Van de vele dingen die honden zijn gebruikt om te snuffelen, zijn munitie en vuurwapendetectie een van de meest populaire doelen voor honden in hun nieuwe en snelgroeiende beroep binnen politie- en taskforce-agentschappen over de hele wereld. Je vraagt je misschien af hoe het komt dat de beste vriend van de man ons omver blaast door taken te voltooien die net zo moeilijk zijn als het detecteren van een theelepel suiker in een Olympisch zwembad?
De waarheid is dat honden biologisch fascinerende wezens zijn, omdat ze een reuksysteem hebben dat hun neus duizenden keren gevoeliger maakt voor geuren in vergelijking met de onze. Doe je gordel om en bereid je voor om een kort inzicht te krijgen in hoe honden munitie kunnen detecteren, naast de vele andere dingen die ze gewend zijn te vinden!
Wanneer ze iets detecteren, zullen honden zeker bepaalde tekens vertonen bij het lokaliseren ervan. Aangezien uw hond de juiste training krijgt om specifiek munitie te detecteren, zullen de tekenen die hij vertoont wanneer hij zijn doelwit heeft gevonden of wanneer hij op zoek is naar zijn veel duidelijker voor u worden.
Wanneer uw hond voor het eerst begint te zoeken, zullen ze waarschijnlijk snel bewegen, hun neus krachtig over de grond bewegen in het gebied dat u zoekt, en uiteindelijk hun weg vinden naar objecten, meubels en mensen. Zoals je je kunt voorstellen, is het eerste teken dat je hond op de goede weg is, nadat je hem hebt blootgesteld aan de geur van de munitie, de verandering in zijn lichaamstaal.
Ze vertonen waarschijnlijk een verhoogde alertheid en lijken meer afgestemd te zijn op aspecten in hun omgeving. Dat gezegd hebbende, moet u het weten zodra uw hond de geur heeft opgepikt. Wanneer de geur hun reukreceptoren bereikt, zijn de oren van de hond geneigd om omhoog te gaan, terwijl hun spieren zich tegelijkertijd in zowel hun lichaam als hun kaak aanspannen.
Je hond zal dan bijna lijken alsof hij een denkbeeldige lijn volgt die jij en geen ander mens kunnen zien, en als je hem van zijn pad probeert te trekken, zullen ze zichzelf snel aanpassen om weer op het goede spoor te komen. Zie je, ze volgen moleculen die overeenkomen met de geur van datgene waarnaar ze op zoek zijn, en omdat deze moleculen zo klein zijn, zijn ze onzichtbaar voor het menselijk oog.
De beste vriend van de mens heeft een lange geschiedenis in de geurdetectie-industrie, die teruggaat tot het begin van de 20e eeuw. Het is bekend dat sinds de domesticatie van honden, mensen ze voor verschillende doeleinden hebben gebruikt, waaronder de jacht, waarbij geur wordt gevolgd. Het was echter pas in de jaren zestig dat er records zijn van honden die voor het eerst werden gebruikt om illegale verdovende middelen en explosieven op te sporen door de Scotland Yard.
Niet al te lang daarna, in 1968, grepen de Verenigde Staten in op het gebied van hondendetectie door hun eigen militaire werkhondenprogramma te creëren om honden te trainen om verschillende dingen te detecteren, waarbij drugs centraal stonden. Ten slotte, tegen het einde van de jaren zeventig, werd het gebruik van honden voor geurdetectie een norm door overheidsinstanties over de hele wereld, waaronder het Verenigd Koninkrijk. Het Verenigd Koninkrijk gebruikt sinds het einde van de jaren zeventig honden voor grensbewaking, om toezicht te houden en ook om op hun hoede te zijn voor smokkel.
Tegenwoordig zijn honden relevante leden van politie- en taskforce-instanties in het hele land. Ze zijn getraind om zowel biologische (bijv. mensen in een onderzoeks- en reddingsmissie) als niet-biologische (bijv. verdovende middelen, geweren, munitie en explosieven) objecten op te sporen in verschillende omstandigheden.
Historisch gezien hebben bepaalde rassen de voorkeur gekregen voor geurdetectie, vanwege hun superieure reukvermogen waardoor ze boven alle anderen uitstijgen. Die hondenrassen zijn Bloedhonden, Basset Hounds, Duitse Herders, Engelse Springer Spaniels, Labrador Retrievers en Belgische Malinoi.
Honden kunnen worden getraind in allerlei soorten geurwerk, inclusief het opsporen van munitie vanwege hun uitstekende reukvermogen. Dit vermogen manifesteert zich in de biologie van onze geliefde huisdieren. Om te beginnen is het gebied van de hersenen dat verantwoordelijk is voor de reukzin bij honden proportioneel 40 keer groter dan bij mensen.
Het feit dat het gebied van hun hersenen dat zich toelegt op het detecteren van geuren zo groot is, geeft aan dat hun vermogen om dit te doen op zijn zachtst gezegd moeiteloos is. Niet alleen is hun hersengebied geassocieerd met reuk groter, maar een gemiddelde hond heeft ongeveer 300 miljoen reukreceptoren die constant in hun neus patrouilleren, vergeleken met de magere 6 miljoen die bij mensen worden gevonden.
Deze receptoren communiceren continu tussen de neus en de hersenen, nemen berichten op die door de receptoren worden ontvangen zodra ze worden geactiveerd door moleculen in de lucht die erop landen en sturen ze eerst naar het reukgebied van de hersenen en vervolgens naar de juiste andere gebieden waar de hond kan interpreteren wat de geur is.
Dit is niet het enige biologische voordeel dat honden hebben dat ze een verhoogd reukvermogen geven. Naast een groter hersengebied dat gewijd is aan reuk, hebben alle honden het zogenaamde vomeronasale orgaan (ook wel Jacobson's orgel genoemd). Dit orgaan is te vinden in het onderste gedeelte van de neusholte van je hond.
Zijn functie is om feromonen te detecteren, dit zijn chemicaliën die uniek zijn voor en geproduceerd worden door alle soorten om zaken als emotie en paringsinformatie aan te geven. Hoewel mensen feromonen niet bewust kunnen ruiken, worden we er in ons dagelijks leven zeker door beïnvloed. Honden hebben echter de gave om feromonen te detecteren, een andere factor die hun scherpe reukvermogen beïnvloedt.
Ten slotte hebben honden, net als alle andere soorten, een zogenaamd sensorisch epitheel en de grootte van het epitheel is direct gecorreleerd met de sensorische vermogens van de hond. Het epitheel van de gemiddelde mens heeft een oppervlakte van 5 cm in het kwadraat, terwijl het gebied van de gemiddelde hond op het sensorische epitheel ongeveer 150 cm in het kwadraat is. Dit extra gebied geeft honden de gunstige mogelijkheid om geuren te herkennen waaraan ze zijn blootgesteld tijdens geurtraining (zoals munitie) en later de geuren terug te roepen om ze te detecteren.
Een interessante bevinding met betrekking tot geurdetectie is dat reuen een beter vermogen hebben om geuren te onderscheiden dan vrouwtjes. Gedragswetenschappers hebben enig licht op het onderwerp geworpen door te bepalen dat deze neiging tot mannelijke nauwkeurigheid geworteld is in hun interesse en focus bij het voltooien van geurtaken, in tegenstelling tot het idee dat ze superieure waarnemingscapaciteiten hebben.
Het is zeker mogelijk om het vermogen van een hond om munitie te ruiken aan te moedigen en te versterken door middel van routinematige geurtraining, wat precies is wat politie en taskforce-eenheden doen als ze honden trainen. Dit is, net als vormen van conditionering, niet van de ene op de andere dag omdat het toewijding, inspanning en geduld vereist. Om te beginnen is het goed om te weten dat een paar hondensnoepjes in combinatie met positieve bekrachtiging je een heel eind zullen helpen.
Daarom is het gebruik van positieve bekrachtiging wanneer geurtraining essentieel is, vooral het gebruik van een of andere vorm van speelgoed. Hieronder vindt u de stappen die u kunt gebruiken wanneer u uw hond op geur traint:
Stap 1: Voordat u uw hond eropuit kunt laten gaan om munitie te zoeken, moet u enkele basistrainingssessies voltooien waarbij ze eerst het commando leren. vind het. Dit kan worden gedaan met behulp van een "zoek en vind"-spel met een geliefd speeltje. Beloon de hond elke keer dat ze het speelgoed vinden en zorg ervoor dat je het spel begint met de vind het commando.
Stap 2: Nadat je het commando hebt geleerd, is het tijd om de geurtraining te starten met meer basisspellen zoals Raad de hand. Zoals je misschien al geraden had, houdt dit in dat je een snoepje in je hand legt, het sluit terwijl je honden kijken en ze vervolgens vragen om vind het met behulp van hun neus of poot als indicator. Als uw hond gelijk heeft, beloon het gedrag dan met de traktatie. Als ze onjuist zijn, laat ze dan de juiste hand zien en probeer het opnieuw. Zodra je hond het eerste niveau van het spel onder de knie heeft, kun je een tandje bijsteken door de traktatie te verbergen zonder dat hij het ziet. Zorg ervoor dat je het gedrag beloont om ervoor te zorgen dat het blijft komen!
Stap 3: Als u er eenmaal van overtuigd bent dat uw hond bekwaam is in stap één en twee, is het tijd om uw vind het voorwerp (bijv. kauwspeeltje of snoepje) met de munitie, zodat het de geur van het snoepje of het speeltje krijgt. Omdat er allerlei verschillende soorten munitie zijn, zou het goed zijn om uw hond te trainen met slechts één type om te beginnen, zodat ze bekwaam kunnen worden, waardoor hun kansen op succes toenemen.
Door de munitie aan het speeltje of snoepje te koppelen, is de kans groter dat uw hond het zal vinden, aangezien uw pup gewend is het speeltje of snoepje te vinden wanneer het de vind het. Ga door met spelen vind het , zoals gewoonlijk.
Uiteindelijk zal uw hond niet alleen op zoek zijn naar het snoepje of het speeltje, maar ook naar de geur van munitie, omdat ze geloven dat wanneer ze de geur vinden, ze ook het snoepje of het speeltje zullen vinden, wat een beloning is in de ogen van de hond. Opmerking:u kunt ook beginnen door uw hond direct bloot te stellen aan de geur van munitie, maar als u het koppelingsproces gebruikt, is de kans groter dat u succesvolle resultaten krijgt.
Stap 4: Haal na verloop van tijd het speeltje (gepaarde stimulus) weg dat u hebt gebruikt en verberg alleen de munitie die u wilt dat uw hond zoekt. Laat ze de munitie ruiken voordat ze deze verstoppen, om er zeker van te zijn dat ze de exacte geur hebben. Je kunt de moeilijkheidsgraad verhogen naarmate je hond verbetert door de afstand tussen hem en de schuilplaats te vergroten.
Hoewel alle honden verschillen met hun reukvermogen en hun ontvankelijkheid voor training, zou consistentie met uw training moeten leiden tot succes van uw honden in slechts een paar maanden.
