Honden kunnen niet echt begrijpen wat we zeggen. Natuurlijk krijgen ze hier en daar een paar woorden, zoals "zit", "nee!", "goede hond", "lopen", "etenstijd" en hun naam (hopelijk!). En hoewel we allemaal zouden willen dat ze meer zouden begrijpen, zullen eigenaren misschien verrast zijn om te horen dat er een andere manier is om met onze honden te communiceren zonder onze woorden te gebruiken.
Studies hebben aangetoond dat honden gebaren daadwerkelijk kunnen leren begrijpen, en zijn geëvolueerd om bepaalde gezichtsuitdrukkingen en signalen of indicaties te kunnen begrijpen die wij mensen gebruiken om bepaalde emoties of gevoelens uit te drukken.
Dus hoewel we niet echt een gesprek met onze hond kunnen hebben of hem precies kunnen vertellen wat we voelen of wat we willen dat hij doet, kunnen we onze honden leren gebaren te begrijpen die dezelfde boodschap overbrengen. Dit kan je helpen om een geweldige, liefdevolle relatie met je hond te behouden!
Aangezien honden al zo lang in de buurt van mensen zijn, is het geen wonder dat ze hebben geleerd wat bepaalde gebaren en gezichtsuitdrukkingen betekenen. Ze kunnen niet met ons communiceren omdat ze niet begrijpen wat we zeggen, dus moesten ze leren hoe hun mens zich voelt door hun gezichtsuitdrukkingen, lichaamstaal en stemmen te lezen.
Afhankelijk van het gebaar dat je maakt, zal je hond anders reageren. Als je bijvoorbeeld een boos gebaar maakt, schreeuwt of op een andere manier van streek lijkt, zal je hond zich anders gedragen dan hij zou hebben gedaan als je gelukkig was geweest - dit geldt vooral als je boos op hem bent! Als je boze gebaren maakt, merk je misschien dat je hond voor je terugdeinst, oogcontact vermijdt en jammert of huilt.
Als je gebaren maakt in verband met je verdriet, zoals misschien huilen, een zakdoekje pakken of iets dergelijks, zal je hond dat ook herkennen en erop reageren. Honden die de droevige gebaren van hun baasje begrijpen, zullen empathisch handelen. Soms kan dat een knuffel zijn, een andere keer kan dat samen met jou huilen. Ongeacht de manier waarop uw hond reageert op uw droevige gebaren, het feit dat ze reageren is het bewijs dat ze ze begrijpen.
Als je gebaren maakt om te laten zien dat je blij of opgewonden bent, zullen woofers dat ook herkennen en erop reageren. Als u op en neer springt, kan uw hond dat ook. Als je hard lacht, kan je hond opgewonden janken of blaffen. Al deze dingen betekenen in feite dat je hond begrijpt dat je opgewonden of blij bent vanwege de gebaren en gezichtsuitdrukkingen die je maakt, en dat ze daarop reageren door zelf blij en opgewonden te zijn!
Honden merken ook dingen op die we doen, zoals wijzen en ons hoofd draaien om ons ergens op te concentreren. Honden letten op ons, dus als we ons plotseling omdraaien om naar iets te kijken of te wijzen, draaien ze zich ook om en doen hetzelfde! Dit laat zien dat ze niet alleen het gebaar begrijpen, d.w.z. waarom we ons hoofd hebben omgedraaid, maar ook zij willen weten waar we naar kijken! Honden die dit soort gebaren begrijpen, zullen alert zijn, waarschijnlijk met hun oren naar voren om beter te kunnen horen of begrijpen waar we naar kijken.
Honden werden meer dan 38.000 jaar geleden door mensen gedomesticeerd door wolven! Daarom is het geen wonder dat ze sommige van onze gebaren en gewoonten niet hebben opgepikt en ervan hebben geleerd. Honden merken echt onze gezichtsuitdrukkingen en gedragingen op, en zodra ze bepaalde beginnen te associëren met bepaalde emoties of acties, reageren ze dienovereenkomstig.
Dit betekent dat geschiedenis en evolutie echt de beste vriend van de mens hebben gemaakt, omdat ze echt kunnen waarnemen en reageren op hoe we ons voelen of handelen!
Talrijke onderzoeken hebben aangetoond dat honden eigenlijk de intellectuele capaciteiten hebben van kleine kinderen, ongeveer 2 jaar oud. "Honden hebben het vermogen van een 2-jarig kind om menselijke aanwijsgebaren te begrijpen, waarbij honden bijna geen leertijd nodig hebben om de visuele communicatie te begrijpen." Zelfs chimpansees konden niet begrijpen hoe onze woofers dat kunnen!
Een soortgelijk onderzoek toonde aan dat honden ook 'menselijke visuele signalen konden begrijpen, waaronder hoofddraaien en staren'. Het enige dat honden tijdens het onderzoek niet kregen, was wanneer "de wijsvinger van de onderzoeker in een andere richting wees dan de uitstekende arm." Dus hoewel onze honden ons niet kunnen vertellen dat ze begrijpen wat onze gebaren betekenen, betekent het feit dat ze er dienovereenkomstig op reageren dat ze het tenminste begrijpen, en soms zelfs proberen te helpen!
Hoewel onze honden al veel van onze gebaren begrijpen, zijn er zeker dingen die we kunnen doen om ze meer te laten begrijpen. Als je bijvoorbeeld je hond een kunstje wilt leren door een gebaar te gebruiken in plaats van een commando, weet dan dat herhaling en oefening perfect zijn. Hoewel je misschien moet beginnen met zowel een verbaal commando als een gebaar, zal je hond het gebaar waarschijnlijk nog steeds associëren met de truc door het verbale commando langzaam uit de vergelijking te verwijderen.
Bovendien, omdat honden in de war raken door in een andere richting te wijzen dan de manier waarop je arm wordt geheven, is het belangrijk dat als we willen dat onze honden begrijpen waar we naar wijzen, we onze handen stil houden en ons lichaam ook in die richting wijst .
