Als een natie van dierenliefhebbers proberen velen van ons met onze huisdieren te praten. Helaas hebben de meesten van ons helaas niet de talenten van Dr Doolittle, dus we doen het op één na beste:geluiden maken waarvan we hopen dat onze harige vrienden het zullen begrijpen!
Er zijn veel kattenliefhebbers die niet alleen tijd besteden aan het praten met hun katten in mensentaal, maar ook aan miauwen en hopen dat hun katten het begrijpen. Op dezelfde manier blaffen veel hondenbezitters op verschillende tonen naar hun honden in de hoop dat hun hond begrijpt wat ze zeggen. Dus, wat denkt uw hond precies als u naar hem blaft?
Een ding dat u in gedachten moet houden, is dat er niet zoiets bestaat als een officiële hondentaal. Wanneer honden met elkaar communiceren, is dat via lichaamstaal en toon. Dus als je honden naar elkaar hoort blaffen, is het belangrijkste waar ze naar luisteren het type en de toon van de blaf.
Er zijn bepaalde blaffen die agressief zijn, andere die nieuwsgierig zijn, terwijl andere blaffen op angst kunnen wijzen, enzovoort. Daarom begrijpt uw hond misschien niet wat u zegt (en laten we eerlijk zijn, u ook niet, aangezien er geen specifieke blaf is voor specifieke woorden en zinsdelen). Hij kan echter de toon herkennen die je gebruikt als je tegen hem blaft.
Als je naar je hond blaft en hij begint te grommen of achteruit te lopen, is de kans groot dat je een agressieve toon hebt gebruikt. In andere situaties kan uw hond met zijn staart kwispelen en naar u toe komen, wat aangeeft dat u een prettige toon hebt gebruikt toen u blafte.
Soms verwar je je hond gewoon helemaal met je geblaf en zit hij daar gewoon zijn hoofd schuin te houden en verbijsterd te kijken. Als je op deze tekens let, krijg je een indicatie van het type schors dat je hebt gebruikt en hoe het door je hond is waargenomen.
Kijken naar de lichaamstaal van uw huisdier wanneer u blaft, is een uitstekende indicatie of hij uw blaftoon heeft begrepen - en wat hij denkt dat u probeert te zeggen. Als uw hond een agressieve houding aanneemt of zijn oren en staart naar beneden legt, kunt u het beste stoppen met blaffen omdat hij duidelijk niet van de toon houdt.
Aan de andere kant, als hij met zijn staart begint te kwispelen, opgewonden opspringt en duidelijk blij is, is de kans groot dat hij het leuk vindt wat je tegen hem 'blaft'. Als je hem daar ziet zitten met zijn hoofd opzij, kun je proberen je toon te veranderen, omdat hij misschien in de war is over het feit dat zijn mens daar staat te blaffen zonder rijm of reden!
Er zijn een aantal extra signalen waar u op kunt letten om erachter te komen of uw hond de toon van uw blaf begrijpt. Natuurlijk kan je hond je blaffen niet in echte woorden vertalen, dus het heeft geen zin om tegen hem te blaffen om hem te vertellen dat zijn eten klaar is, want dat zal niets voor hem betekenen.
Enkele tekenen die erop wijzen dat hij de toon van de schors begrijpt, zijn aandachtig zijn, gaan zitten, alertheid, oren en staart naar beneden, oren alert en kwispelende staart, grommen, terugblaffen en opwinding.
In de loop der jaren hebben experts onderzoek gedaan naar het blaffen van honden. Terwijl gedomesticeerde honden zoals onze geliefde huisdieren vaak blaffen, hebben hun wilde tegenhangers niet de neiging om hetzelfde te doen. Sommigen geloven dat de hoge mate van interactie met mensen tussen gedomesticeerde honden heeft geleid tot dit frequente geblaf.
Honden blaffen om met elkaar en met hun baasjes te communiceren. Hoewel we misschien niet weten wat de hond probeert te zeggen, kunnen we vaak bepalen wat de hond wil of hoe hij zich voelt door de toon van de schors. Studies door de jaren heen hebben ook aangetoond dat de toon van het blaffen van honden sterk op elkaar lijkt op basis van het type schors. De toon van agressief geblaf is bijvoorbeeld erg vergelijkbaar tussen verschillende honden, net als de toon van speels geblaf.
Dit betekent dat wanneer we proberen te blaffen naar onze verbijsterde puppy's, we deze historische onderzoeken in gedachten moeten houden. Dit stelt ons in staat om te proberen het juiste type blaf na te bootsen in plaats van de verkeerde signalen af te geven aan onze huisdieren door een blaftoon te gebruiken die totaal ongepast is. Hoewel je het je misschien niet realiseert, zou je uiteindelijk tekenen van agressie in je schors kunnen vertonen terwijl het niet je bedoeling was om dit te doen.
Als het gaat om de wetenschap van het blaffen van honden, draait het allemaal om de toon, wat onderzoekers in de loop der jaren zijn gaan beseffen.
Honden gebruiken verschillende toonhoogtes en tonen wanneer ze blaffen. De toon van het blaffen van uw hond wanneer hij een vreemdeling de oprit ziet opkomen, is over het algemeen heel anders dan de toon van zijn blaf wanneer u door de voordeur komt.
De eerste blaf kan wijzen op bescherming en tekenen van agressie, terwijl de laatste meer gaat over opwinding en geluk bij je thuiskomst. Hoog blaffen duidt vaak op opwinding, terwijl diep blaffen vergezeld van grommen veel sinister kan zijn.
Als je jezelf wilt trainen om op de juiste tonen te blaffen en tegelijkertijd je hond wilt trainen om het soort bericht dat je probeert weer te geven te herkennen, moet je wat oefenen. Dit is iets dat je kunt doen door simpelweg tijd te besteden aan luisteren voor je eigen hond en hoe de toon van zijn schors is in verschillende situaties.
Dus, als je weet dat je hond speels is of opgewonden is om te gaan wandelen, luister dan naar de toon van zijn blaf. Als je denkt dat hij zich bedreigd, agressief of angstig voelt, luister dan naar de veranderingen in de toon van zijn blaf. Als hij op zijn hoede is voor vreemden, vergelijk dan zijn blaftoon met de toon die hij laat zien als er iemand in de buurt is die hij kent en leuk vindt. Dit geeft je dan een veel beter idee van de toon die je moet gebruiken als je naar je hond blaft.
Het andere wat je moet doen is het blaffen op je eigen hond oefenen - laten we eerlijk zijn, je zou er heel vreemd uitzien als je naar het park zou gaan en naar de hond van iemand anders zou gaan blaffen! Probeer verschillende tonen op je hond uit en kijk hoe hij op elke toon reageert.
Met wat oefening en tijd zul je je realiseren welke van je blaftonen positief is en welke negatief. Dit zal het dan veel gemakkelijker voor je maken om de juiste boodschap aan je hond over te brengen door te blaffen in plaats van het willekeurig te doen en op het beste te hopen.
Als het om blaffen gaat, moeten zowel u als uw huisdier bij de training betrokken zijn. U moet leren wat verschillende blaftonen betekenen en hoe u ze effectief kunt emuleren, terwijl uw hond moet werken als uw trainingshulp door naar uw blaf te luisteren en erop te reageren.
