Biologisch eten is niets nieuws. De concepten van biologische landbouw dateren uit het begin van de 20e eeuw.
Sir Albert Howard, F.H. King, Rudolf Steiner en een paar anderen realiseerden zich dat we een beter landbouwsysteem nodig hadden met:
Veel mensen geloven dat biologisch betekent dat er geen chemicaliën worden gebruikt, maar dat het in plaats daarvan een zelfvoorzienend systeem is. Bodembedekkers zijn bijvoorbeeld gewassen die uitsluitend worden geteeld om de bodem te beschermen en te verrijken. Onze bodem is een natuurlijke hulpbron en gelukkig kunnen we deze met deze techniek aanvullen.
Silent Spring, een non-fictieboek geschreven door Rachel Carson, had grote invloed op de vraag naar biologische landbouw in de jaren zestig. Haar boek beschrijft een verwoeste omgeving waarin geen vogel zingt. Met betrekking tot pesticiden schrijft ze:
In de jaren zeventig begon de biologische landbouw sterk te groeien. Aanvankelijk was er geen certificering. De meeste mensen waren het echter eens over de algemene filosofie. Daarna werd het certificeringsproces regionaal, met een andere aanpak in bijvoorbeeld New York dan in Californië.
We weten allemaal dat het moeilijk is om de norm te kennen zonder certificering. Talloze producten voor huisdieren claimen tegenwoordig bijvoorbeeld "100% natuurlijk" of "volledig natuurlijk" of zelfs "menselijk". Als u echter online naar die standaard zoekt, komt u leeg uit.
De AAFCO, een non-profitorganisatie die normen stelt voor de kwaliteit en veiligheid van diervoeders en huisdiervoeding in de Verenigde Staten, zegt het volgende:
Officieel zegt de FDA dat je de term 'volledig natuurlijk' niet misleidend mag gebruiken. Maar in werkelijkheid zeggen ze ook dat ze geen etiketten van mensen of huisdieren zullen controleren. Dus hoewel hondenvoer en hondensupplementen "volledig natuurlijk" op hun verpakking mogen schrijven, is het een loze belofte.
Het congres nam in 1990 de Organic Foods Production Act (OFPA) aan om de nationale norm te ontwikkelen die hard nodig was. Het omvatte de productie van biologisch voedsel en vezels. In 2002 voltooide de USDA de regels met betrekking tot stoffen die boeren mochten gebruiken bij biologische productie en verwerking.
De eigenlijke biologische standaard is nu elk product dat het USDA Organic Seal draagt. Wees dus voorzichtig met producten die beweren "biologisch" of "gemaakt met biologische ingrediënten" te zijn en het zegel niet te dragen.
Het zegel is het enige bewijs dat consumenten hebben dat wat ze hebben gekocht door derden zijn geïnspecteerd en gecertificeerd door USDA Organic-certificeerders.
Een huisdierproduct dat het zegel draagt, moet met name aan de volgende twee voorwaarden voldoen:
Verboden ingrediënten zijn onder andere synthetische stoffen, zoals glucosamine. Glucosamine is een veel voorkomend supplement voor honden, maar het wordt eigenlijk geproduceerd door een chemische reactie op de schelpen van schaaldieren.
Deze chemische reactie is de reden waarom u nooit een USDA-zegel zult vinden op een hondensupplement dat glucosamine bevat. Zelfs als 95% van de ingrediënten biologisch of meer zijn, omdat glucosamine verboden is, kan het eindproduct niet worden gecertificeerd als het het heeft.
Logisch als je erover nadenkt:een gewas is niet biologisch gecertificeerd als je er een synthetische stof op gebruikt. Het is dezelfde regel voor werkelijke producten.
U kunt de nationale lijst van toegestane en verboden stoffen raadplegen. Hoewel het voornamelijk betrekking heeft op gewassen, heeft het ook een beperkt aantal niet-biologische stoffen geïdentificeerd die fabrikanten van diervoeding en supplementen in of op verwerkte biologische producten kunnen gebruiken.
Als je dit artikel met plezier hebt gelezen en op de hoogte wilt worden gehouden wanneer we vergelijkbare artikelen publiceren, schrijf je dan hieronder in voor onze nieuwsbrief.
