Mensen hebben het vermogen om een hele reeks emoties en gevoelens te voelen, inclusief de negatieve gevoelens die gepaard gaan met verdriet. Het kan moeilijk zijn als een van onze harige vrienden overlijdt, en nog moeilijker als er niemand aan je zijde is om te rouwen.
Mensen hebben onderzocht of honden de dood van een ander kunnen voelen en verdriet kunnen begrijpen, inclusief de dood van een van hun honden. Hoewel het nog steeds een controversieel onderwerp is, zijn er in de loop der jaren verschillende momenten vastgelegd - zoals het observeren van honden die bepaalde rituelen uitvoeren onder hun doden, of het bedekken van hun geliefden met dekens - waardoor we ons echt afvroegen of honden de dood kunnen begrijpen.
Wat je ook gelooft, er zullen waarschijnlijk gedragsveranderingen bij je pup optreden nadat een harige vriend is overleden. Deze gedragsveranderingen zullen vaak klein en kort zijn, maar het is belangrijk om deze veranderingen te kunnen identificeren, zodat u uw hond kunt helpen het hoofd te bieden en vooruit te komen in een potent licht.
Voor mensen is het meestal duidelijk wanneer een medehuisdier ziek is en zijn leven ten einde loopt. Ze kunnen lusteloos zijn, gebrek aan eetlust hebben, of uw huisdier kan zelfs een terminale diagnose hebben van een dierenarts. Honden zijn op dezelfde manier, zo niet meer, afgestemd op hun omgeving en omgeving, en waarschijnlijk begrijpen ze volledig wanneer een hondengenoot op weg is naar buiten.
Honden die bijvoorbeeld voelen dat de dood nabij is, zullen zich waarschijnlijk vastklampen aan hun medepup en deze omringen. Honden hebben ongelooflijke reukzintuigen en wanneer ziekten, ziekten of andere soorten fysiologische veranderingen optreden, worden kleine gedrags- en chemische veranderingen door honden opgepikt.
Net zoals rouwende mensen symptomen van verdriet en depressie kunnen vertonen, kan de beste vriend van de mens soortgelijk gedrag vertonen. Geen twee honden zijn echter hetzelfde, dus het kan moeilijk zijn om te weten wat uw hond voelt. U kunt bijvoorbeeld een verminderde eetlust bij uw pup of een verstoorde slaap waarnemen. Of u kunt getuige zijn van uw hond die de hele dag slaapt of op vreemde uren slaapt. Uw hond kan ook teruggetrokken lijken of geen interesse hebben in spelen of wandelen. Sommige honden raken gedesoriënteerd en aanhankelijk, of ze wachten misschien bij de deur tot de andere hond terugkomt.
Veel eigenaren en hondenexperts zijn in staat om gedragsveranderingen te identificeren wanneer een overlijden optreedt. Andere mensen geloven dat hoe uw hond zich voelt, afhangt van de intensiteit van hun relatie met hun hondengenoot. Wanneer twee honden echter sociaal met elkaar verbonden zijn, zullen er vaker tekenen van depressie zijn bij de overlevende hond.
Over het algemeen zullen deze veelvoorkomende tekenen van verdriet na verloop van tijd minder worden, omdat de tijd alle wonden heelt. Als de persoonlijkheid van uw hond echter niet doorschijnt na een paar weken van rouw, kunt u het beste op veilig spelen en uw pup naar de dierenarts brengen.
Onderzoek toont aan dat bepaalde roedeldieren, zoals wolven, bekend staan om het aankondigen van hun verwachte dood aan de roedel. Er wordt aangenomen dat dit een manier is om te voorkomen dat de ziekte wordt doorgegeven aan de rest van de roedel, wat aangeeft dat het beter is om weg te blijven.
De band tussen hond en mens begon ongeveer 15.000 jaar geleden toen het proces van vroege domesticatie door wolven begon. Duizenden jaren samen rondzwerven over de aarde leiden uiteindelijk tot een echt begrip van elkaar en het vermogen om elkaars lichaamstaal en gevoelens te observeren. Onderzoek toont aan dat hoewel honden sommige vormen van kanker kunnen opsnuiven, het vaak om lichaamstaal gaat. Evenzo kunnen honden herkennen wanneer een huisdier het niet goed doet, of een geur verandert in de lichaamssamenstelling van de andere hond of dat de andere hond minder beweegt.
Verder zijn honden in staat feromonen te ruiken. Feromonen zijn chemische afscheidingen die leden van dezelfde soort voelen en waarop ze reageren in sociale omgevingen. Geslachtsferomonen geven bijvoorbeeld aan dat het dier krols is. Necromonen zijn een soort feromoon dat wordt afgegeven door stervende of rottende dieren. Onderzoekers geloven dat honden necromonen kunnen herkennen bij zieke mensen en dieren, inclusief hun honden.
Help uw hond te begrijpen dat zijn hondenmaatje weg is. Sommige dierenartsen zijn van mening dat het belangrijk is dat uw hond begrijpt dat hun vriend overgaat. Het kan bijvoorbeeld nuttig zijn om uw hond mee te nemen naar de dierenarts als u uw andere hond moet laten inslapen. Door uw gezonde hond te helpen aanwezig te zijn tijdens het passeren van de andere hond, kan uw hond zien en begrijpen dat de andere hond niet terugkomt.
Blijf routine. In tijden van verlies kan normaliteit de sleutel zijn. Veranderingen in uw gedrag en routines na de dood van een ander huisdier kunnen leiden tot stress bij uw overlevende hond. Werk eraan om de tijden van opstaan en naar bed gaan hetzelfde te houden, gebruik dezelfde dagelijkse wandelingen en zorg ervoor dat de maaltijden consistent zijn. Het is ook nuttig om dezelfde activiteiten te blijven doen die u en uw hond samen deden en om uw harige vriend voldoende aandacht te geven met knuffels en spelletjes. Vasthouden aan een routine kan ervoor zorgen dat uw overlevende hond gelukkig en gezond is.
Koop nog geen nieuwe hond. Hoewel je je misschien zorgen maakt dat je hond eenzaam is, zijn veel honden volkomen gelukkig om met alleen hun mensen verder te leven. Zorg ervoor dat u uw aandacht op uw hond richt en observeer hun gedrag en gevoelens. Onthoud dat verdriet tijd kost. Het kan geen kwaad om het een beetje makkelijker te maken, wees alleen op uw hoede voor de behoeften en gevoelens van uw hond.
