Honden zijn van nature nieuwsgierige wezens en die nieuwsgierigheid kan je hond van tijd tot tijd - of altijd - in de problemen brengen! Als hondenbezitter hebt u waarschijnlijk de nieuwsgierige aard van uw hond uit de eerste hand ervaren, vooral toen ze een puppy waren. Er zijn zoveel bezienswaardigheden, geluiden en geuren om te ontdekken.
Honden kunnen overal nieuwsgierig naar zijn, van waarom je frietzak zo'n hard en knapperig geluid maakt tot zich afvragen hoe lekker die konijnendrollen in de achtertuin zijn. Maar wat maakt honden zo nieuwsgierig? Zit het in hun DNA en persoonlijkheid, is het biologisch of is het iets anders? We zullen deze vragen hieronder onderzoeken!
Het is heel gemakkelijk om te zien of uw hond ergens nieuwsgierig naar is. Als ze niet nieuwsgierig zijn of iets hun aandacht niet trekt, zullen ze het gewoon negeren of doen alsof ze niet geïnteresseerd zijn in wat er ook gebeurt. Als ze echter ergens nieuwsgierig naar zijn, kun je op een aantal van de volgende tekenen letten.
Nieuwsgierige honden leiden vaak met hun neus. Stel dat uw hond een voedselverpakking vindt die op het trottoir is achtergelaten en die in de wind fladdert. Ze zullen waarschijnlijk eerst met hun neus leiden en naar de verpakking gaan en de geuren aandachtig beginnen te snuiven en analyseren.
Gehoor speelt ook een rol, want de geluiden van het knapperige dekblad dat in de wind waait, zullen hen interessant in de oren klinken. Uiteindelijk zal uw hond nieuwsgierig zijn naar hoe deze verpakking smaakt, omdat ze waarschijnlijk weten dat er ooit voedsel in zat.
Veel honden zullen ook heel aandachtig naar iets staren als ze er nieuwsgierig naar zijn. Ze zullen er alert uitzien en hun oren en staart zullen rechtop staan, ze kunnen er ook uitzien alsof ze op het merkwaardige object jagen of besluipen, of ze kunnen zelfs blaffen of grommen naar het object als ze bang zijn.
Honden zijn altijd nieuwsgierige wezens geweest. Nieuwsgierigheid is iets dat veel dieren op aarde hebben en het drijft een groot deel van het gedrag van dieren aan, of het nu bij een hond, een mens of een kat is. We kunnen aannemen dat de nieuwsgierigheid bij honden dateert van vóór de domesticatie als we kijken naar wilde honden en wolven.
Dieren, zoals honden en wolven, reageren op beweging, geluid en geur. Als ze in de buurt zijn van iets dat hun aandacht trekt, hebben ze waarschijnlijk drie mogelijke reacties op het object in kwestie:vechten, vluchten of nieuwsgierigheid.
In het wild was het belangrijk voor een hond om onderscheid te maken tussen potentiële bedreigingen en wat hen niet echt zou schaden. In dit soort situaties was een snelle reactie en instinct nodig. Als ze iets bedreigends vonden, moesten ze beslissen om te blijven en te vechten of te vluchten voor de situatie. Als echter werd vastgesteld dat iets geen bedreiging vormde, zou nieuwsgierigheid de reactie van de hond stimuleren.
Hoewel uw hond nog steeds zijn vecht- of vluchtreactie heeft, is het veel waarschijnlijker dat de nieuwsgierigheid van uw hond de eerste reactie zal zijn op een nieuwe situatie of als hij iets vindt dat hem intrigeert.
Nieuwsgierigheid, zo wordt aangenomen, is verweven met de motorische programmering van een hond. Dit betekent dat de natuur verantwoordelijk is voor het diep integreren van nieuwsgierigheid in hun DNA en biologie. Men denkt dat deze gevoelens van nieuwsgierigheid een combinatie zijn van het verfijnde reukvermogen, het gezichtsvermogen en het gehoor van een hond.
Honden kunnen dingen voelen die wij als mensen niet kunnen voelen, waardoor ze de wereld op een veel andere en intensere manier kunnen ervaren. Omdat alledaagse voorwerpen voor hen veel interessanter kunnen zijn, speelt hun nieuwsgierigheid een veel grotere rol in hun leven. Een hond heeft een sterke biologische aantrekkingskracht om de wereld om hem heen te verkennen en te verzamelen. Als ze iets anders en nieuws ervaren, gaan ze hun zintuigen gebruiken om erachter te komen wat het is.
Je kunt je hond niet trainen om niet nieuwsgierig te zijn naar de wereld om hem heen. Nieuwsgierig zijn zit in het DNA van je hond en maakt deel uit van wat hem zo speciaal maakt. Wanneer u echter in de meeste situaties een bijzonder nieuwsgierige of overdreven opgewonden hond heeft, kan dit een gedragsprobleem worden dat moeilijk onder controle te houden is. Misschien snuift uw hond overmatig tijdens wandelingen of probeert hij te likken en achter al het afval op de grond aan te gaan. Of misschien heeft uw hond wat grensproblemen wanneer iemand bij u thuis komt en het enige wat ze willen doen is uw bedrijf likken en ruiken.
Gelukkig zijn er een paar eenvoudige trainingstrucs die je kunt gebruiken om ervoor te zorgen dat de opwinding en nieuwsgierigheid van je hond beheersbaar zijn. Het eerste dat u kunt doen, is ervoor zorgen dat uw hond niet te opgewonden raakt over iets. Als er een gast bij je thuis komt, zeg dan tegen de gast dat hij het snuiven of likken van de hond moet negeren en dat ze dit gedrag waarschijnlijk veel eerder zullen stoppen dan wanneer de persoon zich zou voeden met de opwinding en nieuwsgierigheid van de hond.
Het is ook een goed idee om uw hond te leren luisteren naar het "laat het"-commando. Als uw hond een goed begrip heeft van "laat het", zodra u uw hond vertelt iets te verlaten, zou het hun interesse en nieuwsgierigheid naar het object of de persoon moeten breken, zodat u snel verder kunt gaan.
Dit is vooral handig als je aan het wandelen bent of in een nieuwe omgeving bent en je hond erg nieuwsgierig is naar de geuren, bezienswaardigheden en geluiden om hem heen. In deze situaties zullen veel dingen hun aandacht en nieuwsgierigheid opwekken, zelfs dingen die gevaarlijk voor hen kunnen zijn, dus uw hond moet weten wanneer hij iets met rust moet laten.
