Het lijkt uitgesloten dat honden onze genegenheid gewoon tolereren als we worden begroet als we thuiskomen van het werk of knuffelen voordat we gaan slapen. Maar de realiteit is dat dit heel goed het geval kan zijn!
Heb je je ooit afgevraagd of je honden kussen kunnen zien als een teken van genegenheid, of accepteren ze ze gewoon als een vreemde eigenaardigheid die wij mensen hebben? Hoewel honden onze emoties zeer goed waarnemen, begrijpen ze kussen dan net als wij of is het het equivalent van likken?
In dit artikel zullen we alle signalen onderzoeken die erop wijzen dat honden onze kussen begrijpen, en signalen om te observeren wanneer ze niet ontvankelijk zijn.
Afhankelijk van het temperament van de hond, zullen ze op verschillende manieren reageren op je kussen. Voor het grootste deel zijn honden behoorlijk ontvankelijk voor mensen. Er zijn een paar tekenen die u moet opmerken wanneer u uw hond zoenen geeft om ervoor te zorgen dat ze zich niet ongemakkelijk voelen.
Als een hond ontvankelijk is voor kussen, kunnen ze tegen je opspringen als je naar ze wenkt. Door kusgeluiden te maken, trekt u de aandacht van uw honden, en ze zullen waarschijnlijk naar u luisteren met hun hoofd gekanteld. Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat de hond lichaamstaal naar voren brengt die suggereert dat ze zowel betrokken als ontspannen zijn. De hond hoeft niet per se van de muur te springen om ontvankelijk te zijn voor kussen.
Sommige honden zijn misschien zo blij om kusjes te ontvangen dat ze met hun staart kwispelen, maar niet alle honden zullen dat doen. Als de staart van de hond tussen de poten zit, wat als wankel en nerveus gelezen wordt, is het niet verstandig om te proberen de hond te kussen.
In ernstige omstandigheden zullen honden niet willen dat hun persoonlijke ruimte wordt binnengedrongen. Je kunt zien dat een hond niet ontvankelijk is of geen begrip heeft voor kussen wanneer hij gromt of zich terugtrekt uit menselijke aanraking. Dit zijn de lichaamstaaltekens waarvan je je bewust moet zijn voordat je een hond kust, omdat een schending van de persoonlijke ruimte van het dier kan resulteren in agressief gedrag zoals bijten of grommen.
De vraag of honden menselijke kussen kunnen begrijpen dateert waarschijnlijk van het punt waarop ze werden gedomesticeerd, bijna 15.000 jaar geleden. Toegegeven, mensen hadden toen grotere zorgen, maar deze vraag is natuurlijk om op te leggen.
Nog mysterieuzer dan de impuls die mensen voelen om hun dieren te kussen als hun eigen kinderen, is de opvatting van de hond over dat soort genegenheid.
Om de vraag verder te onderzoeken, moeten we deze eerst ontleden in de context van toen mensen voor het eerst hun honden begonnen te kussen. Er moet ook worden opgemerkt dat dit fenomeen heel goed een gecultiveerde trend kan zijn die voortkomt uit de neiging van de meeste ontwikkelde landen om dieren als familieleden te behandelen in tegenstelling tot hulpmiddelen voor landbouw of veiligheid.
Er is een reeks acties die zowel gepast als ongepast worden geacht bij het bespreken van hoe we fysiek omgaan met onze honden, die in de loop van de tijd zijn veranderd. Sommigen geloven niet in het kussen van hun honden, het toestaan van honden om in hun bed te slapen, of het toeschrijven van dit menselijke gevoel van bewustzijn en begrip aan hun dieren.
Er zijn talloze nieuwsberichten die met elkaar in strijd zijn over dit onderwerp, omdat maar al te vaak de dagelijkse gevoelens van de hond de ontvangst van kussen beïnvloeden. Het hebben van honden die reageren met kwispelende staarten die contrasteren met grommende staarten die overal op sociale-mediaplatforms zijn gepleisterd, maakt het moeilijk om het begrip van kussen te onderscheiden van het algemene uiterlijk van een hond.
Ondanks de tijdloosheid van deze vraag, is het pas sinds kort dat studies de hersenen van honden hebben kunnen observeren in hun interacties met hun baasjes.
Met de nieuwe en zich ontwikkelende technologie van beeldvorming op medisch gebied, hebben onderzoekers in verschillende scenario's foto's kunnen maken van de hersenen van honden om stimulatie te meten. Dit is enorm belangrijk bij het onderzoeken van het antwoord op deze vraag, omdat het tastbaar bewijs levert van de reactie van een hond op menselijke genegenheid, eten, schelden en andere stimuli. Bij Emory University ging een team van neurowetenschappers op zoek om te bevestigen dat onze honden net zoveel van ons houden als wij van hen.
Met behulp van MRI-technologie ontdekten deze onderzoekers dat honden reageren op voedsel en onze aanhankelijke aanrakingen of lofprijzingen in gelijke mate, zo niet meer in het voordeel van genegenheid. Deze reactie is om een aantal redenen uniek, maar het meest verbazingwekkende is hoe aantoonbaar de felle loyaliteit van een hond is.
Weinig dieren zullen waarschijnlijk dezelfde mate van tevredenheid hebben die uitsluitend wordt gemeten aan de hand van interacties met mensen. Hoewel er enige vooringenomenheid in het onderzoek kan worden gedetecteerd omdat de eigenaren van de honden soms werden gebruikt, is het algemene principe dat honden menselijke kussen kunnen begrijpen.
Er zijn verschillende trainingsopties voor zowel honden die niet genoeg kussen kunnen krijgen als voor honden die lijken te denken dat kussen een manifestatie van Satan zelf zijn.
Ten eerste is het voor die goed opgevoede en ontvankelijke honden belangrijk om kalm te blijven, omdat onze energie voelbaar lijkt voor de mensen om ons heen. Deze kalme energie is soms het extra duwtje dat nodig is voor die honden die schichtig en op hun hoede zijn voor mensen.
Als de hond veel energie heeft als reactie op het begrijpen van kussen, is het waardevol om ze te trainen om beneden en van mensen af te blijven. Het belangrijkste bij het trainen van een hond om menselijke kussen te begrijpen, is blootstelling. Net als bij kinderen leren honden het meest in hun eerste jaren.
Als de hond in zijn beginjaren wordt blootgesteld aan heel veel kussen en fysiek contact, is de kans veel groter dat die hond wordt getraind in het begrijpen van menselijke genegenheid. Blootstelling aan kussen normaliseert niet alleen de ervaring voor de hond, maar maakt het ook veel gemakkelijker om de hond ontvankelijk te houden voor kussen.
Vraag altijd voor het aaien. Om eventuele gevolgen van grensoverschrijding te voorkomen, is interactie met het dier absoluut noodzakelijk. Hoewel de hond veel porren en porren kan verdragen, is het ten zeerste aan te raden om ze niet op hun snuit te kussen. Dit is niet alleen een behoorlijk intimiderende ervaring voor de hond, maar creëert ook een gevaarlijk uitkijkpunt als de hond agressief wordt.
