, soften it up by rubbing the foot with margarine, peanut butter, or shortening; then work it off. Apply ice to chewing gum to make it brittle and easier to remove. You can also try soaking the foot in a mixture of warm salt water and olive or mineral oil.
For dogs who live in regions with ice and snow in the winter, road salt and sidewalk ice-melt products can irritate the footpads. Washing and drying Muffy's feet after being outside helps reduce this painful condition, and it prevents her from swallowing the salt when she licks her sore pads. Booties are another option, although some owners -- and some dogs -- find them undignified. Dogs who spend time out in the ice and snow can also form ice balls between their toes. These can be prevented by using a silicon spray on the dog's feet before she heads outdoors.
Trimming a dog's nails takes equal measures of practice and perseverance. Keeping your pup's nails properly clipped means less wear and tear on your carpet and floors and less chance of a painful snagged, broken, or ingrown nail. The sooner you start getting your dog used to having her nails clipped, the easier it will be in the long run (especially if you get your dog as a puppy). Use nail trimmers made especially for a dog's nails. For best results, wait until your pooch is relaxed or sleepy. Clip just where the nail curves, beyond the point of the sensitive, pink area referred to as the quick. It's easy to avoid the quick if your dog's nails are clear, but dogs with dark nails require more precision. If you clip too much of the nail and hit the quick, use a styptic stick or styptic powder to stop the bleeding. Also, dipping the bleeding nail into a small amount of cornstarch will help stop the bleeding. Or keep a bar of soap handy when you're trimming your dog's nails. If you nick the quick, just rub the nail along the bar of soap to stop the bleeding. A dampened tea bag is also good for this purpose. Trim your dog's nails about every two weeks, or as necessary. Nails need to be trimmed if they touch the floor when the dog is standing on a hard surface or if they make clicking sounds when she walks.
Although dogs don't usually get cavities, they are prone to gum disease caused by tartar buildup. Tartar is a by-product of plaque, which is a soft, gummy residue left on teeth after eating. When plaque hardens, it forms tartar (or calculus), which in turn can cause the gums to get red, inflamed, and sore. This condition is called gingivitis. Gum disease is one of the most common problems veterinarians see in dogs. Besides causing bad breath, if periodontal disease gets bad enough, it can interfere with a dog's ability to chew and even effect internal organs, causing bacterial infections in the kidneys and heart.
Good dental hygiene can't start too young. If you begin tooth care in puppyhood, you can greatly reduce the chance of your dog developing periodontal disease. To brush a dog's teeth, use a small, soft toothbrush or finger brush with toothpaste or tooth-cleaning solution formulated for pets. (Human toothpaste foams too much, and the additives can upset your dog's stomach.) You can also wrap gauze around your finger and gently scrub the teeth with doggie toothpaste. To make toothpaste for your dog at home, mix baking soda (sodium bicarbonate) with a little salt and water. Apply it with a toothbrush or with gauze wrapped around your finger. Don't use this recipe if your dog is on a sodium-restricted diet.
Ideally, you should brush your dog's teeth every day, but even a weekly brushing will help. Tartar buildup has to be removed by your veterinarian, with the dog under anesthesia, so the extra effort of regular brushing will save you and your dog much more effort and expense later on.
Your dog's ears are delicate, sensitive, finely tuned instruments allowing her to pick up sounds far out of the range of human hearing. Considering how picky people get about their stereo equipment, you'd think everyone would understand how very important it is to take good care of a dog's high-quality "sound system." Infections or foreign bodies can seriously damage these marvelous creations, but just taking a few minutes each week to examine and clean your dog's ears will help keep them safe and sound.
The outer ear (also called the earflap or pinna) is most vulnerable to injury and infection since it's constantly exposed to foreign objects and dirt. Keeping the outer ear clean is the first line of defense against ear problems. Begin by examining your dog's ears daily. Healthy ears are light pink inside, with no apparent bad smell or discharge. Next, check for foreign objects. If your dog spends a lot of time outside, especially in tall grasses or wooded areas, she can get foxtails or ticks in her ears. Remove foreign bodies carefully with your fingers, then clean the ear with mineral oil. (Never use soap and water to clean a dog's ears; soapy water can cause an ear infection.) If a foreign body is deeply embedded in the ear or you're not confident about taking it out, have your veterinarian remove it. The old folk method of removing ticks -- burning them with a blown-out match -- is not really very effective. The best way to remove ticks is to grasp one firmly at skin level with tweezers and pull it straight out with a gentle, steady pressure.
Give your dog's ears a complete cleaning weekly or monthly, as needed. (Floppy ears usually need more attention than pricked ears.) Moisten a cotton ball or cloth with mineral oil, olive oil, or witch hazel, and gently wipe the inside of the ears. Don't use a cotton swab; it's easy to accidentally damage the delicate mechanisms of the inner ear. Certain breeds, such as Terriers and Poodles, have hair growing inside the ear that must be plucked to prevent wax and dirt from collecting. Ask a groomer or breeder to show you how to pluck the hair.
Always be on the lookout for the early warning signs of an ear infection, which is a not-so-uncommon problem for dogs. If your dog constantly shakes her head, has sore or red ears, or if the ears smell bad or have a discharge, take her to the veterinarian. Most infections of this type are caused by lack of air circulation and occur most commonly in breeds with floppy or furry ears. The moist, warm, dark environment is the perfect place for bacteria and yeast to flourish. By catching the early signs, you'll be getting your dog's developing ear infection under control sooner, preventing more serious complications that can lead to hearing loss.
Some areas of the country have regular problems with biting flies. A dog's ears are the perfect target for these annoying little critters, and repeated bites can result in fly-bite dermatitis, which leaves the ears scabbed and prone to bleeding. To help keep your pooch itch-free, apply a pet-safe (not a human strength) insect repellent to your dog's ears before she goes outside.
If your dog shakes her head and paws at her ears frequently but has no other signs of an infection, she could be bugged by ear mites. These tiny, spiderlike creatures invade the ear canal and feed on skin debris. A telltale sign of ear mites is dark debris that looks a lot like coffee grounds. Ear mites are most common in puppies and young dogs, since they're easily spread and pups spend a lot of time on top of each other while playing and sleeping. If you've got other dogs or cats in your home and one of them turns up with ear mites, it's best to treat them all. Most of the safest and more effective remedies are available only through your veterinarian, so don't wait to make the call.
Of course, good old commonsense prevention is the most important thing you can do for your dog's good ear health. Keep the ears clean, dry, and free from foreign objects and substances. Put cotton balls in your dog's ears at bathtime (if she'll stand for it) to keep water out of the ear canal, and dry the ears thoroughly when the bath is over. Most dogs love swimming, so be sure Muffy's ears are clean and dry after taking a dip. When it comes to ear care, an ounce of prevention is truly worth a pound of cure.
Eyes
Like the ears, your dog's "windows to the world" are sensitive organs. Check your dog's eyes daily, and wipe away dried matter from the corners of the eyes using a moistened cotton ball. Examine the eyes for redness, tearing, or discharge. Eye problems that don't clear up within 24 hours should be treated by a veterinarian. Among the eye problems affecting dogs are excessive tearing (usually caused by allergies, infections, injuries, or irritation), conjunctivitis (inflammation of the membrane that lines the eyelid, the conjuctiva), and foreign objects in the eye.
Tearing is especially common in toy breeds such as Poodles. If your dog's eyes seem to be tearing excessively, have your veterinarian take a look at her and see if it's possible to determine what the problem is and how to treat it. In some dogs, however, tearing appears to have no underlying cause. For whatever reason, they just shed lots of tears.
Especially in dogs with white or light coats, even normal tearing can cause dark stains beneath your dog's eyes. To help keep these stains under control, wash the area under the eye frequently using warm water and a cotton ball. Be sure to carefully trim stained hair. Do not use soap near a dog's eyes -- soap in the eye will cause a corneal ulcer.
An unusual amount of discharge in the corners of the eyes or a reddish or "meaty" appearance of the conjuntiva are signs of conjuctivitis. Conjunctivitis is especially common in dogs who ride with their heads stuck out of car windows or spend a lot of time outdoors in windy, dusty weather. In mild cases, conjunctivitis sometimes clears up on its own. If the problem persists, take your dog to the vet for treatment.
Dogs will paw at their eyes to clean them (although most dogs aren't nearly as fastidious as cats), but if you see your dog continually pawing at her eye or squinting, she may have a foreign body in her eye. Examine the eyes in a well-lit room so you don't miss anything. To get a good look, pull down on the lower lid and up on the upper lid. If only one eye appears to be affected, compare it to the other eye to see how they differ. If you can't find anything or if you can't remove the object, take your dog to the vet for treatment.
Dogs don't need to be bathed frequently -- only when they get dirty or smelly -- but it's a good idea to accustom your dog to the bathing process while she's still young and open to new experiences. If you introduce bathtime as a fun, comfortable activity, it will be easier to accomplish when Lady is grown up and weighs 125 pounds.
Once again, follow the Boy Scout motto:"Be Prepared." Have everything you need laid out within easy reach before you start the water:brush, cotton balls, shampoo, and towels. Also, place a rubber mat in the bottom of the sink or tub so your pup won't slip and slide. Then fill it with warm -- not hot -- water.
Now it's time to add the dog. Brush her thoroughly, from the skin out, to remove tangles and loose hair. Tangles and mats only get worse when they get wet, so make sure you remove all of them first. Place cotton balls snugly -- but not deeply -- in your dog's ears to keep out water and soap.
Next comes the fun part:Splashdown! (Make sure you're wearing clothes you don't mind getting wet.) Place your dog in the water, holding her gently but firmly. Wet her from the head down, making sure you keep water out of her eyes and ears. Don't dunk the dog in water. Apply a shampoo specifically formulated for dogs. (Never use human shampoo -- your dog's hair covers her entire body, not just her head, and the dose of ingredients she'll get from your shampoo may be too much for her.) Now, lather her up, working the shampoo down to the skin. If you're bathing a puppy with a flea-control shampoo, make sure it's safe for dogs her age. Always read and follow label directions carefully. Avoid getting the shampoo in your dog's eyes and ears.
Keep talking to your dog during the bath, reassuring her and telling her what a good dog she is (even if she's trying to get out of the tub). Rinse her thoroughly, again using warm water. Be especially careful about getting shampoo in her eyes and ears when rinsing her head. Remove the dog from the tub, tell her what a good pup she is, and towel-dry her until she is damp. If it is hot and sunny, you can let the dog air dry in a wire crate, exercise pen, or other ventilated enclosure. (You don't want her escaping to go roll in the dirt.) Keep rubbing her with a dry towel to speed the process. If sun-drying isn't feasible, commercial pet dryers are available for home use. These are useful to have if you will be bathing your dog frequently or if your pup will grow up to be a very large dog. Otherwise, you can use a blow-dryer (if the dog is not scared of it) on a low, warm setting to finish drying her. Never use a blow-dryer set on hot or high, and avoid putting the blow-dryer too near her. Keep the dog in a warm, draft-free area until she is completely dry, especially if the weather is cold, damp, or windy.
To keep your dog clean and sweet-smelling after her bath, brush her regularly:weekly for a shorthaired dog and as often as daily for a dog with a long or heavy coat. Brushing removes dead hair, dirt, and parasites, and it distributes skin oils to keep Lady's coat shiny and beautiful. Plus, it just plain feels good. If you make bathing and brushing an enjoyable process -- especially with a young puppy -- it'll be a lot easier in the future.
In today's busy world, a lot of us just don't have time to groom our dogs. Regular trips to a skilled, professional groomer are just the ticket for the busy dog owner. Some dogs are particularly high-maintenance, though, and it doesn't matter how much spare time you have -- it may still be best to let an experienced groomer handle long, thick, or heavy coats. Other dog owners like to let the pros do the dirty work and keep their own interactions with their dog strictly for fun and learning. A professional groomer may also catch unusual spots, lumps, bumps, or even injuries on your dog that you may have missed under all her hair.
A dog whose coat is heavily matted or soiled needs professional care. Removing mats is a time-consuming, delicate process, and mistakes can result in injury. In severe cases, some or all of the coat must be shaved. The professional touch is usually a must for show dogs, too. Grooming requirements for the showing are fairly strict (terrier coats must be plucked rather than shaved, for example), and an amateurish grooming job just won't put your dog in her best light.
Now let's move to another kind of care -- making your home safe for your pooch, and in the process keeping your possessions safe from his curiousity. In the next section, we'll cover all the elements of dog-proofing your home.
A curious dog can get into every kind of danger a baby or toddler can -- and even more sometimes. A dog's sensitive nose can sniff out intriguing -- and potentially dangerous -- off-limits items in hiding places that a two-year-old child would never find.
Puppies are especially vulnerable because of their natural curiosity, lack of training and experience, small size, and still-developing bodies. Before you bring a puppy -- or a dog, for that matter -- home, look around your house and grounds with an eye for potential dangers:plants, pills, and poisons are the most typical. Make sure they're put away securely -- well out of your dog's reach -- and always put back where they were. A good place to start dog-proofing is with houseplants and yard plants. Many common plants are poisonous to dogs. To protect your pooch, you can remove poisonous plants from the premises, move them out of reach (in a hanging basket, for instance), put them behind a dog-proof barrier, or supervise the dog closely when he's around them. Here are some more dog-safety tips.
We've already talked about how much dogs enjoy eating plants and grass. If you have a green thumb, you probably have lots of ornamental plants in and around the house. Since you grow them for show and never try to eat them, you might never have thought about whether they were poisonous. The leaves and stems of some plants contain substances that can be irritating and even toxic to the pet who chews on them. Common houseplants that can be harmful if swallowed include:dieffenbachia (or dumb cane), philodendron, caladium, and elephant's ear. Many yard plants such as flowers, shrubs, and trees are also dangerous to dogs.
The bulbs of flowers such as amaryllis, daffodils, jonquils, narcissus, hyacinth, and iris are poisonous, as are azaleas, holly berries, hydrangea, ligustrum, privet hedges, oleander, English ivy, jasmine, and wisteria. Of course, mushrooms and toadstools growing in the yard may be deadly. If your dog is the curious type, be extra careful about the kind of plants you keep around.
Next, search the house for pills or poisons that might be accessible to a puppy. Household staples such as aspirin, acetaminophen (Tylenol and similar products), ibuprofen (Advil and similar products), cold or cough medications, diet pills, even chocolate and macadamia nuts can make your dog very sick or even kill him. Some household poisons are more obvious -- snail bait, ant and rodent poisons, insecticides, and herbicides. Others -- most notably cleansers and solvents -- may not seem to pose a hazard but are attractive to dogs and extremely dangerous. There's still an annual death toll among dogs from antifreeze poisoning. The sweet odor and taste make puddles of spilled or discarded antifreeze a deadly temptation for animals.
The chocoholics among us would never think of the rich, dark stuff of our magnificent obsession to be anything but food of the gods. But the fact is, chocolate contains two compounds toxic to dogs:theobromine and caffeine. Baker's chocolate is among the purest -- it hasn't been sweetened with sugar or mixed with other ingredients -- and therefore the most dangerous. Just three ounces of baker's chocolate can kill a 20-pound dog. Although milk chocolate is less toxic by virtue of added ingredients, it's actually more dangerous because the milk and sugar make it more palatable.
The bitter taste of baker's chocolate -- or even semi-sweet chocolate -- may discourage a dog from eating a fatal dose. You've heard the saying, "Life is like a box of chocolates. You never know what you'll get." Well, when a pooch bites into a box of chocolates, you know just exactly what he'll get:sick as a dog. Signs of chocolate poisoning include rapid heartbeat, muscle tremors, vomiting, and seizures. Without treatment, the dog can lapse into a coma and die. So keep anything chocolate out of paw's reach, especially at popular chocolate gift-giving times like Valentine's Day, Easter, Halloween, Hanukkah, or Christmas.
Who would think those yummy Macadamia nuts would be poisonous to some dogs, but they can be. Although somewhat rare, it can happen. As with chocolate, the degree of toxicity varies with the amount of nuts ingested. Common symptoms include weakness, depression, vomiting, staggering, tremors, and fever. Most symptoms occur less than 12 hours after ingestion. Call your vet immediately if you see your dog eating macadamia nuts or if you suspect he has eaten them.
While most dog owners can understand why any living creature, dog or human, would be attracted to chocolate, many make the tragic mistake of assuming their dogs won't be attracted to potentially dangerous substances that don't seem to be edible. Because dogs don't have hands, they use their mouths to investigate new things. The safest course of action is to put anything that isn't dog food or a dog toy safely out of reach. Poisons -- including household cleaners, bleach, and the like -- are best kept on high shelves or in cabinets secured with child safety locks.
Post your veterinarian's number by the phone, and keep a good pet first-aid book on hand -- one that includes a comprehensive list of common poisons and what to do if your dog swallows them. If you know what the dog ate, take the container with you to the veterinarian. If your puppy is vomiting but you don't know what he ate, take a sample of the vomit to help the veterinarian make a diagnosis.
Now let's consider how to make your yard just as safe for your dog as your house is. It's covered in the next section.
Now that your yard is landscaped with dog-safe greenery, plants, and flowers, there are a few more touches you need to make it a complete home for your dog:a strong fence with a gate that latches properly and easy access to shade, shelter, and fresh water.
Whatever type of fencing you choose, make sure it's sturdy, with no way for your dog to escape. He shouldn't be able to jump over it, dig under it, or squeeze through a hole. If your pet is a confirmed digger, you may have to thwart him by lining the ground beneath the fence with concrete. Some homeowners like the open fields look and decide to put in one of those underground electronic "invisible" fence systems. If you're thinking of going that route, remember, although this type of fence might effectively keep your dog in, it won't keep other dogs or intruders out.
Also, some dogs figure out -- by trial and error or just by accident -- if they run through the shock or ultrasonic burst that these systems count on to keep the dog on your property, there's nothing to stop them from heading into the next county. If you have the low-tech but reliable old-fashioned kind of fence, it's also not going to help much without a well-maintained gate. The gate should be hinged to close and latch automatically when you enter or leave the yard, with no way for Rover to nose it open.
Just as when you're looking for a home for yourself, finding where to place Rover's doghouse depends on three things:location, location, location. The ideal site is shaded during the summer and offers protection from the elements in the winter. If you live in a wet climate, place the doghouse in a high area with good drainage. Of course, a doghouse should have a floor so Rover doesn't have to sleep on the cold, damp ground, and raising the doghouse off the ground provides extra insulation. Some doghouses are designed with raised floors. You might want to surround the elevated area with boards or place hay underneath it so the wind won't whistle under the doghouse. For further protection from the wind, place the doghouse so the door faces south or east. As a general rule of thumb, most cold winds come from the north, northeast, or west.
If you plan on keeping your dog in a doghouse, don't keep him there for longer than eight or nine hours at a time -- and even so, this should only be done if you are at work or will be away for the day. Also, check with your vet to determine the most comfortable outside temperature for your dog. What's adequate for one dog may be different for another, since a dog's comfort level will likely depend on his breed, health, and age.
There's no doubt having a yard to let Rover out into is a marvelous convenience, especially on cold or rainy nights. However, you still need to make sure your dog has constant access to fresh water, and you still need to pick up after him every day. Things can pile up pretty quickly (no pun intended!), causing problems with odors, insects, parasites, and unpleasant encounters with Rover's paws, the lawnmower, or even your feet.
Doghouses used to be rickety wooden structures, usually with a mournful old hound dog chained to them. If the dog was lucky, he might have a ratty scrap of old carpeting to lay on. But dogs today have it made. Modern prefabricated doghouses are designed for canine comfort and easy human maintenance.
Even if your dog spends most of his time in your home, a doghouse gives him a place to hang out when he's in the yard and offers shelter from sun, rain, and snow. Of course, not just any old doghouse will do. Consider size, shape, design, and placement when you're buying. You don't have to give your dog a mansion, complete with air-conditioning, but you do owe your dog a comfortable, safe, clean, and inviting place to hang out when he's outdoors.
Your dog should be able to stand up, turn around, and lie down comfortably in his house. Don't assume bigger is better. A cozy doghouse retains heat, helping your dog stay warm in winter, and appeals to his denning instinct. If you are buying a doghouse for a puppy who will grow to be the size of a pony, buy it for how large he's going to be and provide plenty of bedding or block off part of the house until he grows into it.
Choose a house with a slanted or sloping roof so rain and snow won't accumulate and weigh it down. A removable or hinged roof makes it easier to clean the inside of the house. If the house has to be put together, it should be easy to assemble and disassemble, with sturdy latches that are easy to fasten and unfasten.
The doorway should be protected by a baffle or canvas flap to prevent rain and wind from blowing inside. An off-center entrance allows your dog to curl up in a corner away from cold winds. Make sure the doorway is high enough for Rover to walk in without having to stoop and the roof is high enough inside for him to stand with his head erect.
If you buy or build a wooden doghouse, be sure it's finished with a nontoxic paint -- especially if your dog is a chewer. Wooden exteriors should be smooth so your dog doesn't get splinters in his paws or scrape his skin on the surface or on protruding nails. Sand down any rough or sharp edges. Like a wooden deck, a wooden doghouse should be treated with sealant to protect it from water damage.
Line the doghouse with a pad, a blanket, straw, or hay. A plastic mat or pad is durable and easy to clean. A blanket is soft and can be thrown into the washing machine as needed. Straw or hay is inexpensive and easily replaced, but it can be prickly or harbor insects.
Bedding in the doghouse must be cleaned or changed regularly. Wipe down plastic mats, and wash blankets or bed covers weekly in hot water to remove odors and kill parasites such as fleas and their eggs. Replace straw or hay regularly so it is always clean and sweet-smelling. During flea season, treat the bedding and the interior of the doghouse weekly or as directed on the label with a pyrethrin-based premise spray or powder. Remember:Once you acquire a shelter for your dog, keep it clean and well maintained for your dog's comfort.
Now we'll move to a crucial part of dog-ownership:providing your pooch with the proper identification. It could save you a lot of heartbreak someday. It's covered in the next section.
One of the responsibilities of being a parent is making sure a child knows his address and telephone number. Parents patiently remind their children if they ever get lost, they need only find a police officer and tell the officer where they live. A good, permanent, and easily recognized ID -- complete with your current address and phone number -- is the best way to make sure the four-legged members of your family always find their way home safely, too.
There are three types of identification for dogs who fit this bill:tags, tattoos, and microchips. Each has its advantages and disadvantages, but no one method offers complete protection. Used together, however, they provide the best chance of a happy reunion with a lost dog.
ID tags. Most everybody knows to get a collar and tag for a dog. The classic dog ID tag is a simple and inexpensive way for your dog to carry your name and phone number. However, the collar-and-tags form of identification does have its drawbacks. The collar can come off or be removed deliberately by an unscrupulous person who finds the dog and wants to pass it off as an unidentified stray. Tags must also be updated when addresses or phone numbers change -- something that often gets relegated to the "one of these days" list during the hustle and bustle of a move. (And, unfortunately, a move is a prime time for pets to get out and get lost.) Tags with outdated information may be of just as little help as no tags at all. To top it all off, tags jingling on a collar can be annoyingly noisy, especially in the middle of the night.
Nevertheless, a collar and tag are the first line of defense against loss. Use a buckle-type flat or round collar with a sturdy D-ring for attaching tags. Never use a choke collar for anything except supervised training sessions. It's just too easy for it to snag on fences, shrubs, or other items and strangle an unsupervised dog.
Try to choose a distinctive collar and tag so it becomes part of your dog's unique description. For example, there are plenty of black Labrador retrievers in the world, but yours would stand out if he had a bone-shaped lime-green ID tag on a neon pink collar. The tag should be engraved and include your name and your day and evening phone numbers. These days, some experts advise against including the dog's name, since putting the dog's name where anyone can see it may make it easier to steal her. Leaving the dog's name off the tag can also help if someone finds your dog and tries to claim ownership. Certainly if you know the dog by name and the person claiming to be the owner doesn't, it makes it clear who's telling the truth.
There are options for an ID tag other than the classic metal tag, which may rust unless it's made of stainless steel. Plastic tags are sturdy and don't jingle as loudly as metal, but they can also fade and become brittle with age. Engraved metal ID plates can be attached directly to flat collars, and some nylon collars can have your phone number woven or imprinted on them directly. A small metal or plastic identification barrel attached to a collar is a distinctive variation on the ID tag. These eye-catching devices unscrew to reveal a slip of paper on which you can record not only your name and phone number but important medical information about your dog, too.
If you are moving or traveling with your dog, buy a temporary write-on tag with your new phone number or the phone number of a friend. Temporary tags are widely available through veterinarians, animal shelters, pet supply stores, and grooming shops. Ideally, however, you should provide your dog with an engraved ID tag listing not only your new address and phone number but also a contact name and number for your previous neighborhood. If your dog gets lost along the way, rescuers might not be able to reach you immediately at your new address. Some humane societies have a permanent ID tag registry system. The stainless-steel tag is engraved with the name of the humane society, the society's phone number, and a registration number. As long as you notify the humane society when your address or phone number changes, the tag will always be current, no matter where you go.
Tattoos. A tattoo is also a visible form of identification, but unlike a tag, it is permanent. Employees at research laboratories and animal shelters know to look for tattoos, and federal law does not permit laboratories to use tattooed dogs. A sticker or sign on your car, fence, or your dog's kennel noting your pet is tattooed can help ward off professional dog thieves.
Most dog tattoos are placed on a dog's belly or inner thigh. Tattoos remain the most legible when given after a dog reaches adult height. Avoid tattooing the inside of a dog's ear (as is done with racing Greyhounds); thieves have been known to cut off tattooed ears to prevent identification.
Tattooing can be done at a veterinary office, with the dog under anesthesia, or by a qualified individual at a dog club or other organization. The procedure is not painful, but it is noisy and time-consuming, so if your dog is squirmy or aggressive, he might require anesthesia.
Although a tattoo is a permanent identifying mark, it must be registered to be of any use. Otherwise, the finder has no way of contacting you. The registry can assign you a code to be tattooed on the dog, or you can use a number that will remain the same for your lifetime, such as a social security number (if you don't mind your personal information walking around in public). Phone numbers and birth dates are poor choices because they change frequently or can be shared by a large number of people.
The major disadvantage of a tattoo is not everyone knows how to contact a registry, or it may not be immediately clear which registry your dog is signed up with. However, tags and tattoos can be used in combination, with the dog wearing a tag bearing a registry phone number. As with the humane society permanent tag, it's crucial to let tattoo registries know if your address or phone number changes.
Microchip implants. These sound like something out of a science-fiction movie, but many "chipped" dogs and cats have been reunited with their owners already through this rapidly growing means of reliable, permanent identification. The chip is typically placed under the skin at the scruff of the neck through a procedure much like giving a vaccination. It is virtually painless, and a single implantation lasts a lifetime.
Available only through veterinarians and animal shelters, microchips are tiny, battery-free devices, no bigger than a grain of rice. Each is programmed with a unique, unalterable code number and some sort of information identifying the chip's manufacturer. Microchip registries keep your personal information on file, listed by the chip's code number. Code numbers are also cross-referenced to the animal hospital or humane society that implanted the chip -- an important backup in case you move and forget to forward your new address to the registry. Specially designed scanners read this information from the chip, through the dog's skin. Before implanting a chip, the veterinarian scans it to confirm the code, then scans again after implantation to make sure everything is working properly.
A microchip sends a signal only when it's activated by a scanning device. The scanner decodes the signal and displays the identification code on a liquid-crystal display window. Veterinary and humane organizations recommend microchipping as a safe and effective way of identifying lost pets and ensuring their return. This type of identification has the potential to save the lives of thousands of dogs who would otherwise die in shelters, unrecognized or unclaimed. As with tattoos, national registration is the best way to make sure you and your microchipped dog are reunited -- as long as the registry has your current address and phone number.
Listing your tattooed or microchipped dog with a national registry gives you access to the registry's database and services, which often include 24-hour notification, a tag with the registry's phone number, and an indication that the dog wearing it is tattooed or chipped. Often, registries also work through a network of animal shelters across the country. However, many shelters and laboratories now routinely scan strays they receive for microchips, and even if you haven't listed your dog with a registry, the lab or shelter can still find the owner of a chipped dog by tracing the code number to the veterinarian who implanted the chip.
Protect your from permanent loss by ensuring he is well identified. Should he ever escape from your watchful eye, you'll be glad you did.
A dog can be a great source of love and companionship in your home. In addition to all your dog gives you, he also needs a little care in return. Take care of your dog and he will take care of you.
Publications International, Ltd.
