1. Observeer het gedrag en de houding van de hond :
- Let op hoe uw hond zijn aangedane poot vasthoudt. Een ontwrichte schouder kan ertoe leiden dat de hond mank gaat lopen, zijn been in een onnatuurlijke houding omhoog houdt of vermijdt dat er gewicht op het aangedane been wordt uitgeoefend.
2. Palpatie :
- Palpeer zachtjes rond het schoudergebied en vergelijk het met de gezonde schouder. Zoek naar gebieden met zwelling, gevoeligheid of abnormale contouren die op een dislocatie kunnen duiden.
3. Bewegingsbereik :
- Probeer het aangetaste schoudergewricht voorzichtig te manipuleren om het bewegingsbereik ervan te beoordelen. Let op of de hond resistent is of vocaliseert vanwege pijn wanneer het gewricht wordt bewogen.
4. Neurologisch onderzoek :
- Controleer de neurologische status van de hond, inclusief gevoel en motorische functie in het aangedane ledemaat. Ernstige schouderdislocaties kunnen de zenuwfunctie beïnvloeden.
5. Aanvullende diagnostische procedures :
- Als het lichamelijk onderzoek wijst op een ontwrichte schouder, kunnen verdere diagnostische stappen nodig zijn ter bevestiging:
- Röntgenfoto's (röntgenfoto's) :Röntgenfoto's kunnen een gedetailleerd beeld geven van de botstructuren en laten zien of het schoudergewricht ontwricht is of niet.
- Echografie :In bepaalde gevallen kan echografie nuttig zijn om structuren van zacht weefsel te evalueren en de omvang van eventueel daarmee samenhangend letsel te beoordelen.
Het is belangrijk om een dierenarts te raadplegen voor een juiste diagnose en behandeling van een ontwrichte schouder bij honden. Zij kunnen de aandoening nauwkeurig diagnosticeren en de juiste medische of chirurgische interventie bieden op basis van de ernst en specifieke aard van de dislocatie. Zelfdiagnose en behandelingspogingen kunnen gevaarlijk zijn en een goede genezing vertragen, dus het zoeken naar professionele diergeneeskundige zorg is van cruciaal belang.
