Als je van plan bent om je hond voor de allereerste keer mee te nemen naar een strand, meer of zelfs zwembad, vraag je je misschien af of je pelsbaby weet hoe hij moet blijven drijven. Voordat u uw hond aanmoedigt om er meteen in te duiken, moet u zich ervan bewust zijn dat honden van nature niet kunnen zwemmen.
Hoewel onze huisdieren reageren door te "peddelen" wanneer ze zich in het water bevinden, mag dit niet worden opgevat als een bewijs dat uw hond voor een langere tijd veilig of comfortabel kan zwemmen. Terwijl sommige honden zwemmen als eenden in het water, zijn anderen het tegenovergestelde en voelen ze zich veel veiliger op het droge.
Hoe weet je of je hond een geboren zwemmer is? Er is geen vaste regel die helpt bepalen of uw hond zal zinken of zwemmen, maar er zijn een paar belangrijke factoren waarmee u rekening moet houden.
Sommige rassen zijn gewoon fysiek beter in staat om comfortabel het water op te gaan, meestal vanwege hun sterke ledematen en algemeen atletisch vermogen. Er zijn zelfs rassen die speciaal zijn ontwikkeld om in en rond het water te werken, dus het is geen grote verrassing om honden als de Newfoundlander, Labrador of Portugese Waterhond met veel plezier te zien rondspartelen.
Maar zelfs onder deze rassen waarvan je zou verwachten dat ze zich meteen thuis voelen in het water, is het niet zo ongewoon om een hond te vinden die graag wil voorkomen dat hij ten koste van alles nat wordt. Deze honden kunnen een sterke angst hebben voor het water en in paniek raken wanneer ze onder water zijn, waarbij de paniek snel leidt tot vermoeidheid en mogelijk ernstige problemen. Anderen zijn gewoon allemaal op zee in zo'n onbekende omgeving, en zijn niet in staat om comfortabel te blijven drijven.
Lage, stevige rassen zoals de Bulldog en de Teckel hebben vaak moeite om hun hoofd voor langere tijd boven water te houden, terwijl delicate en sierlijke rassen zoals de Chihuahua misschien meer competente zwemmers zijn, maar ook vatbaar zijn voor koud water.
Door de geschiedenis heen zijn verschillende rassen ontwikkeld en zelfs zeer gewild vanwege hun vermogen in het water. De Newfoundland bijvoorbeeld was oorspronkelijk een werkhond die werd gefokt om netten voor vissers te trekken en lijnen te leveren aan schipbreukelingen. Labrador Retrievers en Chesapeake Bay Retrievers waren jachthonden die werden ontwikkeld om prooien in het water te halen, waardoor dit slechts enkele van de rassen zijn met de reputatie bedreven zwemmers te zijn.
Maar hoe zwemmen honden precies? De zeer toepasselijke naam Dr. Frank Fish, een professor in de biologie aan de West Chester University, en zijn collega's besloten de mechanica achter het zwemmen met honden te bestuderen. Hun studie, uitgebracht in 2014, gebruikte acht honden van zes verschillende rassen, met dieren variërend in grootte van de Yorkshire Terrier tot de Newfoundland.
Met behulp van een revalidatiebad voor paarden aan de Universiteit van Pennsylvania, analyseerden de onderzoekers de zwembewegingen van de honden en ontdekten dat ze zwommen met een gang vergelijkbaar met een draf op het land. Dit betekent dat diagonale paren poten samen bewegen, maar zwemmen zorgt ervoor dat de benen nog sneller bewegen dan wanneer een hond draaft en een groter bewegingsbereik heeft.
Misschien wel de meest fascinerende bevinding was dat hoewel de gangen op het land behoorlijk kunnen verschillen tussen rassen, er zeer weinig variatie was tussen de zwemacties van de rassen die in het onderzoek waren opgenomen.
Als u uw hond wilt leren zwemmen, overleg dan met uw dierenarts voordat u begint. Dit zorgt ervoor dat u op de hoogte bent van gezondheidsproblemen waardoor ze niet naar het water kunnen gaan, of van fysieke tekortkomingen die hun zwemvermogen kunnen beperken.
Houd er vervolgens rekening mee dat zelfs als uw hond fysiek perfect in staat is om een paar baantjes te zwemmen, hij angstig of bang kan zijn om het water in te gaan. Als ze nog nooit een grotere hoeveelheid water dan de badkuip hebben gezien, of als hun enige ervaring met water is tijdens de gevreesde badtijd, dan kunnen deze angsten nog groter zijn.
Als eigenaar is het belangrijkste om te onthouden om het langzaam aan te doen. Gooi je hond niet gewoon in het diepe en verwacht dat hij er gaandeweg achter komt; kies in plaats daarvan een geduldige en weloverwogen aanpak voor de beste kans op succes. Moedig uw hond aan om te zwemmen door zelf het water in te gaan en te kijken of uw huisdier zal volgen - als ze dat doen, beloon ze dan met iets lekkers en veel complimenten.
Andere honden met een sterk apporteerinstinct kunnen het water in worden gelokt om een bal of een drijvend speeltje te halen, maar vergeet niet om in het ondiepe water te beginnen en geleidelijk naar dieper water te gaan. Net zo belangrijk is om uw hond nooit te dwingen iets te doen waar ze zich niet prettig bij voelen of waar ze bang voor zijn - als ze liever achterover leunen en je vanaf de kust bekijken, laat ze dan precies dat doen.
