Het is geen geheim dat honden krachtige snuffelaars hebben. Op dezelfde manier waarop mensen de wereld waarnemen via visie, ervaren honden de wereld voornamelijk door geur. In staat om geuren op lange afstanden op te vangen, zijn honden aan het werk gezet om mensen te redden die vastzitten onder puin, drugs en explosieven op te snuiven, evenals andere taken waarbij hun verbazingwekkende reukvermogen van pas komt.
Honden hebben een geweldig reukvermogen en kunnen kleine hoeveelheden geur detecteren die is verdund in lucht, water of ver onder de grond. Volgens de My Water Earth werkt het reuksysteem van honden zo goed dat honden geuren kunnen oppikken die worden verdund tot 1 of 2 delen per biljoen; Hierdoor kunnen ze dingen ruiken die tot 40 voet onder de grond begraven liggen!
In één experiment was een hond in staat om walvispoep op te snuiven die in Puget Sound dreef van een mijl afstand, volgens Smithsonian.com. The Whole Dog Journal stelt dat honden de geur hebben opgepikt van mensen die waren verdronken in meer dan 80 voet water. Door hun vermogen om minuscule sporen van een bepaalde geur op te pikken, kunnen ze sporen volgen die een week oud zijn, en sommigen hebben zelfs kankercellen bij mensen kunnen detecteren.
Laten we nu eens nader bekijken wat de snuiten van honden zo spectaculair maakt.
Terwijl ademen en ruiken voor mensen in wezen dezelfde actie zijn, is de neus van een hond gebouwd om beide taken afzonderlijk uit te voeren. Honden hebben een weefselplooi in hun neus die lucht scheidt om in te ademen en lucht om te ruiken. Wanneer een hond ademt, wordt een deel van de lucht gericht naar een benig netwerk genaamd turbinates, dat is gewijd aan reuk, terwijl de rest van de lucht naar de longen wordt geleid.
Honden zullen dieper en langer ademen om te ademen en een korte snuffelactie gebruiken wanneer ze iets ruiken. Wanneer een hond uitademt, wordt er lucht uit de sleuven aan de zijkanten van de neus geduwd, waardoor een luchtstroom ontstaat die nieuwe geuren in de neus trekt.
Honden hebben een orgaan dat mensen niet hebben:het orgaan van Jacobson. Het bevindt zich aan de onderkant van de neusholte van de hond en stelt honden in staat om feromonen op te pikken - belangrijke chemische signalen die alle dieren produceren die signalen aan elkaar doorgeven, zoals bereidheid tot paren. Het orgaan van Jacobson is ook belangrijk voor honden die de geur herkennen van andere honden in hun roedel of voor puppy's die een tepel zoeken om te voeden.
Als een hond probeert meer geur naar het orgel van zijn Jacobson te krijgen, kan hij zijn bovenlip terugtrekken en zijn hoofd naar achteren trekken - de "flehmen" -reactie genoemd. Dit verbetert het reukvermogen van een hond.
Onnodig te zeggen dat het reukvermogen van een mens verbleekt in vergelijking met het reukvermogen van een hond. Afhankelijk van het ras is het reukvermogen van een hond 10.000 tot 100.000 keer beter dan dat van een mens. Hoewel we slechts ongeveer 6 miljoen geurreceptoren hebben, kunnen onze hondenvrienden er volgens het Dog Breed Info Center tot 300 miljoen hebben. En het deel van de hersenen dat zich toelegt op het verwerken van geuren is bij een hond 40 procent groter dan in een menselijk brein.
