Als je een pup adopteert, adopteer je eigenlijk een nieuw gezinslid. Deze kleine stroom van vreugde wordt je beste vriend, je broer of zus, je kleine pelskind! En meestal hebben onze pups niet veel moeite om zich aan te passen aan hun nieuwe leven en gezin. Naarmate ze ouder worden, leren ze steeds meer van ons te houden naarmate wij meer van hen leren houden! Ze worden echt een deel van ons gezin.
Maar veel eigenaren vragen zich af, herinnert mijn pupper zich zijn of haar echte familie? De meeste honden worden geboren in een nest en velen worden niet samen geadopteerd. Dus herinneren onze kleine munchkins zich hun broers en zussen nadat we ze hebben geadopteerd? Als we ze op straat zouden zien, zouden ze ze dan kunnen herkennen? Missen ze ze echt?
Hoewel het antwoord op deze vraag nog niet volledig is bestudeerd of beantwoord, hebben veel eigenaren beweerd dat hun pups, althans tot op zekere hoogte, andere nestgenoten herkennen en anders op hen reageren dan elke andere willekeurige hond. Dus, om een lang verhaal kort te maken, of je hond zich hun hondenbroer of -zus wel of niet zal herinneren, hangt niet alleen af van hoe oud ze waren toen ze gescheiden werden, maar ook van hun opvoeding, ras, temperament en meer!
Of uw hond zijn of haar broer of zus herkent of niet, hangt allemaal af van hoe lang ze samen als kleintjes hebben doorgebracht, hun ras en hoe ze zijn opgegroeid sinds ze zijn geadopteerd. Als je toevallig een van de broers en zussen van je hond tegenkomt, of misschien zelfs een speelafspraakreünie organiseert, zou je vrij snel moeten kunnen zien of je hond ze zich herinnert of niet.
Met betrekking tot andere honden, afhankelijk van hoe sociaal uw pupper is, zult u bepaalde dingen opmerken tijdens een begroeting. Uw pup kan buigen, op zijn buik rollen om zijn onderwerping te tonen, of zijn tong laten uitsteken om opwinding of geluk te tonen. Honden die graag andere honden ontmoeten die binnenkort speelkameraadjes worden, hebben hun oren naar voren en lijken gewoon gepompt om een ander hondje te ontmoeten.
Honden die hun broers en zussen opnieuw ontmoeten en/of zien nadat ze zijn geadopteerd door hun pelsdierhuis, zullen zich waarschijnlijk hetzelfde gedragen als ze ze herkennen, maar met een beetje meer opwinding. "Hoewel honden mensen, plaatsen of dingen niet op dezelfde manier onthouden als mensen, voelen ze zich instinctief aangetrokken tot andere honden die hun bloedlijn delen, dus de kans is groot dat uw pup een positieve interactie zal hebben met zijn of haar broers en zussen."
Wat je kunt verwachten, is veel snuffelen - zelfs meer dan je zou zien bij een hond die geen familie is. Je pup is waarschijnlijk een beetje in de war over waarom ze een vriend ontmoeten die precies naar hen ruikt! Je kunt ook wat "ruiken en likken en mogelijk wat ruw spelen verwachten, vooral als de honden nog jong genoeg zijn om te onthouden dat ze nestgenoten waren."
Honden die hun gezinsleden herkennen, zullen gewoon een extremere reactie hebben dan ze normaal zouden doen als ze een andere hond op straat zouden ontmoeten. Zolang je weet hoe je pup normaal reageert op andere honden, zou je het verschil moeten kunnen zien wanneer ze tegen hun broers en zussen aanlopen of ermee spelen!
Onze pups zijn geëvolueerd uit wolven en hebben daardoor nog steeds enkele kwaliteiten en kenmerken die worden weerspiegeld in hun voorouders. Om te beginnen zijn honden (en wolven!) roedeldieren. Gedurende de eerste zes tot tien weken van hun leven (of zelfs meer, afhankelijk van wanneer ze hun pelsdier thuis vinden), is de meeste sociale interactie die ze hebben met hun broers en zussen, evenals met hun moeder.
Het is van deze andere hondjes dat pups echt leren hoe ze een hond moeten zijn. Deze harige jongens zijn hun eerste roedel. Dat wil niet zeggen dat het leven bij ons hen niet ook bepaalde kenmerken geeft, maar het spreekt vanzelf dat "hoe langer ze bij een bepaalde groep doorbrengen, hoe groter de kans is dat ze de lessen die ze leren en de individuele roedelleden onthouden."
Hoewel de onderzoeken niet overtuigend zijn, heeft onderzoek aangetoond dat "op voorwaarde dat ze samen zijn tijdens de kritieke socialisatiefase van week drie tot week 16", onze honden zich waarschijnlijk hun broers en zussen en ouders zullen herinneren.
Bovendien moeten we niet vergeten dat de neuzen van onze hond veel sterker zijn dan die van ons. In feite "overtreft het reukvermogen van een hond dat van mensen met 10.000 tot 100.000." Als ze iets of iemand ruiken die naar hen ruikt, zullen ze nieuwsgierig zijn naar wat het is! Omdat ze hun eigen geur herkennen, is de kans groot dat uw hond een soortgelijke geur bij zijn broer of zus kan ruiken.
Hoewel er geen manier is om uw hond te leren zijn broer of zus te herkennen, zijn er bepaalde dingen die we als eigenaren kunnen doen om een gelukkige familiereünie te vergemakkelijken. Pups van nestgenoten die "geadopteerd worden door buren en elkaar regelmatig zien... zullen zich aanpassen aan de andere hond (broer of zus) die deel uitmaakt van hun leven", ongeacht of ze de familieband herkennen of niet. Een hond die veel tijd met een ander doorbrengt, zal hem gaan zien als een "broer" of "zus", dus hoe meer tijd u uw pupper toestaat om hun bloedverwanten te zien, hoe comfortabeler ze bij elkaar zullen zijn.
We moeten ook onthouden dat honden, hoezeer we ons ook voelen, geen mensen zijn. Afhankelijk van hoe lang het geleden is dat uw hond zijn broer of zus heeft gezien, en ook hoe lang hij bij hen is geweest voordat hij werd geadopteerd, kan uw hond een nestgenoot herkennen of niet.
En dat is oké! Dat betekent gewoon dat je de hele familie bent die je hond nodig heeft. Als je echt wilt dat je hond een relatie met zijn of haar broer of zus heeft, betekent dat alleen maar dat ze meer tijd met elkaar moeten doorbrengen. Dus hopelijk vind je het baasje van het broertje/zusje van je pup leuk!
