Als de maag van uw hond opgeblazen is, kan dit een teken zijn van een levensbedreigende aandoening die bekend staat als maagdilatatie volvulus (GDV). In deze toestand wordt de maag van een hond opgezwollen; indien onbehandeld, kan de maag zelfs draaien, wat fataal kan zijn. Als je ziet dat de maag van je hond opgeblazen is, breng hem dan onmiddellijk naar een dierenarts.
Het beeld van een volle, ronde buik na een grote maaltijd - een "voedselbaby" - ziet er op papier misschien raar uit. Maar het is helemaal niet grappig als je het bij je hond ziet.
Hoewel een bloat niet altijd wijst op een ernstige medische aandoening, kan een opgeblazen gevoel bij honden veranderen in een levensbedreigende aandoening die maagdilatatie-volvulus (GDV) wordt genoemd.
In deze toestand wordt de maag van de hond opgezwollen of uitgerekt door gas, voedsel of vloeistof. Naarmate de aandoening erger wordt, kan de maag zelfs draaien en deze aandoening is dodelijk als deze niet wordt behandeld. Helaas kan deze pijnlijke aandoening binnen een paar uur van mild tot fataal gaan. Als u ziet dat de maag van uw hond opgeblazen is, is dit een noodgeval en moet u uw hond onmiddellijk naar een dierenarts brengen.
In dit bericht zullen we GDV definiëren, symptomen en tekenen uitleggen waar je op moet letten, en oorzaken en behandelingsopties uitleggen.
Er is een opgeblazen gevoel en dan is er GDV - hoewel deze termen soms door elkaar worden gebruikt, zijn het heel verschillende aandoeningen. Een simpele maagzwelling of zwelling is wanneer de buik van de hond opgezwollen of opgezwollen lijkt, maar de hond kan nog steeds dingen doen zoals boeren en braken.
GDV daarentegen is ernstiger. Wanneer de maag van de hond draait, draait hij de ingang en uitgang naar de maag. Gas, voedsel of wat er ook maar in zit, kan er niet uit. Het opgeblazen gevoel verergert, en de toenemende omvang van de maag zorgt ervoor dat deze tegen aders en slagaders drukt, evenals tegen andere organen. Dit veroorzaakt pijn en voorkomt dat bloed naar andere delen van het lichaam stroomt, inclusief de ledematen van uw hond.
De druk veroorzaakt door het uitzettende gas in de maag veroorzaakt ook grote schade aan de maagwand van de hond. De druk kan zo groot zijn dat het weefsel wordt verpletterd en de cellen in het weefsel afsterven.
Voor alle duidelijkheid, dit artikel richt zich op GDV en niet op simpele bloat.
Omdat GDV zo snel vordert, moet u bekend zijn met de symptomen van een opgeblazen gevoel bij honden, vooral in het begin. Zoek naar rusteloosheid en mogelijk ijsberen, terwijl de hond probeert om te gaan met het groeiende ongemak. U kunt zien dat de buikstreek steeds meer gezwollen (of opgezwollen) lijkt, en als u het aanraakt, kan het huisdier janken van pijn. Zelfs als uw huisdier niet pijnlijk lijkt, neem dan onmiddellijk contact op met uw dierenarts als u abnormaal gedrag of tekenen van angst opmerkt.
Als het huisdier begint te braken en gewoon kokhalst, niet in staat om daadwerkelijk te braken of zelfs maar te boeren, is dat een teken dat er torsie of verdraaiing is opgetreden. Het onvermogen om te braken wordt veroorzaakt doordat de in- en uitgang van de maag is afgesneden door dat draaien . De hond kan veel gaan kwijlen (als uw hond al de neiging heeft om te kwijlen, veeg het kwijl dan niet weg als u andere symptomen van GDV ziet) en ademen of hijgen erg hard.
Als het huisdier instort of niet op handen en voeten kan staan, is de toestand nu in een ernstig stadium. Bel onmiddellijk uw dierenarts.
Helaas is de specifieke oorzaak van GDV nog steeds niet volledig bekend. Onderzoekers hebben echter samenhangende risicofactoren gevonden1, en sommige hiervan kunnen een manier zijn om het risico van de hond om de aandoening te ontwikkelen te verminderen.
Hondenrassen die groot en "diepborstig" zijn, lopen het meeste risico. De Duitse dog heeft het hoogste risico van alle rassen, gevolgd door rassen zoals de Akita, Ierse wolfshond, Ierse setter, Duitse herder, bloedhond, standaardpoedel en de bokser.
Hoe groter de hond, hoe groter de kans dat ze een hoog risico lopen om GDV te ontwikkelen, vooral als hun borstholte smal maar diep is. Hoe slanker de hond, geloof het of niet, hoe groter het risico; het is mogelijk dat het gebrek aan buikvet het voor de maag gemakkelijker maakt om op te zwellen.
Leeftijd blijkt een belangrijke factor te zijn. Voor grote honden stijgt het risico om GDV te ontwikkelen elk jaar na de leeftijd van 5 jaar met 20 procent. Voor grote hondenrassen neemt het risico elk jaar toe na de leeftijd van 3. Maar vergeet niet dat dit alleen van toepassing is op risico. Jongere honden kunnen nog steeds GDV ontwikkelen, evenals kleinere en dikkere honden.
Sommige genetische links lijken actief te zijn in termen van welke honden GDV ontwikkelen. Studies hebben genetische markers geïdentificeerd, waarvan sommige beschermend zijn en andere het tegenovergestelde, maar het volledige verhaal is nog niet bekend. Het is waarschijnlijk veilig om aan te nemen dat een hond uit een nest waar een nestgenoot of ouder GDV had, ook een groter risico loopt. Het is bekend dat reuen meer kans hebben om GDV te ontwikkelen dan vrouwelijke honden.
Honden die erg snel eten, lopen mogelijk meer risico vanwege de lucht die ze de neiging hebben om in te nemen tijdens het kauwen. U kunt op verschillende manieren vertragen hoe snel uw hond eet. Deze omvatten het plaatsen van een bal of steen in het midden van de voerbak (zodat de hond rond het obstakel moet eten, wat langer duurt), het gebruik van een gerecht dat is ontworpen om de eetsnelheid te vertragen, of zelfs het voeren van de hond uit kleinere containers zoals muffin blikken. Houd maaltijden ook klein; geef de hond twee of drie kleinere maaltijden (minstens twee!) en geef de hond niet één grote maaltijd voor de dag. Dat houdt niet alleen de hoeveelheid voedsel in de maag van de hond aan de kleine kant, maar de hond zal ook minder honger hebben.
Verhoogde of verhoogde voerbakken lijken erg nuttig te zijn om pijn in de nek en schouders van de hond te voorkomen, en lang geleden werden ze zelfs aanbevolen als een manier om de hoeveelheid lucht die de hond zou binnenkrijgen tijdens het eten te verminderen. Dat moest het risico op een opgeblazen gevoel verminderen. Het is nu echter duidelijk dat verhoogde voerbakken het tegenovergestelde kunnen doen en het risico op een opgeblazen gevoel zelfs verhogen. Als uw hond risicofactoren heeft voor GDV, gebruik dan geen verhoogde kommen.
Een opgeblazen gevoel, vooral als er een draaiing is opgetreden, is eigenlijk alleen te behandelen door middel van chirurgie en veterinaire interventie. Als u denkt dat uw hond symptomen van een opgeblazen gevoel of GDV heeft, bel dan onmiddellijk uw dierenarts. Wacht niet tot de symptomen verergeren.
Als uw hond een opgeblazen gevoel heeft, heeft iets gas, voedsel of vloeistof veroorzaakt in de maag van uw hond. Als de aandoening GDV is, loopt de hond het risico dat zijn maag om zijn lange as draait, hem dichtdraait en het gas of een andere substantie laat groeien en de opgeblazenheid verergert. .
Wees voorzichtig met het aanraken van een opgeblazen buik bij een hond, want het kan erg pijnlijk zijn. Als u de buik van uw hond aanraakt, kan deze gespannen en erg stevig aanvoelen.
Ja absoluut. Breng de hond zo snel mogelijk naar een dierenarts.
Als de bloat te wijten is aan GDV, heeft uw hond misschien maar een paar uur voordat de aandoening fataal wordt. Er is echter geen vaste tijd, dus je moet ervan uitgaan dat je nu moet handelen en niet moet wachten om te zien hoe de dingen gaan. Een simpele bloat is anders, maar je kunt het verschil misschien niet zien. Behandel een opgeblazen gevoel alsof het GDV is.
GDV is een vreselijke aandoening die zowel voor u als voor uw hond angstaanjagend is. Leer de tekenen van een opgeblazen gevoel bij honden, zodat u uw hond zo snel mogelijk naar een dierenarts kunt brengen. Die snelheid kan gemakkelijk het verschil zijn tussen de hond die leeft en sterft. Als u nu met een dierenarts moet praten over een hond met een opgeblazen buik en de uwe niet kunt bereiken, neem dan onmiddellijk contact op met of breng uw huisdier naar een noodhospitaal.
