Alles wat met onze wilde en gekke woofers te maken heeft, lijkt vragen op te roepen die grote geesten proberen te beantwoorden. Alleen al het feit dat er over honden wordt gepraat, is geweldig nieuws, want vroeger kregen ze niet veel aandacht als denkende, emotionele wezens.
Het kwam bij de wetenschap op dat puppy's een kijkje waard zijn, aangezien geen enkel dier ooit zo dicht bij mensen is gekomen als de Canis lupus familiaris. Dat, mensen, is de mooie naam voor je Bichon, Pointer of Labrador die je elke dag begroet met een glimlach en een inslag. Het is gemakkelijk voor ons mensen om vrienden en familie te herkennen, maar kunnen onze honden zien wie we zijn? Wil je weten hoe ze het doen? Pak een kop koffie en lees verder.
Hoe herkent uw hond u als u hem ophaalt bij de dierenarts? Er is ons verteld dat ze een kortetermijngeheugen hebben, dus is het niet mogelijk dat ze ons vergeten als we te lang uit elkaar gaan?
Bruno, je Boxer, zwaait bij het geluid van je stem en wanneer de dierenarts-verpleegster hem naar buiten brengt, wordt hij ballistisch, springt op en likt je gezicht. Is hij gewoon blij om daar weg te zijn of is het de aanblik van jou die zijn staart in een tol laat draaien?
Niemand op aarde begroet je zoals je hondenvriendje doet. Als een lang verloren vriend geven ze kusjes - kwispelend met hun staart. Onze straathonden hebben geen remmingen en het maakt niet uit wie ze liefde toont. Bruno is buiten zichzelf, ijsbeert en hijgt terwijl zijn meester de rekening betaalt. Hij blaft zijn afscheid en ze gaan naar huis, waar Bruno speelt met zijn speelgoed.
Als je een virtuele nieuweling bent in de geheimen van de zintuigen van honden, zul je versteld staan om te horen dat ze een pizza een paar straten verderop krokant kunnen ruiken. Honden hebben supernova-zintuigen die sommigen een 'zesde zintuig' noemen.
Hun gehoor kan zich aanpassen aan een aardbeving onder de grond, terwijl hun legendarische neuzen geuren kunnen categoriseren. Waarom denk je dat er zoveel speurhonden op het vliegveld en op scholen zijn? Het gaat niet zozeer om de training als wel om de natuurlijke geurvolgvaardigheden die ze sinds hun geboorte hebben gehad. Toen Bruno bij de dierenarts was, herkende hij de stem, het gezicht en de stinkende aftershave van zijn baasje.
Honden kwamen niet op magische wijze uit het niets. Ze begonnen hun reis als wolven die meer dan 15.000 jaar geleden bevriend raakten met mensen. Het romantische idee dat een paar van deze supervriendelijke carnivoren werden geïnspireerd om de zoete geur van Elk koken op een open vuur te onderzoeken, zou wel eens waar kunnen zijn.
De mensheid, die de volmaakte opportunist was, schakelde een wild dier in als zijn jachtpartner. Van daaruit werden wolven gefokt voor specifieke doeleinden, met als hoogtepunt een nieuwe soort genaamd "hond". Na verloop van tijd werd de roofzuchtige aard van dit wilde beest afgeremd door middel van fokken, toen mensen probeerden een gezelschapsdier te creëren met het instinct van een wolf.
Studies hebben vaak aangetoond dat honden meer op mensen lijken dan op hun eigen soort, in tegenstelling tot wolven, die in roedels rondzwerven en rouwen om hun dierbaren. De manier waarop honden hun eigenaars herkennen, werd beschouwd als een product van hun domesticatie, chillen met hun voogden op de bank. Ze waren niet zoals hun voorouders die mensen schuwden en zelfs wanneer ze in gevangenschap waren grootgebracht, een kritische houding toonden ten opzichte van hun verzorgers.
Een onderzoek op Gizmodo vertelt een ander wolvenverhaal, aangezien onderzoekers van de Eotvos Lorand University in Hongarije wolvenpups grootbrachten om erachter te komen of ze een hondachtige relatie met mensen konden hebben. Het feit dat wolven elkaars gezicht likken en een menselijke blik kunnen volgen, deed hen geloven dat het denken uit het verleden misschien gebrekkig was. Eerdere studies hadden uitgewezen dat zodra een wolvenpup de leeftijd van 16 weken bereikt, de wolfsfactor in werking treedt.
Ze ontdekten dat wolven persoonlijke vriendschappen kunnen sluiten met verzorgers terwijl ze hun onafhankelijkheid behouden. Honden daarentegen zijn meer afhankelijk van mensen. Dit geeft geloofwaardigheid aan folkloristische verhalen over wolven die stoppen bij het kampvuur van de vroege mens voor een kopje koffie en een praatje.
De wetenschap is helemaal op stoom over honden. De geleerde dingen hebben de doos van Pandora geopend en stilgezeten aan dwaze omzwervingen over de geloofwaardigheid van onze honden. Onlangs heeft een team van onderzoekers van de Paolo Mongillo Universiteit van Padua in Italië een studie opgezet om uit te zoeken of honden de gezichten van hun baasjes kunnen herkennen.
Honden werden in een kamer geplaatst terwijl hun baasje en een vreemdeling heen en weer liep langs het hondje. De mensen vertrokken vervolgens via aparte deuren en de hond mocht volgen. Uit het onderzoek bleek dat puppy's de voorkeur hadden boven hun baasjes en bij de deur van hun vriendjes zaten.
Vervolgens kwamen de eigenaar van de hond en de vreemdeling de kamer binnen met kappen over hun gezicht. Dit verwarde de hond en liet zien dat ze op de gezichtsuitdrukking van hun huisdier-ouder vertrouwen als herkenning. De onderzoekers denken dat dit komt door domesticatie, maar dat past niet helemaal bij wolven in gevangenschap die verzorgers kunnen herkennen. Is dit vermogen over duizenden jaren geërfd of geëvolueerd?
De lichten waren uit, op die vraag werd beantwoord tot het baanbrekende onderzoek met een MRI-machine en honden. Volgens de BBC, Earth News , toonden onderzoekers van de Universiteit van Mexico afbeeldingen van objecten en gezichtsuitdrukkingen aan honden terwijl ze zich in een MRI-scanner bevonden.
Toen ze in hun gedachten keken, zagen ze hun hondenhersenen oplichten wanneer de woofers naar foto's van mensen keken die suggereerden dat ze hun voogden zouden herkennen door naar hun gezicht te kijken.
Je weet het misschien niet, maar we hebben allemaal een unieke blauwdruk met lichaamstaal. Als we spreken, bewegen onze handen, gezichtsindrukken veranderen en ons lichaam danst, op deze manier en op die manier. Je hond houdt elke beweging in de gaten en kan je in een menigte uitkiezen alleen door je lichaamstaal. Ze zullen ook iets bekends kunnen ruiken, zelfs als je in een lift vol mensen zit. Als je stem je niet verraadt, zal het parfum dat je draagt dat wel doen.
Er is ons al jaren verteld dat honden zich niet veel kunnen herinneren totdat de wetenschap ontdekte dat ze een episodisch geheugen hebben zoals wij. Zo herinneren we ons een monumentale gebeurtenis of een plek die ons hart veroverde.
Wanneer een hond een soldaat begroet na thuiskomst, is de herkenning daar en wordt de hond gek als hij een dierbare, oude vriend ziet. De geur van de eigenaar zou hen hebben gewaarschuwd, omdat het reuksysteem van een hond een eigen geheugen heeft. Dit is hoe woofers mensen opsporen onder de grond, in het water en over land.
You-Tube biedt gedenkwaardige momenten waarop honden hun soldaten-eigenaren begroeten. Het is een prachtig gezicht om te zien hoe elk hondenras laat zien hoeveel ze hun baasjes herkennen en missen. De wetenschap heeft ons verteld dat honden van hun mensen houden en het kijken naar reünies kan het coolste hart doen smelten.
Wetenschappers van Emory University hebben de eeuwenoude vraag "Houden honden echt van ons?" Met behulp van hersenbeeldtechnologie ontdekten ze dat honden de geur van hun baasjes op een voetstuk plaatsen.
We kennen nu gezichtsherkenning; stem, geur en lichaamstaal signalen laten onze straathonden weten dat hun baasje voor hen staat. Hun grootouders van wolven hadden iets bij te dragen, net als een eeuwigheid van het fokken van tandenloze wolven in honden. Laten we wat dieper graven en uitzoeken of hun genetica een rol speelt.
Een team van wetenschappers onder leiding van een geneticus en onderzoeker van de Oregon State University wilde weten hoe geïnteresseerd pups waren in mensen. Achttien honden en tien wolven werden getest om te zien hoe ze met mensen omgaan. Het experiment omvatte traktaties en puzzels, die de wolven met hun poten wonnen - maar alleen omdat de woofers verliefd waren op de mensen.
Dit kan zijn omdat een gen dat bij honden is gemuteerd, synoniem is met het Williams-syndroom, een ontwikkelingsstoornis die mensen overvriendelijk kan maken. Dit zou kunnen verklaren waarom puppy's graag bij ons zijn en verlatingsangst kunnen krijgen als we weggaan. Het wordt meestal niet gezien bij wolven, dus al die tijd dat we met mensen leven, heeft de evolutie veranderd en ons precies gegeven wat we wilden:een perfecte hond die van ons houdt en herkent wie we zijn.
