Claustrofobie is de angst voor kleine, afgesloten ruimtes. Veel mensen voelen zich bijvoorbeeld ongemakkelijk in een lift. Maar wist je dat honden ook claustrofobisch kunnen zijn? Als ze zich in een krappe ruimte bevinden, kunnen ze nerveus worden omdat ze niet kunnen wegrennen.
Hoewel hun wolvenvoorouders knusse, gesloten holen hebben gemaakt om ze veilig te houden, kunnen sommige van onze honden metgezellen angst voelen wanneer ze denken dat ze op een zeer krappe plek zitten, zoals een drager, bijvoorbeeld.
Claustrofobie bij honden is niet alleen gebonden aan hun dragers; het kan zich in je huis manifesteren, of zelfs als je buiten bent.
De belangrijkste oorzaak van claustrofobie bij honden is dat ze zich in een gesloten, krappe ruimte bevinden, waar ze niet uit kunnen komen. Deze angst kan heel intens zijn, omdat het eerste instinct van de hond is om weg te rennen als hij bang is. Als de hond bijvoorbeeld in een bench zit, kan hij dat niet en begint hij tekenen van stress en angst te vertonen. U zult onmiddellijk kunnen zien of een hond claustrofobisch voelt, aangezien er zeer duidelijke symptomen en tekenen zijn die ze zullen vertonen.
De meest voorkomende symptomen zijn:
Zeuren - als je bang bent in een kleine ruimte, kan je hond gaan zeuren. Dit is misschien niet het enige aanwezige vocaliseren:alles van huilen, blaffen tot schreeuwen is een duidelijk teken dat uw hond erg van streek is.
Hijgen - een hond die aan claustrofobie lijdt, zal veel stress hebben als hij opgesloten zit, en hijgen is een van de duidelijkste tekenen van stress bij honden. Zorg ervoor dat uw hond zich op zijn gemak voelt in elke krappe ruimte waarin hij of zij zich bevindt, of het nu een bench, een kamer of een auto is.
Schuddend - slopende angst die uw hond zal ervaren wanneer hij zich gevangen voelt in een krappe ruimte zonder enige manier om er vanaf te komen, kan leiden tot beven, kwijlen, hyperventileren en urineren. Al deze signalen geven aan dat de hond onder een enorme hoeveelheid stress staat die zelfs fataal kan zijn.
Stimulatie – een angstige en gestresste hond zal nerveus gaan ijsberen in een afgesloten ruimte.
Nog een teken dat uw hond mogelijk claustrofobisch is, is een verandering in hun eetlust zodra ze zich in een afgesloten ruimte bevinden. Als de hond weigert te eten en te drinken, is de kans groot dat hij zich niet veilig voelt en onder stress staat.
Als de tekenen niet op tijd worden opgemerkt, kan de hond ook zelfdestructief gedrag gaan vertonen, zoals destructief likken, kauwen of bijten. Er waren gevallen waarin honden hun vacht eraf likten, of zelfs zelf toegebrachte bijtwonden veroorzaakten omdat ze onder veel stress stonden in een afgesloten ruimte.
Als de signalen over het hoofd worden gezien of genegeerd, zal een hond ernstige gedragsproblemen ontwikkelen omdat niet aan zijn fysieke en mentale behoeften wordt voldaan.
Door de geschiedenis heen werden honden selectief gefokt vanwege hun zeer sociale genen. Daarom hebben de honden van tegenwoordig onze aandacht, tijd en toewijding nodig. Ook al hebben we ze voornamelijk voor gezelschap, ze hebben ook ons gezelschap nodig.
Net zoals eenzame opsluiting een vorm van straf is voor een mens, zullen honden die het gevoel hebben dat ze in een isoleercel zitten dezelfde effecten voelen. Ze kunnen eenzaam, gefrustreerd en gestrest raken. Dit dateert van duizenden jaren en heeft veel te maken met domesticatie.
Onze hondenvrienden hebben voorouders van wolven, die, zoals eerder vermeld, dol waren op strakke, knusse holen. Dergelijke holen zouden hen veilig houden en ze hadden volledige controle over het gebied. Niemand en niets kon benaderen zonder dat ze het merkten en dienovereenkomstig reageerden.
Als ze zich op de een of andere manier bedreigd zouden voelen, zouden ze hun opties moeten afwegen:het hol verlaten en wegrennen, of ervoor vechten als ze denken dat ze kunnen winnen. Als ze dat niet kunnen, rennen ze weg. Dit instinct overheerste tot op de dag van vandaag. Wanneer een hond angst voelt, zullen ze wegrennen van het ding dat de angst veroorzaakt. Dat kan van alles zijn:mensen, voorwerpen, andere honden, locaties of situaties.
Dus als je je hond in een bench stopt en hem in een auto rijdt, kunnen ze erg gestrest zijn omdat ze een hekel hebben aan autoritten en niet kunnen wegrennen. Door ze voortdurend aan deze trigger bloot te stellen, zullen ze de kist gaan associëren en beperkt worden tot de autorit waar ze bang voor zijn, en kunnen ze ook bang worden voor elke andere besloten ruimte.
Claustrofobie bij honden is de angst voor beperking en kan in intensiteit variëren van hond tot hond. Of een hond deze angst zal ontwikkelen, wordt beïnvloed door hun genetica, conditionering en de amygdala in hun hersenen.
De amygdala speelt hier een belangrijke rol omdat het verantwoordelijk is voor angstconditionering, evenals voor de vlucht- of vechtreactie. Een claustrofobische hond zal geen opsluiting kunnen tolereren omdat ze er niet aan werden blootgesteld toen ze jong waren. Als puppy's bijvoorbeeld op de verkeerde manier in de bench zijn getraind, zullen ze op hun volwassen leeftijd bang zijn voor de bench, vooral als het als een vorm van straf werd gebruikt. Ze zullen het later associëren met straf en het zal voor hen onmogelijk zijn om het voor iets anders te accepteren.
Door ervoor te zorgen dat benchtraining een positieve ervaring is, zullen ze dergelijke problemen niet krijgen. Positieve ervaring met krappe ruimtes kan worden gekoesterd door ze traktaties en beloningen te geven in krappe ruimtes.
Omdat claustrofobie bij honden niet wordt veroorzaakt door neurose, zijn er manieren om ervoor te zorgen dat uw hond er geen last van heeft. Het trainen van uw hond vanaf jonge leeftijd is essentieel. Socialisatie van puppy's en gehoorzaamheidstraining zijn de enige manieren waarop u uw hond kunt voorbereiden op zijn volwassen leeftijd.
Door deze twee acties leren puppy's om te gaan met opsluiting, deze te accepteren en te tolereren wanneer ze een dierenarts bezoeken, of als ze in het ziekenhuis moeten worden opgenomen of vervoerd.
Als een hond al last heeft van claustrofobie, gedragstraining zal nodig zijn om hen te helpen hun angst voor besloten ruimtes te overwinnen. Dit wordt gedaan door ervoor te zorgen dat zij positieve ervaringen hebben met besloten ruimtes. Het proces staat bekend als tegenconditionering en het doel is om de negatieve, angstige en angstige reacties van de hond te veranderen in positieve en ontspannen.
Een andere benadering waarvan bekend is dat deze helpt, is desensibilisatietraining , waarbij het doel hier is om overmatige reacties op de trigger geleidelijk te verminderen (in dit geval beperkte ruimtes).
