Honden zijn zeer slimme wezens en kunnen worden getraind om veel dingen te ruiken, zoals drugs, smokkelwaar, overleden lichamen, wapens en munitie (onder andere). Honden worden meestal getraind door wetshandhavingsinstanties om dit te kunnen doen, dus we zullen nader bekijken of ze ook hydrocodon kunnen ruiken.
Hydrocodon is een ingrediënt dat wordt aangetroffen in verdovende pijnstillers en het wordt gebruikt voor iemand als ze matige tot ernstige pijn hebben. Gewoonlijk wordt hydrocodon oraal gegeven voor situaties zoals tandpijn op korte termijn, evenals pijn in verband met een blessure. Hydrocodon wordt beschouwd als een opioïde en is geclassificeerd als vergelijkbaar met andere geneesmiddelen zoals codeïne, morfine en oxycodon.
Op een bepaald moment in je leven heb je een speurhond zien doen waarvoor hij is opgeleid en je bent je waarschijnlijk maar al te goed bewust van hoe een speurhond handelt als hij heeft gevonden waarvoor hij is opgeleid. Ongeacht of er een speurhond aan het werk is, ze zijn getraind om alert te zijn op elk medicijn dat ze hebben geleerd om op te snuiven, wat hydrocodon kan zijn.
Ze zijn getraind om specifieke geuren te detecteren met behulp van signalen die hun trainer heeft bepaald, maar vaak is dit anders voor de persoonlijkheid van de hond. Dit kan bijvoorbeeld een blaf zijn, ze kunnen bevriezen op de plek waar ze de geur hebben gevonden, of ze kunnen hun neus op de plek zetten waar de geur vandaan komt.
Dat gezegd hebbende, sommige honden zijn getraind om duidelijker te zijn in hun signalering en kunnen bijvoorbeeld poten of graven op de locatie van de geur, en ook zeer alert handelen. Een speurhond is getraind om nooit agressief te reageren op iets of iemand, zoals de locatie of de verpakking waar ze de geur hebben gevonden.
Er zijn enkele specifieke tekenen dat je een hond kunt zien wanneer hij een geur heeft gevonden, zoals op en neer lopen, alert handelen, het gebied bewaken waar de geur is of naar het gebied staren
Er is een lange geschiedenis tussen honden en de mensheid die samenwerken als het gaat om het gebruik van de neus van een hond als een voordeel voor de mens. In de jaren veertig werden honden in Afrika gebruikt om mijnen op te sporen en in de jaren zeventig werden ze getraind om drugs zoals heroïne, marihuana en cocaïne op te sporen. Honden werden later gebruikt om gecontroleerde medicijnen op te snuiven, zoals hydrocodon, en vele andere.
Naarmate de tijd verstreek, werden honden getraind in andere gebieden, zoals ongediertebestrijding, en werden ze gebruikt om ongedierte zoals termieten en bijen op te sporen. Deze vaardigheden die honden hebben, zullen ongetwijfeld op steeds meer manieren worden gebruikt.
Voordat honden deze stoffen fysiek zouden kunnen ruiken, hoefden honden ze echter niet te ruiken omdat ze door de mens zijn gemaakt en van nature niet in het wild voorkomen.
Door de vele receptoren in hun neus kunnen honden hydrocodon ruiken, maar het is geen goed idee voor honden om dit te doen, omdat de stof een overdosis bij de hond kan veroorzaken. Bij veel opioïden kan een kleine hoeveelheid dodelijk zijn voor uw hond, omdat hun systemen het niet op dezelfde manier kunnen verwerken of verwerken als mensen (zelfs wij kunnen overlijden aan een overdosis.)
Daarom zijn maar heel weinig honden getraind om hydrocodon en andere opioïden te ruiken, en degenen die dat wel doen, doen dit in een gecontroleerde omgeving.
Omdat opioïden dodelijk kunnen zijn voor honden, is het nogal lastig om een hond te trainen om stoffen als hydrocodon op te snuiven. Canada behoort tot de geselecteerde landen die een veilig trainingssysteem hebben ontwikkeld voor honden om opioïden te kunnen opsnuiven.
In plaats van opioïden in poedervorm te gebruiken, gebruiken ze vloeibare versies en combineren ze een kleine hoeveelheid opioïde met water. Uiteindelijk wordt het opioïde opgelost en dit wordt vervolgens in een injectiespuit gedaan en de oplossing wordt op een sterk absorberend materiaal aangebracht. Dit materiaal wordt vervolgens in een goed beschermde container gedaan en deze worden gebruikt om de honden te trainen.
Om te beginnen worden de honden getraind om het met drugs doordrenkte materiaal door koffers, tassen, muren en vele andere dingen te detecteren. Omdat de geur van het opioïde is afgezwakt, kunnen de speurhonden worden getraind om het op te snuiven, zonder dat dit gevaarlijke gevolgen heeft.
Honden die op deze manier zijn getraind, zijn niet geïnteresseerd in de medicijnen die ze op enigerlei wijze vinden en zijn in feite getraind om geuren te vinden op een manier dat ze zouden proberen een speciaal speeltje van hen te vinden. Wanneer de training voor het eerst begint, krijgt een speurhond een traktatie of een beloning als hij aangeeft dat hij de geur heeft gevoeld of geroken waarnaar hij op zoek is.
Terwijl de hond zijn training afwerkt, worden ze alleen beloond als ze aan de geleider kunnen signaleren dat ze de exacte geur hebben gevonden die ze moesten detecteren. Bovendien wordt de hond nu alleen beloond of getrakteerd als hij handelt met het signaal dat hij heeft geleerd te geven, zoals aanraken met de neus, staren, blijven of zitten.
Het kan even duren voordat een hond op deze manier is getraind en het kan zelfs een paar maanden intensieve training vergen. Afgezien van het feit dat een hond heel goed kan ruiken, moet bij het trainen ook rekening worden gehouden met de persoonlijkheid van een hond, en honden die in teamverband kunnen werken en gefocust kunnen blijven, hebben de voorkeur.
