In talkshows wordt vaak een demonstratie gegeven waarin lang verloren gegane broers en zussen worden herenigd. Er is het interview waarin elk hun gevoel van verlies en verlangen om hun familie te leren kennen uitdrukt. Het volgende is het dramatische moment waarop ze elkaar zien, knuffelen en er zijn tranen! Binnen enkele maanden onthullen deze herenigde broers en zussen vaak dat de ontdekking van de broer of zus ingewikkeld is. Ze hebben verwarde gevoelens. Ze mogen deze nieuwe persoon in hun leven misschien niet eens leuk vinden.
Maar hoe zit het met onze honden? Ze worden geboren in nesten en brengen de eerste vormende weken van hun leven samen door. Zou het kunnen dat ook zij verlangen naar hun lang verloren gewaande verwanten? Herkennen ze hun broers en zussen? Weten we wat ze zich herinneren van hun broers en zussen?
Reünies zijn meestal een gelukkige tijd. Van uw goed gesocialiseerde hond wordt verwacht dat hij andere honden begroet en vriendelijke interacties aangaat. Als het goed is wordt er gespeeld en geravot. De hond gebruikt het lichaam om te communiceren. De lichaamssignalen van de hond weerspiegelen wat ze denken. Het is belangrijk om de lichaamssignalen van uw hond te observeren om te kunnen reageren op de behoeften van de hond.
Wanneer honden elkaar tegenkomen, zijn er lichaamstekens waar je naar op zoek zult zijn die zouden aangeven dat ze elkaar herkennen en de interactie zal positief zijn. Honden zullen elkaar begroeten door aan de achterkant te snuffelen. Van daaruit gaat de vriendelijke interactie over in een reeks signalen van dominantie, onderwerping, eerbied en uitnodigingen om te spelen.
Honden kunnen elkaar sussen met verplaatsingsgedrag. Deze gedragingen omvatten knipperen met hun oren omlaag. Er kan ook sprake zijn van liplikken en kantelen van het hoofd terwijl de honden elkaar onderzoeken. Speelbuigen is waarschijnlijk een van de meest schattige signalen die een hond zal gebruiken met een andere - of zelfs de eigenaar - tijdens het spelen. De voorpoten zijn gestrekt terwijl de achterpoten rechtop blijven staan. Die enthousiaste speelboog gaat meestal gepaard met enthousiaste sprongen van vreugde als de speeltijd begint.
Er kan een reeks ander gedrag zijn dat uw hond zal vertonen wanneer hij een interactie met andere honden begint. In deze beschrijving wordt aangenomen dat dit positieve interacties zijn. De lichaamstaal zou heel anders zijn als de hond gestrest, angstig of agressief was. In het vriendelijke spel zult u merken dat de hond er nieuwsgierig en anticiperend uitziet. Hun mond zal gesloten zijn en hun hoofd zal kantelen.
Als uw hond erg onderdanig is, kan het dier op zijn rug rollen. Een zelfverzekerde hond zal zijn staart hoog in de lucht laten zien en de geur laten rondzwaaien. Een staart die ronddraait met ontspannen lichaamsbeweging en een kronkelige bodem duidt op vriendelijkheid. Er is opgemerkt dat honden wederkerigheid zullen vertonen in het spel, waarbij ze om de beurt in hun activiteit lijken te zijn.
Er moet meer onderzoek worden gedaan naar hoe honden onthouden. Alleen al door naar onze eigen honden te kijken, weten we dat honden een stempel drukken op de dieren en mensen die dicht bij hen staan. Honden vormen ritmes waarin ze dingen lijken te voorspellen, zoals wanneer hun baasje thuiskomt van het werk. Ze kunnen dingen zoals hun voedselschotel lokaliseren, wat we als bewijs beschouwen dat ze ruimtelijke herinneringen hebben.
Natuurlijk kunnen we onze hond trainen, wat betekent dat onze honden trainbaar zijn. We zijn in staat om hun reacties op woorden en signalen te conditioneren met voldoende geduld, voedsel en lof. Er lijken vragen te zijn of honden gebeurtenissen of afleveringen kunnen onthouden. We weten echter uit onze ervaring met honden die zijn mishandeld dat ze zullen reageren op triggers van misbruik.
Honden lijken hun eigenaren voor langere tijd terug te roepen. Ze kunnen ook herinneringen vasthouden aan sterk positieve en sterk negatieve ervaringen. Honden lijken vatbaar te zijn voor wat geheugenverval wordt genoemd. Met andere woorden, ze onthouden sequenties niet zo lang als mensen of katten. Met andere woorden, ook al zijn ze zo aanpasbaar aan routines en reageren ze op training, ze zijn vrijwel vergeetachtig over gebeurtenissen. Ze hebben de neiging om in het heden te leven.
Bij mensen die van meerdere geboorten zijn, zijn er herhaalde demonstraties van de tweelingen of veelvouden die intense banden hebben. Sommigen geloven dat hun nauwere band in de baarmoeder werd gevormd. Anderen theoretiseren dat ze zulke hechte vroege ontwikkelingservaringen hadden dat dit hun intense binding bevorderde.
Als we kijken naar honden en hun nestgenootervaring, is het niet verwonderlijk dat er een verwachting is dat er een biologische afdruk of binding is ontstaan tussen de hondenbroers en zussen. Peter Hepper, een psycholoog aan de Queen's University of Belfast in Ierland, bestudeerde verwantschapsherkenning bij honden. Uit het onderzoek bleek dat puppy's de geur van hun broers en zussen de eerste maand of zo konden herkennen.
Na twee jaar, als de honden apart leefden, was dat niet langer waar. De honden herkenden hun broers en zussen niet. Het was echter interessant dat de honden de geur van de moeder herkenden en ook zij de geur van haar pups.
Op dit moment weten we niet hoe lang de herinnering aan de nestgenoten duurde voordat de herinnering vervaagde. Er zijn geen onderzoeken die aantonen dat honden hun nestgenoten na verloop van tijd kunnen herkennen. Als je bent uitgenodigd voor een hondenbakreünie, geniet er dan van om de honden samen te zien spelen en een kans te hebben om verhalen uit te wisselen met de eigenaren van de broers en zussen van de hond. Het is waarschijnlijk meer betekenisvol voor jou als een reünie-ervaring dan voor de hond - die gewoon een leuke dag moet hebben.
Honden hebben niet echt veel tijd met hun nestgenoten. Ze worden vaak geadopteerd met ongeveer 6 tot 9 weken. Dit is een optimaal moment om te beginnen met het socialiseren van uw hond. Tot ongeveer de leeftijd van 20 weken kan de pup worden blootgesteld aan een scala aan geuren, beelden en geluiden zonder bang te worden. Volgens de Animal Humane Society zijn er dingen die je kunt doen om je hond te leren sociaal te zijn:
Behandeling - Dagelijkse behandeling, zacht aaien en wrijven van de pup door verschillende mensen kan de kans vergroten dat uw hond sociaal zal zijn.
Geluiden - Stel ze bloot aan nieuwe geluiden, maar overweldig uw puppy niet met huishoudelijke geluiden.
Oefeningen met voedselschotels - Leer uw puppy om mensen te laten naderen tijdens het voeren. Als de puppy aan het eten is, loop je naar boven en laat je een snoepje in de kom vallen. Dit voorkomt dat de hond later de voerbak bewaakt.
Leer uw puppy om alleen te zijn - Verhoog geleidelijk de tijd dat u de puppy alleen laat, zodat uw hond niet angstig wordt bij scheidingen.
Train gehoorzaamheid - Je moet de Alpha en dominantie tot stand brengen, maar doe dit met positieve interacties, lof, consistentie en geduldige training.
Stel uw puppy voor aan anderen - Houd de interacties kort en plezierig, zodat uw puppy niet bang is voor nieuwe mensen.
Voorkom bijten - zorg voor geschikt kauwspeelgoed. Speel geen trekspelletjes. Als uw puppy bijt, zeg dan "Ow" en stop de interactie. Deze aandachtsverwijdering leert de puppy om niet te happen.
Naarmate uw puppy ouder wordt en leert aangelijnd te zijn en zich aan uw commando's te houden, vergroot u de wereld voor uw hond. Neem uw hond mee naar verschillende omgevingen. Stel uw hond voor aan andere honden, huisdieren en mensen. Houd de interacties positief en veilig. Na verloop van tijd zal uw hond leren sociaal te zijn en positieve interacties te hebben met u, uw familie en de gemeenschap die u deelt.
