Ik heb een tijdje voor televisie gewerkt en in die tijd schreef ik voor een kinderprogramma genaamd Hond met een blog . De show volgde een gezin en hun pratende hond, Stan. Stan sprak niet alleen met de familie, hij blogde ook over hun leven samen.
De show deed me wensen dat mijn hond slechts 15 minuten kon praten. Ze kon haar gedachten, haar gedrag uitleggen en, belangrijker nog, onthullen wat ze van me denkt. Helaas bestaat dat soort openheid alleen op televisie. Er zijn echter enkele inzichten in wat onze honden van ons denken en hoe ze over hun mensen denken.
Honden houden van ons en de wetenschap heeft het eindelijk bewezen. Wetenschappers die dier cognitie bestuderen aan de Emory University, scanden de hersenen van speciaal opgeleide honden met een MRI-machine. De onderzoekers observeerden de reacties van de neuzen van de honden omdat zoveel van de wereld door hun neusgaten wordt ervaren. Ze maten vervolgens de hersenen van de honden toen de honden hun baasjes roken en ontdekten dat de geur van een eigenaar het "beloningscentrum" in de hersenen van een hond activeerde. Dat betekent dat alleen de geur van hun baasje een hond ongelooflijk gelukkig maakt.
Naast een reactie van het beloningscentrum in hun hersenen, voelen honden ook een "veilig basiseffect" van hun mensen. Dit effect is vergelijkbaar met de band tussen mens en kind, waarbij menselijke baby's hun ouders zien als een veilige basis in een enge, onbekende wereld. Op een vergelijkbare manier zien honden hun mensen als een veilige en constante aanwezigheid in de wereld.
WOOF:Herkennen honden hun vorige eigenaren?
Lisa Horn van het Messerli Research Institute van Vetmeduni voerde een onderzoek uit bij honden en het veilige basiseffect. Ze legde uit:"Een van de dingen die ons echt verrasten, is dat volwassen honden zich tegenover hun verzorgers gedragen zoals menselijke kinderen. Het zal heel interessant zijn om te proberen uit te vinden hoe dit gedrag bij de honden evolueerde met directe vergelijkingen."
Onderzoekers bestudeerden hoe honden reageerden op voedselbeloningen in het bijzijn van hun mens, in het bijzijn van een vreemde en in het bijzijn van niemand. De honden waren enthousiaster voor een voedselbeloning wanneer hun mens aanwezig was dan wanneer ze alleen waren. Ook was de reactie van de honden in het bijzijn van een vreemde niet zo anders dan wanneer de honden alleen waren. Het onderzoek toonde aan dat honden zich prettiger en gemotiveerder voelen als hun mensen in de buurt zijn.
Dus net zoals we het gevoel hebben dat onze honden deel uitmaken van onze familie, voelen ze alsof wij een deel van hun familie zijn. Al dat kwispelende staartje en lieve opwinding is niet zomaar een show; ze menen het echt.
