Om er maar meteen bij te zijn, honden hebben het vermogen om vuur te voelen. Hun voorouders, wolven, zijn bang voor vuur. Hoektanden kunnen het vuur voelen dat hun hol bedreigt. Een sterk reukvermogen en een uitstekend gehoor stellen honden in staat om rook te ruiken en vlammen te horen als een brand oprukt naar hun huis.
Sommige honden zijn zich zo scherp bewust van vuur dat ze de beste branddetectoren van de plaats delict zijn geworden en kunnen leren hoe ze tekenen van brandstichting kunnen detecteren. Uw huishond kan voelen dat een brand zijn huis bedreigt. Verhalen over honden die gezinnen uit branden redden, bewijzen dat ze vuur kunnen waarnemen.
Het eerste teken dat u opmerkt als uw hond merkt dat er vuur in de buurt is, is de manier waarop ze de lucht gaan snuiven en ruiken. Honden kunnen door hun neus een beeld van hun omgeving schetsen. De neus van een hond is stereoscopisch en elk neusgat kan afzonderlijke geuren opnemen. Aan het einde van hun neus bevindt zich het reukepitheel, vol receptorcellen, en deze cellen ontvangen de geur en sturen een bericht naar de hersenen van de hond om de geur te ontcijferen.
Honden kunnen ruiken wat er in het verleden is gebeurd, de nachtbezoekers en geuren van de dag ervoor. Ze kunnen voelen wat er gaat gebeuren door aroma's in de lucht, een opkomende storm of de sterke geur van rook. Hoe groter het vuur, hoe duidelijker het gevaar. Er is zowel het geluid van het vuur als de angst die wordt opgewekt door naderende vlammen.
Uw hond kan grommen om u te waarschuwen voor het gevaar of zijn nekharen kunnen overeind gaan staan. Lippen aan de lippen betekent nervositeit en uw hond wil misschien een plek zoeken om zich te verstoppen. In termen van reddingsgedrag kunnen honden echter ongelooflijk dapper zijn en gezinnen redden van het vuur. Honden zijn op zoek naar hulp en hebben jonge kinderen uit de diepten van een brandend huis getrokken. Het is zeker dat honden vuur voelen en tekenen vertonen dat ze op de gevaren reageren.
Het is geen verrassing dat een hond de mascotte van de brandweer is. De Dalmatiër is een symbool geweest van 'genade onder vuur', aangezien dit ras in de begindagen van de brandveiligheid bij de brandweer kwam. Dalmatiërs werden gebruikt om paardenkoetsen te begeleiden. Toen de eerste brandweerwagens door paarden werden getrokken, maakte natuurlijk een Dalmatiër deel uit van de bemanning.
Ze werden gekozen vanwege hun kracht, vitaliteit en grootte, waardoor ze de perfecte aanvulling waren om de paarden kalm te houden tijdens het vuur. Toen de brandweerwagens werden gemotoriseerd, bleef de Dalmatiër de mascotte en was hij een kalmerende aanwezigheid tijdens een brandbestrijdingsepisode. Dalmatiërs dienen als metgezellen voor de brandweerlieden en als bewakers voor de vrachtwagens en de brandweerkazerne.
Deze knappe honden hebben samen met brandweermannen kinderen voorlichting gegeven over brandveiligheid terwijl ze scholen bezoeken en bewustzijn creëren voor het gevaar van brand. Sparkles, het moderne 'vuurpup'-personage, heeft prachtige verhalen voor kinderen verteld via haar boeken over brandveiligheid. Dit is nog een toevoeging aan de manier waarop honden branden voelen en jonge en oude mensen laten weten hoe ze zich in geval van brand kunnen beschermen.
Wetenschappelijk gezien zijn honden perfect ontworpen om vuur te detecteren. Ze hebben een speciaal detectororgaan in hun gehemelte - een dat niet aanwezig is bij mensen - dat geuren kan 'proeven'. Dit orgaan versterkt het vermogen van een hond om geuren te detecteren en intenser te voelen waar ze over gaan.
Honden hebben het zintuiglijke vermogen om onderscheid te maken tussen verschillende geuren en kunnen, met training, tekenen van brandstichting detecteren. Het is een bekend feit dat honden een superieur reukvermogen hebben en dat gevoel, in combinatie met hun vermogen om angst en gevaar te voelen, is het wetenschappelijke bewijs van hun vermogen om vuur te voelen.
Brandweerlieden en detectoren van plaats delict gebruiken nu honden om te helpen bij het opsporen van de oorzaak van branden. De honden worden aan het werk gezet om aanwijzingen te vinden over de chemicaliën die zijn gebruikt bij het starten van de brand. Hun werk als ADC-honden (Accelerant Detector Canines) is van onschatbare waarde. De training achter de prestaties van de hond is erg gefocust en niet alle honden zijn geschikt om ADC-honden te worden.
Labradors behoren tot de toprassen voor dit soort training. De honden moeten leren hoe ze andere geuren kunnen detecteren door de geur van het vuur. Ze zijn getraind om allerlei chemicaliën te detecteren die een brandstichter zou gebruiken om een brand te starten. Bovendien zijn de honden getraind om zich onder de toeschouwers te mengen om te zien of er iemand naar het vuur kijkt die mogelijk betrokken is geweest bij het aansteken van het vuur.
Wanneer de honden de versneller vinden, worden ze getraind om te gaan zitten en ofwel een poot op het gebied te plaatsen dat ze hebben gedetecteerd, of ze zullen hun neus naar het gebied richten. Ze verstoren de grond niet, zodat monsters kunnen worden genomen en getest op de chemicaliën die zijn gebruikt om de brand te starten. De training is zeer specifiek en gebaseerd op voedselbeloningen. De honden worden niet gevoerd tenzij ze hun trainingsoefeningen met succes hebben voltooid of in het veld zijn geweest en hun getrainde werk hebben gedaan om geuren te detecteren in brandsituaties.
De honden moeten 24/7 bij hun geleiders blijven, die het voedselbeloningssysteem controleren. Deze honden zijn gekozen vanwege hun energie en enthousiasme. Ze zijn enthousiast om te behagen en kunnen zich sneller op moeilijke plaatsen verplaatsen dan hun handlers. Ze staan ook bekend als 'brandstichtingshonden' en helpen bij het bestrijden van misdaad die verband houdt met brand. Door hun training zijn deze honden een aanwinst voor onderzoekers van brandgerelateerde misdaden.
