Bloat, ook bekend als maagdilatatie-volvulus of GDV, is een ernstige medische aandoening die bij elke hond kan voorkomen. Honden van grote rassen en honden met een diepe bovenlijf zijn vatbaarder voor deze aandoening. Een opgeblazen gevoel kan heel snel optreden en moet altijd als een noodgeval worden beschouwd.
Maagdilatatie-volvulus, of bloat, treedt op wanneer de maag uitzet met gas, vloeistof of voedsel en vervolgens in de buik draait. Dit zorgt voor een draaiing in het spijsverteringskanaal bij de ingang en uitgang van de maag, waardoor materiaal in de maag wordt opgesloten. De milt kan ook omdraaien met de maag. De rotatie belemmert de bloedstroom naar de maag en milt, wat leidt tot necrose (weefselsterfte).
De maag blijft uitzetten en kan druk uitoefenen op de vena cava, een belangrijke ader die bloed van de achterste helft van het lichaam naar het hart transporteert. De resulterende afname van de bloedtoevoer naar het hart kan leiden tot shock, die vaak dodelijk is als deze niet onmiddellijk wordt behandeld.
Honden met een opgeblazen gevoel vertonen doorgaans rusteloosheid als gevolg van ongemak. Ze ervaren misselijkheid die hypersalivatie veroorzaakt en kokhalzen die weinig tot geen materiaal oplevert. Ze kunnen speeksel uitspugen omdat het niet in de maag kan komen. Het kokhalzen kan lijken op kokhalzen of hoesten. Deze honden moeten snel overgeven, maar de maaginhoud zit vast door de draaiing rond de maag.
De buik van de hond kan al dan niet opgezwollen lijken. Sommige honden zullen vocaliseren vanwege buikpijn, terwijl anderen lusteloos en teruggetrokken worden. De vergrote maag kan op het middenrif drukken en de ademhaling beïnvloeden. Verstoring van de bloedsomloop kan leiden tot een abnormaal hartritme (aritmie). In sommige gevallen zal de hond instorten of depressief worden en niet meer kunnen opstaan.
Tekenen zullen van geval tot geval verschillen en kunnen in de vroege stadia mild of afwezig zijn. Als u deze symptomen opmerkt of vermoedt dat uw hond aan GDV lijdt, neem dan onmiddellijk contact op met uw dierenarts of de dichtstbijzijnde open veterinaire instelling.
De exacte oorzaak van GDV bij honden is onbekend, maar er zijn verschillende risicofactoren voor een opgeblazen gevoel bij honden.
Verhoogde voerbakken werden ooit als heilzaam beschouwd voor grote en gigantische hondenrassen. Er zijn aanwijzingen dat het verhogen van de voeding het risico op GDV bij honden verhoogt. Hoewel dit niet zeker is, raden de meeste dierenartsen aan om honden op grondniveau te voeren.
Honden met een opgeblazen gevoel hebben onmiddellijke medische hulp nodig bij een veterinaire faciliteit. Deze aandoening kan niet thuis worden behandeld. De behandeling heeft meer kans van slagen als de aandoening vroeg wordt opgemerkt.
Het veterinaire team zal snel werken om de hond te beoordelen en te stabiliseren. Abdominale röntgenfoto's (röntgenfoto's) zullen snel worden gemaakt om te zoeken naar GDV. Er wordt een IV-katheter geplaatst om vloeistoffen en medicijnen toe te dienen om de schok aan te pakken. Zuurstoftherapie is meestal noodzakelijk.
Tijdens het stabiliseren van uw hond zal de dierenarts ook proberen de maag te decomprimeren door een maagsonde door de bek van de hond te leiden. Dit is misschien niet mogelijk vanwege het draaien van de maag. Als dat het geval is, kan de dierenarts decomprimeren door een grote naald via de huid in de maag te steken.
Zodra de hond stabiel is, wordt een buikoperatie uitgevoerd om de maag terug op zijn plaats te draaien en de weefselbeschadiging te evalueren. Bij beschadiging moet mogelijk een deel van de maagwand of de milt worden verwijderd. De maag wordt vervolgens met nietjes of hechtingen aan de lichaamswand vastgemaakt om toekomstige rotatie te voorkomen.
De meeste honden herstellen van een opgeblazen gevoel met een operatie en ondersteunende zorg. Bepaalde factoren verhogen echter het risico op overlijden door GDV.
Er zijn manieren om GDV bij risicohonden te voorkomen, of in ieder geval de kans te verkleinen dat het zich ontwikkelt.
Gastropexie is de chirurgische bevestiging van de maag aan de lichaamswand. Dit is de meest effectieve manier van preventie. Wanneer een dierenarts een gastropexie-operatie uitvoert, hechten ze de maag aan de lichaamswand zodat deze niet kan draaien en een levensbedreigende GDV kan veroorzaken. Bij rassen met een hoog risico raden sommige dierenartsen aan om preventieve gastropexie uit te voeren op het moment van sterilisatie of castratie.
Breng wijzigingen aan in het voedingsregime van uw hond om maagverwijding te voorkomen. Probeer twee of meer kleine maaltijden per dag te geven. Eet langzamer met een slowfeed-kom of een puzzelstukje. Vermijd het gebruik van verhoogde kommen voor voedsel en water. Beperk de beweging van uw hond voor en na de maaltijd.
Verminder stress voor uw hond, vooral rond voedertijd. Overweeg om uw honden te scheiden tijdens het voeren als uw hond voedselbeschermend is en snel eet om hem van de andere honden te houden.
